Bp Greger: Jeśli naszym Królem nie jest Jezus, to kto? Jeśli nie to królestwo, które jest niebem, to jakie?

„Jeśli naszym Królem nie jest Jezus, to kto? Jeśli nie to królestwo, które jest niebem, to jakie?” – pytał bp Piotr Greger, który 24 listopada br. przewodniczył w bielskim kościele pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa Mszy św. w uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata. W liturgii uczestniczyli członkowie i sympatycy Akcji Katolickiej diecezji bielsko-żywieckiej. Przy ołtarzu z biskupem modlili księża asystenci parafialnych oddziałów stowarzyszenia.

W homilii biskup pomocniczy diecezji bielsko-żywieckiej, analizując królewską władzę Chrystusa w świetle Pisma Świętego, zwłaszcza Apokalipsy i Ewangelii, zwrócił uwagę, że Jego duchowe, miłosierne i wieczne panowanie kontrastuje z ograniczoną i często ułomną władzą ludzkich królestw.

Przypomniał, że Chrystus wyjaśnia, iż Jego królestwo „nie jest z tego świata”.

„Królestwo Chrystusa ma także swój porządek; jest to nade wszystko płaszczyzna miłości. Chrystus sprawuje swoją władzę w oparciu o miłość, dlatego przed wszystkimi, którzy przynależą do Jego królestwa stawia nowe przykazanie miłości Boga i bliźniego” – zaznaczył.

Podkreślił, że osąd w królestwie Bożym dokonuje się w ludzkim sumieniu. Zauważył też, że Jezus objawia swoje panowanie przez ofiarę na krzyżu, która jest źródłem zbawienia i nadziei.

Biskup wskazał też na znaczenie powołania w kontekście uroczystości Chrystusa Króla Wszechświata. Jego zdaniem, ma ono związek z naśladowaniem Jezusa w Jego królewskiej misji, która opiera się na służbie, miłości i wierności prawdzie. Jak podkreślił biskup, powołanie chrześcijanina jest odpowiedzią na zaproszenie do udziału w budowaniu królestwa Bożego, które nie jest z tego świata, ale przenika rzeczywistość przez świadectwo wiary, miłości i nadziei.

Duchowny przypomniał, że powołanie nie jest ograniczone do duchowieństwa czy osób konsekrowanych. Każdy, kto przyjmuje swoje obowiązki z wiarą i miłością uczestniczy w królewskiej misji Chrystusa. „Żona, mąż, ojciec, matka, dziecko – wszyscy są wezwani do budowania Bożego królestwa w swoim życiu rodzinnym, zawodowym i społecznym, realizując swoje powołanie z miłością i odpowiedzialnością” – podsumował, wskazując na Maryję i dobrego łotra jako wzory wypełnienia swego powołania.

„Chrześcijaństwo nie jest drogą wygodną, lecz raczej wymagającą wysiłku wspinaczką, której zawsze towarzyszy światło Chrystusa Króla niosące poczucie nadziei. Wielkim dramatem współczesnego społeczeństwa – pisał o tym, zarazem ubolewając, papież Benedykt XVI – jest nieuznawanie, utrata albo marginalizacja prymatu Boga” – dodał.

„Jeśli naszym Królem nie jest Jezus, to kto? Jeśli nie to królestwo, które jest niebem, to jakie? Jeśli nie wieczność będąca radosnym i pełnym chwały zjednoczeniem z Bogiem bez końca, to jaka?” – zapytał na koniec.