Bp Jan Piotrowski poświęcił kielecki kościół bł. Jerzego Matulewicza

Biskup kielecki Jan Piotrowski dokonał dzisiaj uroczystego poświęcenia kościoła pw. bł. Jerzego Matulewicza – kapłana pochodzenia litewskiego, biskupa, związanego z kieleckim Wyższym Seminarium Duchownym. Nowy kościół znajduje się na kieleckim osiedlu Ślichowice, parafia liczy ponad 11 tys. 200 osób.

Historię kościoła przedstawił na początku Mszy św. ks. Bogdan Pękacki, proboszcz parafii.

– Po zawarciu umowy z urzędem miasta, który przeznaczył na obiekty sakralne nieużytki porośnięte chwastem i dzikimi krzakami, powstaje tymczasowa kaplica – drewniane prezbiterium z wojskowym namiotem i blaszaną zakrystią. Tu 8 grudnia 1991 r. bp Stanisław Szymecki poświęcił krzyż, plac, odprawił pierwszą Mszę św. – wspominał.

W 2000 r. bp Kazimierz Ryczan podjął decyzję o rozbudowie świątyni, w miejscu kaplicy z 1993 r. Autorami projektu byli Krzysztof i Anna Filusiowie oraz Piotr Bielański, konstrukcję opracowali Zbigniew Wendorf i Andrzej Wojewoda.
Prace budowlane ruszyły w 2003 r., przy dużym zaangażowaniu parafian.

W homilii bp Jan Piotrowski przypomniał zebranym zarówno dzieje budowy, jak i postać patrona świątyni.
– Ks. Jerzy Matulewicz nie był przypadkowo wybrany. W 1991 r., od jego beatyfikacji, dokonanej przez Jana Pawła II w Rzymie, minęły zaledwie 4 lata. Czasy przemian społecznych domagały się właśnie takiego odważnego i bezkompromisowego patrona – mówił, przypominając jego myśli, jak np.: „Jeżeli naprawdę pozbędziesz się wszystkiego i opuścisz wszystko dla Boga, to co ludzie mogą ci zrobić? Boga ci nie odbiorą, nieba przed tobą nie zamkną, do piekła cię nie wtrącą…”.

Biskup mówił także o ofiarach i trudach wiernych ponoszonych na rzecz budowy, „o pokonywanych zwątpieniach i nieprzychylnych komentarzach, jakie zawsze wybrzmiewają przy budowie obiektów sakralnych” oraz o „prawdziwym bogactwie Kościoła”, którym jest wspólnota modlących się wiernych. – Ponad wszelką wątpliwość to nie marmury, malowidła, posadzka i żyrandole, harmonia tej świątyni i jej wyposażenie, ale tylko wasza w nim obecność będzie chwałą Boga – podkreślał.

W kościele ma miejsce comiesięczna modlitwa w intencji rodzin za wstawiennictwem patrona. Parafianie uczestniczą w pielgrzymkach jego śladami, odwiedzając m.in. Wilno, Kowno, Mariampol. Parafia posiada relikwie patrona oraz jego portret.

Jerzy Matulewicz, właściwie Jurgis Matulaitis, urodził się w 1871 r. w Luginie k. Mariampola, w litewskiej wielodzietnej rodzinie. Z inicjatywy m.in. stryja kształcił się w Kielcach, tam też ukończył seminarium i został wyświęcony jako ksiądz diecezjalny. Krótko pracował jako wikariusz w kieleckich parafiach, a przez 2 lata – jako wykładowca łaciny i prawa kanonicznego w kieleckim seminarium (od 1902 r.), które opuścił wskutek represji carskich i konieczności leczenia w Warszawie gruźlicy kości. Specjalizował się w katolickiej nauce społecznej.

W 1909 r. złożył śluby zakonne, a w 2 lata później jako generał stanął na czele odradzającego się Zgromadzenia Marianów, które dzięki jego pracy odbudowało swoje struktury po kasacie przez władze carskie po powstaniu styczniowym. W 1918 r. wyjechał na Litwę i zbudował dom zakonny w Mariampolu – odtąd miasto stało się ośrodkiem działalności marianów na Litwie, Białorusi i w Polsce. Założył Zgromadzenie Sióstr Ubogich Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, a potem Zgromadzenie Sióstr Służebnic Jezusa w Eucharystii.
8 grudnia 1918 r. odbył się jego uroczysty ingres w wileńskiej katedrze. Pius XI mianował bp. Matulewicza wizytatorem apostolskim na Litwie. Abp Matulewicz otworzył w Rzymie dom generalny marianów i międzynarodowe kolegium dla zakonników. Jako generał swego zakonu dwukrotnie odbywał podróże do Ameryki.

Dzięki swojej popularności w Polsce i na Litwie przyczynił się do poprawy stosunków Litwy z Watykanem, organizując nową prowincję kościelną i przygotowując dokumentację oraz warunki do zawarcia konkordatu. Zmarł w Kownie 27 stycznia 1927 r.
28 czerwca 1987 r. abp Jerzy Matulewicz został beatyfikowany przez Jana Pawła II.