Bp Jan Tyrawa: sakrament kapłaństwa jest służbą

„Niech nasze spotkanie będzie dla nas szczególną okazją, aby przeżywać ten dar, jaki każdy z nas otrzymał w sakramencie kapłaństwa, który jest służbą” – mówił w bydgoskiej katedrze biskup Jan Tyrawa. Pasterz diecezji podkreślił, że Msza Krzyżma Świętego jest szczególną celebracją, jaka odbywa się we wszystkich katedrach biskupich w łączności z bazyliką watykańską, gdzie uroczystościom przewodniczy sam papież.

– Pragniemy przypomnieć sobie, że służymy przede wszystkim samemu Chrystusowi, który jako Zmartwychwstały Pan może urealnić swoją obecność w tym świecie pośród nas, jedynie poprzez swoich kapłanów. Uczestniczymy w urzędzie Jezusa Chrystusa jako głowy Kościoła. Ta świadomość niech dzisiaj się w nas odnawia – powiedział.

Biskup w swojej refleksji odwołał się do książki Leszka Kołakowskiego. Według ordynariusza autor nie ma wątpliwości, że niezbywalnym elementem składowym cywilizacji europejskiej jest Jezus. Ten wątek, któremu właściwie poświęca cały swój tekst nazywa mitem. Oczywiście nie w znaczeniu fikcji, czy wytworu wyobraźni, ale pewnego sposobu postrzegania. Ten mit to przestrzeń, w której obok całej działalności fizycznej, gospodarczej, naukowej, rozgrywa się to, co dla człowieka najistotniejsze. Rozgrywa się sens jego życia, cierpienia, śmierci. – Najbardziej zdumiewające jest to, że Leszek Kołakowski zawsze w naszej świadomości uchodził za ateistę. Nigdy nie przyjął chrztu, nie nawrócił się. A podkreśla w swojej książce, że ta przestrzeń wypełniona jest Jezusem. Pisze, że to On zajmuje w naszej kulturze najważniejsze miejsce. Czy jest najważniejszy także w naszym kapłańskim posługiwaniu? – pytał.

Ordynariusz bydgoski zachęcał kapłanów, aby wciąż pytali o to, co w ostateczności kształtuje ich życie oraz egzystencję. – Co sprawia, że jesteśmy? I jacy jesteśmy jeśli chodzi o nasze kapłaństwo? Pytam o kryteria, którymi kierujemy się, kiedy rozsądzamy, organizujemy nasz czas – te 24 godziny na dobę naszego kapłańskiego życia. Czemu poświęcamy czas? Na co zawsze mamy czas, a na co nigdy go nie mamy. I mógłbym wymienić cały szereg księży, których ani razu nie widziałem w Wielki Czwartek tu w katedrze. A jeśli tak, to owo pytanie staje się bardzo poważne. To jest właśnie pytanie, z którym zapewne przyszliśmy dzisiaj do katedry oraz powinniśmy z nim wyjść. Bo właśnie wokół tego pytania kształtuje się nasza świadomość, odpowiedzialność, ofiara i poświęcenie się nie dla byle kogo, ale dla Jezusa Chrystusa – zakończył bp Jan Tyrawa.