Bp Jan Tyrawa: sytuacja pandemii obnażyła cechy indywidualizmu

„Sytuacja pandemii, w której się znaleźliśmy, objawiła i obnażyła cechy indywidualizmu, zwłaszcza utylitaryzmu, gdzie wszystko zostaje zredukowane do konsumizmu, używania” – mówił biskup ordynariusz Jan Tyrawa z okazji 75. rocznicy konsekracji kościoła św. Antoniego z Padwy, przestrzegając, że w świecie sensu i celu życia się nie znajdzie.

W świątyni na Czyżkówku modlili się kapłani oraz w ograniczonej ilości wierni. Podczas homilii biskup Jan Tyrawa podkreślił, że współczesny człowiek odszedł od Boga, tworząc własne ideologie, chcąc według swojego planu „budować raj na ziemi”, gdzie na pierwszym miejscu wybijają się takie cechy, jak indywidualizm oraz utylitaryzm.

– W centrum staje ten oto konkretny człowiek, jego żądania, oczekiwania, aspiracje, które w nim mają zakorzenienie, ostateczne źródło. W nim mają mieć uzasadnienie, że Pan Bóg, świątynia, religia, moralność, kultura do niczego są nam niepotrzebne. I utylitaryzm, to znaczy wszystko ma mi służyć. Moi drodzy, to nie są przelewki. Ta sytuacja pandemii, w której się znaleźliśmy, objawiła i obnażyła właśnie te cechy indywidualizmu, zwłaszcza utylitaryzmu, gdzie wszystko zostaje zredukowane do konsumizmu, używania. To się wszystko dokonuje – jak łatwo zauważyć – na ulicy, to znaczy poza świątynią – dodał bp Jan Tyrawa.

Początki parafii i kościoła św. Antoniego z Padwy są związane ze wspólnotą Świętej Trójcy, w obrębie której znajdowało się wówczas Czyżkówko. Dzięki staraniom ks. Jana Płotki, jednego z proboszczów w okresie międzywojennym, w 1923 roku doszło do zakupu parceli oraz posesji, którą zamieniono na prowizoryczną kaplicę. Stało się to możliwe dzięki mieszkańcom ubogiego Czyżkówka i okolicznych wiosek, którzy dobrowolnie opodatkowali się i sukcesywnie przekazywali ofiary do kasy kościelnej. Zakupiony obiekt mieścił się przy ul. Koronowskiej 5. Pierwszymi przewodnikami formującej się wspólnoty byli księża: Staszak, Banaszak, Hoffmann i Baranowski. Działali oni od 1924 do 1932 roku. Dzięki ich zaangażowaniu, które miało znamiona służby i ofiarności misyjnej, powstały m.in. bractwa różańcowe matek i ojców, Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży, chór parafialny.

Ważną datą był lipiec 1933 roku. Wtedy to została utworzona osobna parafia św. Antoniego z Padwy. Prace przy budowie świątyni rozpoczęto w 1936 roku. Kościół w stanie surowym był gotowy już w 1939 roku. Od 1940 roku w charakterze stałych duszpasterzy zamieszkiwali przy kaplicy kolejno księża: Franciszek Domiński, Leon Dachtera i Bernard Polzin. Dzięki interwencji tego ostatniego udało się zapobiec bolesnej decyzji nazistowskiej rady miejskiej o rozebraniu murów świątyni, a powstający obiekt wydzierżawiono firmie niemieckiej jako magazyn.

Krótko po zakończeniu drugiej wojny światowej, 15 maja 1945 roku, władza duchowna mianuje nowego proboszcza – ks. kanonika Czesława Spychalskiego. 1 grudnia 1945 roku do parafii przybył kardynał August Hlond, który 2 grudnia konsekrował nowy kościół. 25 września 1951 roku Prymas Tysiąclecia Stefan kardynał Wyszyński uroczyście poświęcił organy i ołtarz główny, którego podstawowym elementem jest figura św. Antoniego z dzieciątkiem Jezus oraz rodzice z dzieckiem uzdrowionym przez świętego.

Z początkiem sierpnia 1972 roku nowym proboszczem parafii został ks. Tadeusz Leśniewicz. W 1984 zastąpił go ks. Bogusław Kühn. Od 1989 roku proboszczem parafii był ks. kanonik Jan Graczyk. Od 1 lipca 2013 roku posługę tę pełni ks. Janusz Konysz, moderator diecezjalny Domowego Kościoła. – Kiedy 75 lat przybył tutaj prymas August kardynał Hlond, ta świątynia była wypełniona po brzegi. Ludzie byli spragnieni tego miejsca, w którym mogą się uświęcać. Marzyło mi się, żebyśmy mogli również tak uroczyście obchodzić 75-lecie. Czas pandemii nie pozwala nam gromadzić się tak licznie, ale tym bardziej jesteśmy wdzięczni za twoją obecność, pasterskie słowo i nasze umacnianie w słowie Bożym. W tym, byśmy przychodzili tutaj się uświęcać. Byśmy przyprowadzali też innych. I to chcemy tobie obiecać – mówił ks. Janusz Konysz, dziękując biskupowi za obecność i przewodniczenie modlitwie.

W ostatnim czasie wzmocniono fundamenty kościoła, położono nowe poszycie dachowe oraz otynkowano wieżę, na której zainstalowano zegar. Prace remontowo-budowlane idą w kierunku realizacji pierwotnego zamysłu architektonicznego kościoła, wykonanego przez wybitnego architekta Stefana Cybichowskiego. Poza tym powołano na nowo do życia chór parafialny, scholę dziecięco-młodzieżową, Duszpasterstwo Młodzieży „Synaj”. Parafia od kilku lat organizuje w wymiarze diecezjalnym cykliczne katechezy biblijne. W 2018 roku powstało także przedszkole parafialne. Od 2019 roku kościół posiada relikwie patrona wspólnoty św. Antoniego z Padwy.

Od ponad 28 lat posługę wśród ubogich pełnią w parafii Albertynki, które zamieszkały w poprzedniej plebanii. Siostry prowadzą Centrum Pomocy św. Brata Alberta, w którym znalazły się m.in. stołówka, gabinety psychologa, lekarza, czytelnia, pokoje interwencyjne dla podejmujących drogę wychodzenia z bezdomności. Bezdomni mogą również skorzystać z sezonowej ogrzewalni.