Bp Jędraszewski do ministrantów: niech wasze serca biją rytmem miłości Chrystusa

Do wiernej służby przy ołtarzu Pańskim i uczenia się od Maryi, co to znaczy, aby serce biło tym samym rytmem miłości, co Serce Jej Syna, wezwał ministrantów archidiecezji poznańskiej bp Marek Jędraszewski. 16 czerwca, w uroczystość Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny przewodniczył on Eucharystii sprawowanej w sanktuarium Matki Bożej Świętogórskiej Róży Duchownej podczas IV Archidiecezjalnej Pielgrzymki Ministrantów i Lektorów.

IV Archidiecezjalna Pielgrzymka Ministrantów i Lektorów, która przebiegała pod hasłem: „Powołani do służby w Kościele”, zgromadziła na Świętej Górze koło Gostynia blisko 700 przedstawicieli liturgicznej służby ołtarza z archidiecezji poznańskiej. Przybyli oni na wspólną modlitwę do sanktuarium, które obchodzi w tym roku jubileusz 500-lecia uznania przez Kościół cudowności tutejszego wizerunku Matki Bożej Świętogórskiej Róży Duchownej.

Podczas uroczystej Mszy św. sprawowanej w sanktuarium posiadającego tytuł bazyliki mniejszej, przewodniczący jej poznański biskup pomocniczy zwrócił uwagę ministrantów, że dzień po uroczystości Najświętszego Serca Pana Jezusa Kościół w liturgii czci Niepokalane Serce Maryi.

„Jej Serce stanowi wzór dla każdego z nas, jak powinny bić nasze serca, aby biły takim samym rytmem miłości do Boga i do ludzi, co Serce Jej Syna” – podkreślił biskup, dodając, że uczy nas Ona również tego, jak żyć tym, czego nauczał Chrystus.

Kaznodzieja przypomniał też, że przeżywamy obecnie rok duszpasterski pod hasłem: „Kościół naszym domem” wyjaśniając, iż „Kościół to wielkie zgromadzenie ludzi ochrzczonych i wierzących zatroskanych o to, aby tworzyć jedną wspólnotę gorących i pełnych miłości serc bijących w rytm serca Chrystusa”.

Jednocześnie biskup zaznaczył, że właśnie ministrantom w tym domu, którym jest Kościół, przypada do spełnienia szczególna rola. „Jesteście powołani by być blisko ołtarza, wsłuchiwać się w czytane podczas Eucharystii Słowo Boże i na wzór Matki Najświętszej rozważać je w swoim sercu, to znaczy pytać się, co chce mi dzisiaj Bóg przez te słowa czytań powiedzieć, do czego mnie wzywa i powołuje” − tłumaczył bp Jędraszewski.

Ponadto, jak zauważył, ministranci wraz z kapłanami są tak blisko ołtarza, na którym sprawowana jest dla zbawienia świata Najświętsza Ofiara, że mogą niejako usłyszeć to „nieustanne bicie Serca Jezusa przenikniętego miłością do ludzi”.

„Dlatego spoczywa na was, tak jak na kapłanach, wielkie zadanie i odpowiedzialność, by miłość Chrystusa mogła was ogarniać, byście dzięki niej stawali się dla świata świadkami odkupieńczej miłości Zbawiciela i aby mogła ona przemieniać najpierw was samych, a potem innych ludzi” – przekonywał bp Jędraszewski zachęcając, by o łaskę realizacji tego powołania ministranci prosili Matkę Najświętszą.

IV Archidiecezjalną Pielgrzymkę Ministrantów i Lektorów zakończyło zawierzenie się liturgicznej służby ołtarza archidiecezji poznańskiej Matce Bożej Świętogórskiej Róży Duchownej.

Organizowane co dwa lata archidiecezjalne pielgrzymki ministrantów, na przemian z pielgrzymkami ogólnopolskimi, stanowią, co podkreślił ks. dr Andrzej Magdziarz, duszpasterz Służby Liturgicznej Archidiecezji Poznańskiej, „doskonałą okazję do większego zintegrowania wspólnoty ministranckiej”.

Natomiast wyjaśniając hasło pielgrzymki: „Powołani do służby w Kościele”, ks. Magdziarz zaznaczył w rozmowie z KAI, że „wyraża ono świadomość, iż ministrantem jest się dzięki Bożemu powołaniu oraz że jest to wezwanie do służby Panu Bogu i całemu Zgromadzeniu Liturgicznemu”. Podkreślił jednocześnie, że stanowi ono także wyraźne nawiązanie do obecnego roku duszpasterskiego, w którym zgłębiamy pojęcie Kościoła jako naszego domu.

Z kolei wskazując na cel pielgrzymki, duszpasterz Służby Liturgicznej Archidiecezji Poznańskiej stwierdził, że udział w niej „podyktowany jest pragnieniem podziękowania za dar powołania ministranckiego oraz umocnienia więzi z Chrystusem, Kościołem, a także doświadczenia siły wspólnoty zgromadzonych sług ołtarza”.

„Bardzo często młodzi ludzie służąc przy ołtarzu w swojej parafii nie dostrzegają potrzeby otwarcia się na społeczność ministrancką sąsiedniej parafii lub innych dekanatów archidiecezji. Nie jest to pozytywne zjawisko. Stąd też takie spotkanie modlitewne stwarza możliwość, dla niektórych jedyną, stanięcia przy ołtarzu ramię w ramię z kolegami przybyłymi z różnych zakątków Wielkopolski” – zauważył w rozmowie z KAI ks. Magdziarz.

Gospodarzami Świętej Góry k. Gostynia i kustoszami tutejszego sanktuarium są księża filipini z Kongregacji Oratorium św. Filipa Neri, które zostało założone w 1668 r. W końcu XVII w. wzniesiono w tym miejscu barokowy kościół powstały według projektu Baltazara Longheny na wzór wzniesionej przez niego weneckiej świątyni Santa Maria della Salute. Przeniesiono też do niego, czczony w tym miejscu już wcześniej, cudowny obraz Matki Bożej Świętogórskiej Róży Duchownej. Kościół ten 17 grudnia 1970 r. papież Paweł VI wyniósł do godności Bazyliki Mniejszej. Z kolei od 1957 r. na Świętej Górze działa dom rekolekcyjny, a w 2008 r. tutejszy Zespół Klasztorny otrzymał tytuł Pomnika Historii Prezydenta RP.

W tym roku sanktuarium na Świętej Górze przeżywa też swój Rok Jubileuszowy 500-lecia uznania przez Kościół cudowności tutejszego wizerunku Matki Bożej Świętogórskiej Róży Duchownej. Jest on związany z podpisaniem w 1512 r. przez biskupa poznańskiego Jana Lubrańskiego dekretu potwierdzającego autentyczność dokonujących się w tym miejscu cudów.

W Roku Jubileuszowym 2012 świętogórskie sanktuarium otrzymało od Benedykta XVI złotą Różę – jedno z największych wyróżnień papieskich (w Polsce posiadają ją jeszcze tylko Częstochowa i Kalwaria Zebrzydowska). Wcześniej, w 1928 r., cudowny wizerunek Świętogórskiej Róży Duchownej został ukoronowany przez kard. Augusta Hlonda koronami papieskimi. Natomiast Jan XXIII podczas Soboru Watykańskiego II ofiarował sanktuarium (przez abp. Antoniego Baraniaka) swój złoty różaniec, a w 1971 r. sanktuarium otrzymało od Pawła VI godność Bazyliki Mniejszej.