Bp Libera: Maryja pomaga nam zrozumieć nasze losy

Nie da się zrozumieć zawiłych losów naszych praojców, jeśli pominiemy Maryję – mówił bp Piotr Libera w uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Sokołowie Włościańskim w diecezji płockiej. Przewodniczył tam Eucharystii w 335. rocznicę budowy kościoła oraz wprowadził do niego relikwie św. Maksymiliana Marii Kolbego.

„Dziękujemy Wniebowziętej nie tylko za opiekę nad całym naszym narodem, naszą Ojczyzną, ale słowa wdzięczności kierujemy ku Niej za 335 lat, które mijają od chwili powstania na tej ziemi kaplicy” – przypomniał w homilii biskup płocki Piotr Libera.

Podkreślił, że nie da się zrozumieć zawiłych losów przodków, jeśli pominie się Maryję. Obecność Matki Najświętszej w dziejach narodu polskiego nigdy nie była tylko i wyłącznie obecnością biernego obserwatora. Zawsze jawiła się Polakom jako zaangażowana i pełna miłości Matka, gotowa interweniować, gotowa troszczyć się o Polaków tak samo, jak troszczyła się o swego jedynego Syna, kiedy „smok ognisty mu zagrażał”.

Biskup dodał, że obecność Maryi „zawsze była i wciąż jest obecnością Królowej”, która z troską pochyla się nad losem swoich poddanych i robi wszystko, aby wspierać ich w wędrówce przez ziemię.

To Ona była pod Grunwaldem, pod Jasną Górą w czasie potopu szwedzkiego, pod Wiedniem, kiedy polski król Jan III Sobieski złamał pychę islamu zagrażającego chrześcijańskiej Europie, nad Wisłą, gdy dokonała cudu, zatrzymując bolszewicką nawałę, to Ona opiekowała się swoim sługą św. Maksymilianem Kolbe i trwała przy Nim, kiedy dobrowolnie w bunkrze głodowym niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz oddawał życie za bliźniego.

„Wierzymy głęboko, że płaszczem matczynej opieki Maryja zawsze otaczała i nadal otacza cały polski naród. Ale wierzymy też, że pochyla się Ona nad każdym z nas z osobna i każdego traktuje, jak swoje najbardziej umiłowane dziecko. Ci, którzy mają możliwość wpatrywać się w oblicze Tej, którą nazywamy Matką Bożą Sokołowską, niejeden zapewne raz doświadczali Jej pomocy” – zaakcentował bp Libera.

Pasterz Kościoła płockiego stwierdził, że oni wiedzieli, że w chwili „gdy przychodzi mrok, tylko światło płynące z jej matczynego oblicza, może go rozjaśnić”, szukali tego światła, szukali wsparcia i nigdy nie odchodzili z pustymi rękoma.

Zaznaczył ponadto, że od tego dnia potężnym orędownikiem przed obliczem Wniebowziętej będzie św. Maksymilian Maria Kolbe, w swoich relikwiach obecny w tej wspólnocie. Wraz z nim zawierzył parafię i wiernych opiece Matki Bożej Sokołowskiej.

Bp Piotr Libera wprowadził także uroczyście do świątyni parafialnej relikwie I stopnia św. Maksymiliana Marii Kolbego – fragment włosa z brody Świętego. Relikwiarz ufundował parafianin Jerzy Godlewski.

Proboszcz parafii ks. Mariusz Dołęgowski w czasie Mszy św. podkreślił, że do wprowadzenia relikwii św. Maksymiliana Marii Kolbego do wspólnoty parafialnej przygotowywano się zarówno w wymiarze duchowym, jak i materialnym przez wiele miesięcy.

W uroczystości uczestniczył m.in. starosta powiatu pułtuskiego Jan Zalewski, wójt gminy Obryte Jan Mroczkowski, przedstawiciele oświaty, strażacy oraz liczni darczyńcy.

***

Z fundacji Franciszka Jana Bielińskiego, ówczesnego podczaszego płockiego w 1657 r. w Sokołowie Włościańskim została wzniesiona kaplica pw. Najświętszej Marii Panny, jednak po kilkunastu latach uległa ona zniszczeniu. W 1682 r. kolejną, większą już kaplicę, ufundował cześnik ciechanowski Jan Więcki. W 1695 r. konsekracji nowej świątyni dokonał biskup płocki Andrzej Chryzostom Załuski. Już wówczas rezydował w niej ksiądz, oddelegowany z macierzystej parafii Zambski.

W 1835 r. kaplica została powiększona dzięki staraniom właściciela wsi Daniela Sommera – wtedy już można mówić o kościele drewnianym. Jesienią 1944 r. świątynia została uszkodzona w wyniku działań wojennych. Jej gruntowny remont przeprowadzono po 1945 r. 15 czerwca 1974 r. biskup płocki Bogdan Sikorski erygował w Sokołowie samodzielną parafię pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, wydzielając ją z parafii Zambski. W 2009 r. odbył się remont świątyni (m.in. zabezpieczenie elewacji kościoła i dzwonnicy).

W ostatnim roku staraniem proboszcza, parafian oraz przy wsparciu władz powiatowych i gminnych został uporządkowany teren wokół kościoła. Postawiono też nowe ogrodzenie. Wykonano także wiele innych prac, najważniejsze wsparł finansowo Andrzej Grabowski. Dzięki temu w kościele wymieniono i zmodernizowano instalację elektryczną oraz wymieniono okna.