Bp Lityński udzielił pasterskiego błogosławieństwa 90. letniej Jubilatce Albinie Bator

Ordynariusz diecezji zielonogórsko – gorzowskiej bp Tadeusz Lityński udzielił pasterskiego błogosławieństwa 90. letniej Jubilatce Albinie Bator z Zielonej Góry, mamie Andrzeja Batora Honorowego Obywatela Bledzewa. Mszę św. w Jej intencji odprawił proboszcz parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Zielonej Górze ks. prałat Jan Pawlak, natomiast Andrzej Bator – śpiewak operowy i twórca muzyki sakralnej śpiewem ubogacił Liturgię Mszy św.

– Przyzywając wstawiennictwa Matki Bożej z serca udzielam pasterskiego błogosławieństwa czcigodnej Jubilatce Albinie Bator z okazji 90. rocznicy urodzin – napisał duszpasterz diecezji bp Lityński.

Albina urodziła się 1 marca 1932 roku w Berezie Kartuskiej, była piątym dzieckiem z sześciorga dzieci Kazimierza i Bronisławy. Jej rodzeństwo to: Nina, Mikołaj, Sabina, Marysia i Teresa.

Albina Bator w rozmowie z KAI wspomniała datę 3. maja 1945 roku: – Jako repatrianci z mamą i rodzeństwem przyjechaliśmy pociągiem do Wolsztyna, niestety bez taty, który był już na zesłaniu. Długo staliśmy i czekaliśmy zastanawiając się co będzie dalej z naszym życiem. Modliliśmy się i pokładaliśmy ufność w Bogu i Matce Bożej.

Nazwisko panieńskie Albiny Bator jest Kaniowska. Jednak w dowodzie osobistym napisane jest Kaniewska. Drobny na pozór błąd okazał się ratunkiem dla rodziny, która dzięki tej pomyłce uratowana została przed zesłaniem na Sybir. Niestety ojciec Albiny, Kazimierz Kaniowski zsyłki nie uniknął.

Albina z mamą i rodzeństwem najpierw zamieszkała w Mochach niedaleko Wolsztyna, potem przeniosła się do Przytocznej, tam poznała przyszłego męża Jana Batora, który grał na skrzypcach. I te skrzypce ją urzekły. Była księgową i bibliotekarką. Marzyła o byciu aktorką teatralną. – Bardzo szybko uczyłam się na pamięć wierszy i monologów. Brałam je pod poduszkę a rano już umiałam m.in.: ,Panna Rekrutem”, „Życie św. Barbary” czy „Kobieta XXI wieku”. Lubiłam śpiewać, głos mój zakwalifikowano jako wysoki, dźwięczny sopran.

W 1958 r. z mężem zamieszkała w Bledzewie, tam na świat przyszły ich dzieci. Uzdolniona artystycznie Albina nadal była księgową, a pasje artystyczne rozwijała amatorsko. Podczas różnych uroczystości śpiewem i monologami czarowała publiczność.

Zdarza się jeszcze dziś, że Albina podczas różnego rodzaju imprez czy spotkań autorskich, deklamuje z pamięci wiersze lub zabawia słuchaczy wesołymi monologami.

Jej mottem jest: Żyć nadzieją w każdej chwili nawet w rozterce.

Ks. Jan Pawlak w rozmowie z KAI przypomniał, że rodzinę Batorów poznał przed wielu laty w Bledzewie, kiedy przyjeżdżał tam z dziećmi i młodzieżą na oazy. Doskonale zapamiętał Andrzeja i jego dwie siostry Irenę i Bożenę.
Także Andrzej Bator wspominając urodziny mamy, przypadające na początku marca, wspomniał kościół św. Katarzyny w Bledzewie, w którym siostra zakonna uczyła go gry na organach.

– Moje marzenia przeszły na syna Andrzeja śpiewaka operowego-barytona. Będąc w ciąży swoje pragnienia zanosiłam Bogu. Mój mąż nie miał zdolności wokalnych ale podczas świąt Bożego Narodzenia zawsze razem śpiewaliśmy kolędy i organizowaliśmy rodzinne popisy solowe oraz w duetach.

Albina z radością wspomina drogę artystyczną syna Andrzeja, który w latach 70. dostał się do Zespołu Pieśni i Tańca Mazowsze. – Jego zawód artysty śpiewaka po studiach wokalno -aktorskich w Uniwersytecie Muzycznym w Warszawie i ogromny dorobek artystyczny na świecie m.in. w Ameryce czy Australii dają mi niezmierne zadowolenie – wyznaje pani Albina.

Jej syn Andrzej Bator jest m.in. twórcą muzyki sakralnej, Hymnu Ziemi Lubuskiej, Hymnu O Janie Dekercie Prezydencie Starej Warszawy. Skomponował utwór Ojcze święty dedykowany św. Janowi Pawłowi II w Australii w Melbourne. Jest założycielem Towarzystwa Śpiewaczego na Ziemi Lubuskiej O Sole Mio i Przyjacielem Hospicjum im. Brata Alberta w Żarach oraz Przewodniczącym konkursu orkiestr wojskowych na ziemi mazowieckiej, jest Honorowym Ambasadorem Polskiego Korpusu Pokoju. Prowadzi działalność charytatywną koncertową na rzecz seniorów, osób chorych i niepełnoprawnych.

W jego repertuarze są jego kompozycje m.in Ave Maryja, Do Matki Bożej Rokitnianskiej, Tęsknota za ojczyzną, Bledzewskie Tango, Czardasz dla Ciebie i inne, również utwory patriotyczne dotyczące kraju a także jego małej lubuskiej ojczyzny.