Bp Marian Duś spoczął w Panteonie Wielkich Polaków w Świątyni Opatrzności Bożej

Uroczystości pogrzebowe zmarłego 9 września bp. Mariana Dusia, biskupa pomocniczego archidiecezji warszawskiej w latach 1986-2013, odbyły się we wtorek, w święto Podwyższenia Krzyża Świętego, w Świątyni Opatrzności Bożej, gdzie śp. biskup senior został pochowany.

Mszę św. pogrzebową koncelebrowali byli i obecni biskupi pomocniczy archidiecezji warszawskiej, biskupi metropolii warszawskiej oraz duchowieństwo archidiecezjalne.

We wstępie do liturgii kard. Kazimierz Nycz w imieniu całego duchowieństwa archidiecezji warszawskiej podziękował śp. bp. Marianowi Dusiowi za jego długoletnią posługę. – Chciałem mu podziękować za wszystko: za to, kim był i jaki był, a był dobrym człowiekiem, biskupem i kapłanem. Dziękuję za jego lata wikariuszowskie i proboszczowskie, za lata pracy w seminarium, bycie profesorem, za czas pełnienia posługi biskupiej – powiedział metropolita warszawski.

Kardynał przypomniał też, że bp Duś został wyświęcony na kapłana 53 lata temu przez bł. kard. Stefana Wyszyńskiego. – Ktoś trafnie powiedział, gdy dowiedział się o śmierci bp. Mariana, że wybrał on najlepszy bilet na beatyfikację – bilet do Nieba. I tak jest dla człowieka wierzącego w rzeczywistości – dodał kard. Nycz.

„Natomiast bł. matką Różą Czacką łączyło go to, co powtarzaliśmy w ostatnich dniach często – ‘przez krzyż do Nieba’. Nie tylko miał wpisane w swoim herbie biskupim słowa o krzyżu, ale tą drogą krzyża szedł i tego krzyża doświadczał, szczególnie w ostatnich latach i miesiącach swojego życia. Był z nim zjednoczony, znosił go w cierpliwości” – dodał metropolita warszawski.

Homilię wygłosił bp Tadeusz Pikus, biskup pomocniczy warszawski w latach 1999–2014, a obecnie biskup senior diecezji drohiczyńskiej.

– Dzisiaj żegnamy księdza biskupa Mariana Dusia – człowieka serdecznego, ciepłego i nie leniwego. Często spotykałem go, jak modlił się z różańcem w ręku – mówił bp Pikus, przedstawiając następnie życiorys Zmarłego.

Bp Marian Duś urodził się 25 czerwca 1938 r. w Róży, w diecezji tarnowskiej. Na kapłana został wyświęcony 6 czerwca 1968 r. przez bł. kard. Stefana Wyszyńskiego w archikatedrze św. Jana Chrzciciela w Warszawie.

Przez pierwsze lata kapłaństwa pracował jako wikariusz w Grójcu, a następnie po studiach, zakończonych doktoratem z filozofii w zakresie nauk społecznych, pełnił funkcję prefekta w Wyższym Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Warszawie i wykładowcy socjologii, a później proboszcza w Pyrach i dziekana dekanatu piaseczyńskiego.

Papież Jan Paweł II mianował go 7 grudnia 1985 r. biskupem pomocniczym Archidiecezji Warszawskiej i biskupem tytularnym Thenae.

Sakrę biskupią przyjął w uroczystość Objawienia Pańskiego 6 stycznia 1986 r. rąk Prymasa Józefa Glempa, wspókonsekratorami byli bp Władysław Miziołek i bp. Kazimierz Romaniuk.

Prymas Glemp ustanowił go wikariuszem generalnym i powierzył mu opiekę nad wydziałem budowy kościołów oraz wydziałem spraw sakramentalnych Kurii Metropolitalnej Warszawskiej. W czasie długoletniej posługi biskupiej bp Duś był także przewodniczącym wydziału duszpasterstwa. W sposób szczególny skupił się na duszpasterstwie młodzieży, służby liturgicznej, ruchów młodzieżowych i życiu duchowym kapłanów, co zaowocowało m.in. zorganizowaniem tzw. dni skupienia kapłanów oraz przygotowaniem formacji permanentnej duchowieństwa.

W 1980 r., jeszcze jako proboszcz, został wybrany do Rady Kapłańskiej i pełnił funkcję jej sekretarza. Po otrzymaniu sakry biskupiej został zastępcą przewodniczącego tej rady. Brał także udział w pracach Rady Duszpasterskiej Archidiecezji Warszawskiej, był także członkiem Rady ds. Ekonomicznych. Ponadto był członkiem Komisji Głównej IV Synodu Archidiecezji Warszawskiej, pełniąc jednocześnie funkcję przewodniczącego sekretariatu.

Pełnił też funkcję prezesa Zarządu Fundacji Budowy Świątyni Opatrzności Bożej. Ma duże zasługi przy wznoszeniu na terenie archidiecezji kościołów i innych obiektów parafialnych. Pełnił także różne funkcje w gremiach Konferencji Episkopatu Polski.

Papież Franciszek 4 listopada 2013 przyjął rezygnację bp. Mariana Dusia z pełnienia posługi biskupa pomocniczego Archidiecezji Warszawskiej, złożoną zgodnie z kan. 411 i kan. 401 § 1 Kodeksu Prawa Kanonicznego.

Na zakończenie homilii bp Pikus podkreślił, że ostatnie lata życia bp. Mariana Dusia naznaczone były niemałym ciężarem krzyża. „Zmagał się z trawiącą go chorobą, którą znosił cierpliwie i godnie” – zaznaczył.

19 sierpnia br. podczas odwiedzin kard. Kazimierza Nycza i biskupów pomocniczych bp Duś przyjął sakrament namaszczenia. – Jak się okazało, ostatniego namaszczenia – dodał bp Pikus.

Współpracujący z śp. bp. Dusiem przez 30 lat ks. prałat Grzegorz Kozik powiedział przed obrzędami pogrzebowymi, że Zmarły w ostatnich słowach prosił, aby podziękować wszystkim, którzy otoczyli go opieką, zwłaszcza lekarzom i siostrom elżbietankom.

Bp Marian Duś zmarł 9 września po długiej chorobie. Został pochowany w Panteonie Wielkich Polaków w Świątyni Opatrzności Bożej – stał bowiem u boku prymasa Józefa Glempa u początku jej budowy.