Bp Milewski: różaniec, to nie „klepnie zdrowasiek”, ale przeżywanie prawd wiary

„Różaniec, to nie jest 'klepanie zdrowasiek’, ale głębokie przeżywanie prawd wiary, z odniesieniem ich do swojego życia” – powiedział bp Mirosław Milewski w Rypinie (diecezja płocka). W tamtejszej parafii Świętej Trójcy dokonał poświęcenia po odnowieniu trzech ołtarzy, w tym głównego.

Bp pomocniczy diecezji płockiej przypomniał wiernym w Rypinie, że różaniec jest przypominaniem najważniejszych wydarzeń z życia Jezusa i Maryi, medytowaniem nad nimi. Rozważanie tajemnic różańcowych prowadzi do pogłębienia wiary. Różaniec odmawia się od wielu wieków, ale tradycję tę umocniła historia świecka: zwycięstwo floty chrześcijańskiej nad Turcją na Morzu Śródziemnym pod Lepanto w 1571 roku.

– Różaniec, to nie jest „klepanie zdrowasiek”, jak mówią ci, którzy nie rozumieją tej modlitwy, ale głębokie przeżywanie prawd wiary, z odniesieniem ich do swojego życia. Przesuwając paciorki różańca jesteśmy bliżej Jezusa i Maryi, uczymy się kochać, przebaczać, brać na ramiona ciężar życia z trudnościami, znajdujemy siły, by iść i wypełniać wolę Bożą – powiedział bp Milewski.

Zwrócił się też do młodzieży, której podczas Eucharystii udzielił sakramentu bierzmowania: – Pozostańcie w Kościele Chrystusowym! Ten Kościół nie jest idealny, ciąży na nim wiele grzechów, fora internetowe kipią od hejtu, decyzje biskupów są szeroko omawiane i komentowane, portale są skłonne każdego dnia znaleźć jakieś kolejne przewinienie tego czy tamtego księdza, katechetki czy kościelnego, sieć jest w większości negatywnie nastawiona do wszystkiego, co wiąże się z wiarą czy praktykami religijnymi. Jednak to nie jest cała prawda o Kościele i ludziach wierzących – zastrzegł hierarcha.

Zaakcentował, że Kościołem są wszyscy wierzący. Oni widzą, że oprócz kąkolu „w tej gęstwinie jest dużo dobrej pszenicy, pełnych miłosierdzia ludzi i dobrych dzieł”. Życzył młodym ludziom, aby sakrament bierzmowania umocnił ich w wierze: – Nie sprzeniewierzcie się mu. Nie popłyńcie z prądem nowoczesności, która odrzuca Boga – zaapelował kanodzieja.

Na zakończenie Mszy św. bp Milewski dokonał poświęcenia odnowionych ołtarzy: głównego i dwóch bocznych, ambony, chrzcielnicy, kaplicy Jezusa Ukrzyżowanego oraz dachu kościoła. Natomiast po modlitwie na cmentarzu parafialnym poświęcił odnowiony grób ks. Marcelego de la Grange (1855-1886), byłego proboszcza rypińskiego oraz odnowiony Plac pw. Świętego Ducha, na którym do 1941 r. stał drewniany kościół Bożogrobców.

– Staramy się dbać o dziedzictwo materialne pozostawione przez naszych przodków. Przy pomocy środków zewnętrznych i parafialnych udaje nam systematycznie remontować, restaurować kościół i jego otoczenie. Środki zewnętrzne na remonty pochodzą z Ministerstwa Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu, z Urzędu Marszałkowskiego Województwa Kujawsko-Pomorskiego, z Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków i Urzędu Miasta Rypin. Natomiast nasi parafianie wyrażają swoją troskę w tej sprawie głównie przez ofiary składane podczas kolędy i na tacę w drugie niedziele miesiąca. Za środki parafialne i zewnętrzne udało nam się m.in. przeprowadzić kosztowny remont dachu kościoła – przekazał proboszcz parafii ks. kan. dr Andrzej Krasiński.

***
Pierwszy kościół pw. Świętej Trójcy został wzniesiony w Starorypinie, dawnym grodzie, nieznacznie oddalonym od dzisiejszego Rypina. W 1345 r. książę łęczycki i dobrzyński, Władysław, wystawił nowy dokument lokacyjny dla Rypina. W tym piśmie wydzielono również miejsce pod budowę nowej świątyni. Została ona wzniesiona w 1355 r. z zasobów fundacji książąt dobrzyńskich – Bolesława i Władysława pod wezwaniem Świętej Trójcy.

Około 1400 r. biskup Jakub z Korzkwi erygował w kościele ołtarz Bożego Ciała. Na przełomie XV i XVI w. dobudowano do korpusu od strony południowej boczną kaplicę z ołtarzem Chrystusa Ukrzyżowanego. W XIX w. świątynia była wielokrotnie remontowana, przebudowano m.in. szczyty elewacji. W 1905 r. polichromię wnętrza wykonał malarz Wiesław Drapiewski. Po 1941 r. do kościoła zostało przeniesione rokokowe wyposażenie rozebranej przez hitlerowców, innej rypińskiej świątyni – pw. św. Ducha.