Bp Milewski w 25-lecie kapłaństwa: jesteśmy zrodzeni z Ewangelii, jesteśmy ludem nadziei

Nie możemy poddawać się przygnębieniu i smutkowi. Jesteśmy zrodzeni z Ewangelii. Jesteśmy ludem nadziei – powiedział bp Mirosław Milewski, biskup pomocniczy diecezji płockiej, który wspólnie z księżmi ze swojego rocznika obchodził 25-lecie kapłaństwa. Mszy św. w Kaplicy Dobrego Pasterza w Wyższym Seminarium Duchownym w Płocku przewodniczył bp Piotr Libera.

– Dziękujemy Jezusowi Dobremu Pasterzowi za łaskę wybrania. Zostaliśmy księżmi, mimo naszych ograniczeń i kruchości serc, pomimo naszych grzechów, popełnianych błędów i przegranych spraw. Patrzymy z wiarą na minione ćwierć wieku w świetle Bożego miłosierdzia, które jest większe niż nasza ludzka słabość, niewierności i lęki. I jesteśmy pewni, że On – Miłosierny Pan, pomimo to, prowadzi nas przez kapłańską codzienność, leczy rany i podnosi, by dalej iść do przodu – powiedział w homilii bp Milewski.

Zaznaczył, że jubilaci pełnią kapłańską i biskupią posługę w obliczu trudnych wyzwań i różnych kryzysów, które bardzo mocno dotykają Kościół, także w Polsce. Coraz trudniej jest dostrzec prawdziwe oblicze Boga, trwa walka o człowieka, o jego duszę. Jak diagnozował Benedykt XVI, w centrum tych kryzysów jest kryzys wiary i zapominanie o Bogu. Z kolei papież Franciszek szukając lekarstwa na choroby nowej epoki i nowych czasów nieustannie prosi, by we wszystkich regionach ziemi być w „permanentnym stanie misji” (adhortacja „Evangelii gaudium” 25).

Biskup dodał, że niejako w konsekwencji tego, co się dzieje w świecie, w Kościele, w kapłańskich szeregach, „nie brakuje księży smutnych, zmęczonych, schorowanych na ciele i duszy, zagubionych i zrezygnowanych”. Są i tacy, którzy przechodzą przez „cienistą dolinę” nie czując obecności Pana (por. Ps 23). Niektórzy doświadczają egzystencjalnej pustki i pytają o skuteczność posługi. Mimo to należy „dodać duchowego tlenu stroskanym kapłańskim sercom”.

– Nie możemy poddawać się przygnębieniu i smutkowi. Jesteśmy zrodzeni z Ewangelii. Jesteśmy ludem nadziei. Zwątpienie, pretensjonalizm i zgorzknienie, to droga prowadząca donikąd. A my musimy iść dalej. Trzeba nam pamiętać, że próby życia kapłańskiego nas odnawiają, uczą patrzeć poza ciemność oraz odkrywać, że Bóg naprawdę zbawia i ma moc przemienić wszystko – podkreślił bp Milewski.

Podziękował także bp. Piotrowi Liberze za przewodniczenie Mszy św. jubileuszowej oraz za minione lata. Obecny biskup senior był dla księży jubilatów biskupem płockim przez 15 z 25 lat ich kapłaństwa.

W imieniu jubilatów podziękował ks. Dariusz Skoczylas, proboszcz parafii św. Kazimierza w Lucieniu, a w seminarium – dziekan kursu seminaryjnego: – Piękna i trudna jest droga kapłańskiego powołania, naznaczona wielką Bożą miłością. Bogu dziękujemy za ten wielki dar. Rocznica nazywana srebrnym jubileuszem jest sposobnością złożenia Bogu przede wszystkim naszego dziękczynienia: nie ma większej modlitwy jak Msza św., ofiara Chrystusa, nie ma lepszego sposobu, aby dziękować Bogu, jak sprawowanie Eucharystii, która oznacza dziękczynienie. Kapłaństwo to dar, który przerasta człowieka. Wybraństwo Boże wymyka się spod władzy ludzkich spekulacji – powiedział duchowny.

Księża jubilaci wstąpili do Wyższego Seminarium Duchownego w Płocku w 1991 r. Święcenia kapłańskie przyjęli w katedrze w Płocku w 1997 r. z rąk bp. Zygmunta Kamińskiego. Znajdujący się w tym gronie kapłańskim ks. Mirosław Milewski, kanclerz Kurii Diecezjalnej i wikariusz generalny, został 23 stycznia 2016 r. mianowany biskupem pomocniczym diecezji płockiej.

Pozostali kapłani w większości są proboszczami parafii w diecezji płockiej. Jeden z nich – ks. Andrzej Gajewski, przez 12 lat posługiwał duszpastersko w Ukrainie. Z kolei ks. kan. Adam Pergół od 2000 r. pracuje na misjach z Zambii. Ks. kan. dr Roman Mosakowski był przez wiele lat ojcem duchownym w płockim seminarium, a ks. Jacek Kędzierski był dyrektorem Katolickiego Radia Ciechanów.