Bp Nitkiewicz: nabożeństwo w ekstremalnej formie każe spojrzeć w głąb własnej duszy

Nabożeństwo ekstremalne polega nie tylko na rozważaniu Męki Pańskiej, na towarzyszeniu cierpiącemu Chrystusowi, ale każe spojrzeć w głąb własnej duszy – mówił bp Krzysztof Nitkiewicz w sobotę, 8 kwietnia do kilkuset uczestników Ekstremalnej Drogi Krzyżowej na Świętym Krzyżu.

Po kilkunastu godzinach uczestnicy Ekstremalnej Drogi Krzyżowej z Ostrowca Świętokrzyskiego, Opatowa, Klimontowa, Starachowic i Kielc do świętokrzyskiego sanktuarium relikwii Drzewa Krzyża Świętego dotarli umęczeni, ubłoceni, ale z nieukrywaną radością i satysfakcją. Mszy św. w bazylice mniejszej przewodniczył bp Krzysztof Nitkiewicz, który w homilii podziękował uczestnikom za poniesiony trud i modlitwę.

– Każdy chrześcijanin został powołany i uzdolniony przez Boga do wielkich rzeczy. Wielkich na miarę Ewangelii. One zaczynają się od przezwyciężania własnych słabości i odrzucania zła. Rosną przez życie w prawdzie i uczynki miłości. Osiągają swoje apogeum, kiedy możemy powiedzieć razem z Chrystusem: „Ojcze w Twoje ręce, powierzam ducha mego (Łk 23,46) – mówił biskup.

Ordynariusz podkreślił, że w duchowej wędrówce bardzo pomocne jest nabożeństwo Drogi Krzyżowej. – Nabożeństwo w swojej ekstremalnej formie dotyka niejako wszystkich ludzkich zmysłów i pozwala na konfrontację również ze słabością fizyczną. W ten sposób staje się prawdziwą szkołą życia – podkreślił hierarcha.

Ks. Piotr Kara, jeden z organizatorów EDK z Klimontowa poinformował, że od kilku lat uczestnicy Ekstremalnej Drogi Krzyżowej z Opatowa niosą ze sobą duży krzyż. – W tym roku zorganizowaliśmy także 60-osobową grupę z Klimontowa. Każda z obu grup niosła jedną z dwóch części krzyża, które złożone zostały na Świętym Krzyżu, symbolizując nasz wspólny trud – mówił ks. Piotr Kara.

Po Mszy św. połączone dwie belki w jeden krzyż zaniesiono na świętokrzyską golgotę, gdzie ustawiono go wraz z krzyżami z poprzednich lat.

– Blisko 380-osobowa grupa pątników z Opatowa wędrowała na niełatwych trasach. Z informacji, które otrzymaliśmy około 20 osób wycofało się podczas wędrowania. Cieszę się, że z roku na rok coraz więcej osób pragnie dołączać do wspólnego wędrowania i modlitwy podczas Ekstremalnej Drogi Krzyżowej – poinformował Łukasz Skórski, lider opatowskiej EDK.

Największym wyzwaniem było przed wędrowcami z Klimontowa, którzy musieli pokonać ponad 50 km.

– Szliśmy najtrudniejszą trasą. Ja byłam już dwa razy na takiej Drodze Krzyżowej, jednak ta była naprawdę wymagająca i ekstremalna. Musieliśmy pokonywać ciężką, pełną błota trasę, co widać po naszych butach. Szliśmy prawie 12 godzin, jesteśmy bardzo zmęczeni, ale jest w nas dużo radości. Myślę, że takiej Drogi Krzyżowej nie traktuje się jako przygody ani sprawdzenia swojej wytrzymałości. Jest to czas modlitwy w określonej intencji i podjęcie trudu i cierpienia właśnie w tym celu – mówiła uczestniczka z Mydłowa.

– Jest czymś niesamowitym, gdy po całej nocy marszu i modlitwy wychodzimy z lasu i widzimy bazylikę na Świętym Krzyżu. Miałam wtedy łzy w oczach, bo po raz pierwszy wyruszyłam na EDK. Podczas nabożeństwa miałam wielki kryzys i chciałam zrezygnować, ale zmobilizowano mnie i doszłam. Właśnie w tym momencie doświadczyłam jak ważny jest ktoś, kto pomoże i wesprze w trudnej chwili. Dziękuję tym osobom – opowiadała pani Joanna z Ostrowca Świętokrzyskiego.

Święty Krzyż to najstarsze polskie sanktuarium. Bolesław Chrobry zainicjował w 1006 r. sprowadzenie tu benedyktynów. Obecnie opiekę nad Sanktuarium Relikwii Drzewa Krzyża Świętego sprawuje Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej.