Bp Nitkiewicz: niepełnosprawni są dla nas darem, my jesteśmy darem dla nich

Tak jak niepełnosprawni są dla nas darem, podobnie i my jesteśmy darem dla nich – mówił bp Krzysztof Nitkiewicz 5 maja br. podczas obchodów 10-lecia działalności Caritas Diecezji Sandomierskiej w Rudniku nad Sanem, gdzie funkcjonuje zespół placówek świadczących pomoc dla osób niepełnosprawnych, samotnych i bezdomnych.

Z okazji obchodzonego Światowego Dnia Godności Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną w Środowiskowym Domu Samopomocy Rudniku nad Sanem podsumowano dziesięcioletnią działalność diecezjalnej Caritas w tym regionie. Spotkanie przebiegało pod hasłem: „Mój drugi dom, moje drugie życie”.

Uroczystość rozpoczęła wspólna Msza św. w sali widowiskowej ośrodka pod przewodnictwem bp. Krzysztofa Nitkiewicza. We wspólnej modlitwie uczestniczyli dyrektor Caritas Diecezji Sandomierskiej ks. Bogusław Pitucha wraz z pracownikami, kapłani z dekanatu oraz przedstawiciele władz wojewódzkich, samorządowych, a także instytucji pomocy socjalnej.

Biskup Krzysztof Nitkiewicz w homilii podkreślił, że cierpienia Chrystusa, aż po Jego skonanie na krzyżu, stały się drogą do zwycięstwa nad wszelkim złem.

– Obraz Pana Jezusa cierpiącego i zmartwychwstałego noszą w sobie nasze siostry i nasi bracia naznaczeni niepełnosprawnością. Kiedy możemy im pomóc, chociażby samą tylko naszą obecnością, dotykamy ran Chrystusa i uczestniczymy w Jego paschalnym zwycięstwie. A jeśli Wielkanoc kojarzy się nam słusznie z radością, trzeba od razu powiedzieć, że osoby niepełnosprawne odpowiadają miłością na miłość. Spontanicznie okazują swoją wdzięczność, może nawet bardziej, niż ci, którzy tryskają zdrowiem, inteligencją i urodą – powiedział biskup.

Hierarcha zwrócił uwagę na to, że dzisiejsze spotkanie uświadamia nam jednak, że wciąż robimy za mało, a nasza pomoc ogranicza się często do sfery zewnętrznej, wynika bardziej z wykonywanej pracy, nieraz z konieczności i przypadku, niż z potrzeby serca.

– Brakuje prawdziwego zjednoczenia, utożsamienia się z osobą, której posługujemy. A bez tego jej cierpienie narasta i nie ma mowy o jakiejkolwiek integracji. Dlatego chociaż każda placówka zajmująca się niepełnosprawnymi jest bezcenna, musimy pamiętać przede wszystkim o podejściu do konkretnej osoby. Nie wystarczy najlepsze nawet prawo, czy posiadane dyplomy – mówił biskup.

Zdaniem ordynariusza, nie można traktować tego typu struktur w sposób biznesowy, bo to uwłacza godności ludzi, dla których one powstają i działają.

– Jeśli są jeszcze jakieś bariery i zaniedbania, należy je konsekwentnie usuwać. A kiedy cokolwiek planujemy, organizujemy, tworzymy, musimy mieć na względzie tych, którzy z powodu różnych słabości sami sobie nie poradzą. Niech będą zawsze obecni w naszym sercu, niech staną się dla nas najdrożsi i najbliżsi – podkreślił biskup.

Ordynariusz zaakcentował również to, że chociaż każda placówka zajmująca się niepełnosprawnymi jest bezcenna, to należy pamiętać przede wszystkim o podejściu do konkretnej osoby. – Kiedy cokolwiek planujemy, organizujemy, tworzymy, musimy mieć na względzie tych, którzy z powodu różnych słabości sami sobie nie poradzą. Niech będą zawsze obecni w naszym sercu, niech staną się dla nas najdrożsi i najbliżsi – apelował biskup.

Po wspólnej modlitwie podsumowano dekadę działalności placówek Caritas w niesieniu pomocy osobom najbardziej potrzebującym w regionie. Podopieczni ośrodka przedstawili inscenizację przedstawienia pt. „Róża” oraz taniec z czasów baroku. Przygotowali również scenariusz, scenografię i artystyczne wykonanie.

Ponad 10 lat temu władze gminne w Rudniku nad Sanem przekazały na rzecz Caritas Diecezji Sandomierskiej budynki pod upadłej firmie Wikplast. W budynkach, które wymagały gruntownego remontu zaplanowano wówczas wybudowanie ośrodka, świadczącego pomoc dla osób niepełnosprawnych intelektualnie w ramach Warsztatów Terapii Zajęciowej. Po kilku latach żmudnych remontów w odrestaurowanym budynku rozpoczęło działalność kilka placówek Caritas świadczących pomoc najbardziej potrzebującym.

W Warsztatach Terapii Zajęciowej niesiona jest pomoc osobom niepełnosprawnym w ramach rehabilitacji zawodowej i społecznej. Aktualnie objętych jest nią 55 uczestników z różnym stopniem i rodzajem niepełnosprawności.

Środowiskowy Dom Samopomocy udziela pomocy w zakresie wsparcia dziennego osobom niepełnosprawnym i ich rodzinom w sferze zdrowia psychicznego i funkcjonowania społecznego. Obecnie pomoc świadczona jest ponad 30 osobom. W budynkach ośrodka prowadzona jest także rehabilitacja dla podopiecznych i mieszkańców gminy i pobliskich miejscowości.

Działa tam także Ośrodek Interwencji Kryzysowej udzielając wieloprofilowego wsparcia osobom i ich rodzinom znajdującym się w sytuacjach kryzysowych. Pomoc niesie także funkcjonujący tam Dom Samotnej Matki i Schronisko dla Bezdomnych Kobiet.

W trwającym Roku Miłosierdzia, decyzją bp. Krzysztofa Nitkiewicza, w ośrodku została otwarta Brama Miłosierdzia, aby wszyscy przebywający i znajdujący tutaj pomoc i opiekę mieli także okazję do zyskania łaski odpusty i nabrania duchowych sił do pokonywania codziennych trudności.