Bp Pękalski podczas liturgii stacyjnej: niech Rok Jubileuszowy umocni i pogłębi naszą nadzieję

Na szlaku pielgrzymowania do Wielkopostnych Kościołów Stacyjnych Łodzi wczorajszym miejscem modlitwy stacyjnej była świątynia pw. Przemienienia Pańskiego. Tam Eucharystii przewodniczył biskup Ireneusz Pękalski, biskup pomocniczy Archidiecezji Łódzkiej.

Na wstępie biskup zaapelował: – W świętym czasie Wielkiego Postu powinniśmy często stawiać sobie choćby takie pytania: jaka jest nasza gorliwość w sprawach Bożych, w trosce o umacnianie i pogłębianie naszej wiary, w dawaniu świadectwa w najbliższym otoczeniu – w rodzinie, w pracy, w szkole, na uczelni? Czy przez wstrzemięźliwość opanowujemy nasze ciało? – pytał duchowny.

– Dziś zgromadziliśmy się w kościele pw. Przemienienia Pańskiego. Wydarzenie z góry Tabor to nie tylko zbawczy fakt, którego świadkami byli trzej apostołowie – Piotr, Jakub i Jan, to także nadzieja naszego zmartwychwstania i przemiany, a także zadanie wytyczone przez Jezusa Jego uczniom. Albowiem warunkiem naszego ostatecznego przemienienia jest stała przemiana duchowa, usilne naśladowanie Chrystusa – zauważył kaznodzieja.

Nawiązując do trwającego Roku Świętego, biskup Ireneusz powiedział: – Jak dobrze wiemy, od Niedzieli Świętej Rodziny przeżywamy Rok Jubileuszowy pod hasłem „Nadzieja nie zawodzi!”. W dokumencie zapowiadającym ten święty czas papież Franciszek napisał m.in.: Święty Paweł wie, że życie składa się z radości i smutków, że miłość jest poddawana próbie, gdy wzrastają trudności, a nadzieja wydaje się załamywać w obliczu cierpienia. Mimo to pisze: „Chlubimy się także z ucisków, wiedząc, że ucisk wyrabia wytrwałość, a wytrwałość – wypróbowaną cnotę, wypróbowana zaś cnota – nadzieję” (Rz 5, 3-4). Ucisk i cierpienie są bardzo często doświadczeniem tych, którzy głoszą Ewangelię. Napotykają na sprzeciw, opór, niezrozumienie, odrzucenie, a nawet prześladowania ze strony słuchaczy, ale w takich sytuacjach przez ciemność przebija się światłość. Odkrywamy, jak ewangelizacja jest podszyta mocą płynącą z krzyża i zmartwychwstania Chrystusa, a to prowadzi do rozwoju cnoty ściśle związanej z nadzieją – tzn. cierpliwości – zauważył bp Pękalski.

Kończąc, hierarcha życzył zebranym: – Niech Rok Jubileuszowy umocni i pogłębi naszą nadzieję, którą pokładamy w Tym, który nigdy nie zawodzi, który jako Emmanuel jest zawsze z nami i dla nas – podsumował.

Po błogosławieństwie kończącym liturgię wspólnie odmówiono Koronkę do Bożego Miłosierdzia.

Galeria zdjęć (4 zdjęć)

Fot. ks. Paweł Kłys