Bp Pindel do związkowców: ciągle wydobywajcie z siebie to, co najlepsze

Przeżywania czasu rozumianego jako „kairos” – zwrotnego momentu niezwykłych decyzji i szlachetnych dokonań – życzył związkowcom z Zarządu Regionu Podbeskidzie NSZZ “Solidarność” bp Roman Pindel. Podczas spotkania opłatkowego ordynariusz bielsko-żywiecki zwrócił uwagę na potrzebę powrotu do początków ruchu solidarnościowego, by przypomnieć sobie o jego najbardziej wzniosłych założeniach.

Biskup nawiązał w swych życzeniach do analizy greckiego pojęcia „kairos” odwołującego się do przeżywania momentów w dziejach jako przełomowych i ważnych, wypełnionych niezwykłym znaczeniem i sensem. Zwrócił uwagę, że w tych ważnych momentach życiowych następuje duża polaryzacja postaw. „Z jednej strony ludzie decydują się na heroiczne gesty i potrafią się zorganizować wokół dobra, z drugiej strony umacniają się siły przeciwne” – dodał.

„Życzę, byście ciągle przeżywali taki czas ‘kairos” – czas niezwykły, w którym trzeba coś zrobić, czegoś dokonać i wydobyć z siebie to, co najlepsze, a nawet sięgnąć po heroiczność w swoim życiu, postawach i zaangażowaniu” – zaznaczył.

Podczas spotkania opłatkowego z udziałem m.in. przewodniczącego Zarządu Regionu Podbeskidzie NSZZ „Solidarność” Marka Bogusza oraz senatora Andrzeja Kamińskiego swą refleksją podzielił się wieloletni kapelan podbeskidzkiej „Solidarności” ks. prałat Zbigniew Powada. Duchowny zachęcił, by ludzie „Solidarności” stale weryfikowali siebie i odnajdywali sposób do wypełnienia zadań wynikających z perspektywy związku i całego ruchu.

„Życzę wam, abyście się nigdy nie zrażali, abyście się nie załamali, nawet kiedy będzie trzeba doświadczyć jakby ucieczek, tego lęku, który może wynikać ze strachu przed groźbami Heroda” – powiedział zasłużony kapelan ruchu.

Prawie 35 lat temu przedstawiciele zakładowych komitetów założycielskich „Solidarności” z Regionu Podbeskidzie zainicjowali w zakładach ówczesnego województwa bielskiego bezterminowy strajk generalny. Międzyzakładowy Komitet Strajkowy reprezentował ponad 200 tys. strajkujących z kilkuset zakładów Bielska-Białej i całego województwa bielskiego. Przełomowym momentem strajku była decyzja prymasa Stefana Wyszyńskiego, który skierował do Bielska-Białej z misją mediacyjną ówczesnego sekretarza episkopatu Polski bp. Bronisława Dąbrowskiego oraz biskupów pomocniczych diecezji katowickiej: Janusza Zimniaka i Czesława Domina. Przyjęli oni na siebie rolę gwarantów porozumienia podpisanego 6 lutego 1981 r.

Po dziesięciu dniach strajk zakończył się sukcesem. Ze swych stanowisk zostali odwołani sekretarze partii, wojewoda i jego zastępcy, prezydent miasta oraz komendanci milicji.