Bp Pindel: Jan III Sobieski umiał być wdzięczny Bogu

Klasyczną maksymę o tym, że „uczymy się nie dla szkoły, lecz dla życia” – przypomniał podczas uroczystości poświęcenia sztandaru Szkoły Podstawowej nr 32 w bielskiej Wapienicy bp Roman Pindel. Duchowny przewodniczył 20 września. Mszy św. w wapienickim kościele św. Franciszka z Asyżu z udziałem byłych i obecnych uczniów, uczennic oraz rodziców i nauczycieli placówki przeżywającej swój okrągły jubileusz. W homilii hierarcha przybliżył sylwetkę patrona szkoły, który, jak zaznaczył, „łączył w sobie szerokie wykształcenie, zdobyte i doskonalone umiejętności wojskowe, zmysł strategiczny do walki i dyplomacji oraz wrodzoną wdzięczność okazywaną Bogu i ludziom”.

Uroczystości rocznicowe rozpoczęły się od odsłonięcia tablicy pamiątkowej na budynku, w którym działała szkoła w latach 1926-1958. Potem nastąpiło przejście do kościoła parafialnego pw. św. Franciszka z Asyżu, gdzie biskup bielsko-żywiecki sprawował Eucharystię połączoną z poświęceniem sztandaru.

Kaznodzieja przypomniał, że w pobliskich Kętach znajduje się bezcenna pamiątka po patronie wapienickiej szkoły – kapa liturgiczna z tureckiej tkaniny z XVII w., ofiarowana jako wotum do kęckiej kaplicy św. Jana Kantego po zwycięskiej wiktorii wiedeńskiej w 1683 r.

Biskup zauważył, że Jan III Sobieski był wszechstronnie wykształcony według zasad i programu opracowanego przez ojca. „Jeszcze przed wyruszeniem na odsiecz wiedeńską z żoną Marysieńką nawiedzał kościoły krakowskie: akademicki św. Anny z grobem św. Jana z Kęt, dominikański z grobem św. Jacka, jezuicki św. Piotra i Pawła, franciszkanów z grobem bł. Salomei oraz Mariacki, modląc się jak pielgrzym o wstawiennictwo pochowanych tam świętych lub przy ich relikwiach” – wspomniał.

Stwierdził, że zwycięstwo pod Wiedniem uczyniło obrońcę chrześcijańskiej Europy sławnym. „Nad Dunajem, w niewielkim mieście Stúrovo naprzeciw Ostrzyhomia, znanym nam z historii jako Parkany, znajduje się pomnik Jana III Sobieskiego ze słynnym napisem po łacinie: venimus, vidimus, Deus vincit (przybyliśmy, zobaczyliśmy, zwyciężył Bóg). To tu, po rozbiciu tureckich sił pod Wiedniem, Sobieski ostatecznie pokonał Turków. Tu też mógł dziękować Bogu za dokonane zwycięstwo, które do końca było zagrożone” – zaznaczył i podkreślił, że za zwycięstwo Sobieski był przede wszystkim wdzięczny Bogu.

Wytłumaczył, że wśród łupów znalazł się kupon niezwykle drogiego materiału na najlepsze szaty. On właśnie trafił do Kęt, miasta narodzin Jana Kantego. „W dobrym warsztacie uszyto z niego piękną kapę dla wielkich uroczystości religijnych, która przed kilku laty, po renowacji, wystawiana była w Wilanowie jako ‘gość specjalny’, wzbudzając wielkie zainteresowanie znawców i odwiedzających” – zaakcentował hierarcha.

Wskazał, że znakiem wyróżniającym szkołę jest Patron oraz sztandar, z którym ma utożsamiać się cała społeczność szkoły.

„Niech Pan błogosławi wszystkim Waszym wysiłkom, pamiętając o maksymie: non scholae sed vitae discimus, czyli uczymy się nie dla szkoły, lecz dla życia. Wybierane są te słowa jako zasada kształcenia i wychowania przez szkoły świadome swojej misji, aktualne dziś zarówno dla uczniów jak i nauczycieli oraz rodziców” – zakończył.