Bp Pindel: post to wewnętrzne nastawienie serca, a nie ostentacyjny gest

W praktykowaniu postu chodzi bardziej o wewnętrzne nastawienie niż ostentacyjne powstrzymywanie się na siłę od pokarmu – przekonywał bp Roman Pindel podczas Mszy św., której przewodniczył w Środę Popielcową w bielskiej katedrze. Ordynariusz bielsko-żywiecki zaapelował do wiernych, by w dniach Wielkiego Postu praktykowanym przez nich znakom pokuty towarzyszyły także uśmiech i radość.

„Wołanie do Boga o miłosierdzie ma być tak dawane, aby nikt inny nie wiedział: tylko my i Bóg” – podkreślał biskup i przestrzegał przed ostentacyjnymi gestami pokuty. „Jeżeli człowiek będzie te znaki pokutne czynił dla ostentacji, dla zyskania u ludzi, to sam sobie wybrał nagrodę. Otrzyma ją – ludzie będą o nim mówić, będą go chwalić, będą mówić, jaki to wielki pokutnik. Ale to na nic się nie zda przed Bogiem, który chce być wobec nas miłosierny” – zaznaczał duchowny.

Ordynariusz przypomniał, że Wielki Post służy temu, by w człowieku zaszły olbrzymie duchowe przemiany. „Może się wiele dokonać w sprawach naszej wiary” – precyzował i apelował za św. Pawłem, by pojednać się z Bogiem i by był to dla nas „czas upragniony, dzień zbawienia”. „To czas tego Wielkiego Postu, który nigdy się nie powtórzy. Ten jeden Wielki Post w 2014 roku” – mówił ordynariusz.

Kaznodzieja w homilii zastanawiał się także nad niezwykłą popularnością Środy Popielcowej wśród wiernych. Zauważał, że posypywanie głowy popiołem jest pewnym znakiem. Obok symbolu zniszczenia, przemijalności, znikomości człowieka, biskup wskazywał na związany z tym znakiem wymiar odradzającego się życia i użyźniania ziemi.
Wyliczając konteksty biblijne, w jakich pojawia się symbol popiołu, hierarcha przywoływał m.in. słowa Izajasza, zapowiadające przyjście Mesjasza, który „przemieni żałobę w wesele”. Przypomniał także, że popiół przeznaczony na posypywanie głów pochodzi ze spalonych palm poświęconych w ubiegłoroczną Niedzielę Palmową. Zwracał uwagę, że słowa, które towarzyszą temu gestowi, mają z jednej przypominać o przemijaniu wszelkiego stworzenia, ale z drugiej strony także symbolizują chęć nawrócenia, oczyszczenia i przyszłe zmartwychwstanie.