Bp Piotrowski: misja kapłańska czerpie swoją tożsamość z sakramentu otrzymanego od Boga

Misja kapłańska swoją tożsamość i dynamikę ewangelizacyjną i duszpasterską czerpie z sakramentu kapłaństwa, którym Bóg w Trójcy Jedyny mocą Ducha Świętego w Jezusie Chrystusie obdarzył nas w czasie naszych święceń – mówił dzisiaj bp Jan Piotrowski podczas Mszy św. Krzyżma w bazylice kieleckiej.

Tę szczególną Eucharystię koncelebrowali biskupi: bp Marian Florczyk, bp Andrzej Kaleta, o. Rafał Ścibiorowski – opat cysterski z Jędrzejowa. Obecni byli licznie przybyli kapłani z całej diecezji kieleckiej.

W homilii biskup kielecki rozważał różne aspekty kapłańskiej misji i posługi, ale i ich zagrożenia.

– Jezus Chrystus powierzając apostołom i ich następcom głoszenie Ewangelii, powiedział wyraźnie, do czego jesteśmy powołani – przypomniał biskup, cytując słowa: „Idźcie i nauczajcie…”. – Nakaz misyjny jest jednoznaczny, wciąż aktualny, nigdy nie odwołany, nigdy nie kwestionowany – mówił, podkreślając, że z tego właśnie nakazu „zrodziła się ogromna rzesza wiernych i świadków wiary, jakimi są męczennicy”.

Przypomniał, że już Ojcowie Kościoła zalecali, aby „wszyscy przemawiali jednym głosem pasterza (…), a nie różnymi głosami”. Do „pójścia za pasterzem, do zgody i aby nie było rozłamu” zachęcał św. Augustyn i jego słowa pozostają aktualne, pomimo upływu wieków, szczególnie w doświadczanym obecnie „bałaganie naszego przepowiadania, zabierania głosu, ocen”. – Nasza kapłańska posługa musi wyrastać z Ducha Świętego (…). Tylko taka posługa kapłańska ma sens, ponieważ odpowiada tęsknocie ludzkiego serca i spełnia wymagania Jezusa Chrystusa – podkreślał biskup kielecki.

Zauważył także, że „na drodze kapłańskiej posługi trzeba nam zaufania pokładanego w Bogu i kapłańskiej radości”, zalecając „dobre, szlachetne, uczciwe obyczajowo życie, podobne do stylu życia Chrystusa”. Za Benedyktem XVI przypomniał m.in., że „kapłański celibat przeżyty w sposób dojrzały jest ogromnym błogosławieństwem dla Kościoła”.

– Takiego kapłana nikt nie zastąpi, w nim żyje alter Christi. Nie zamknie się on w swoich lękach, nie będzie kontemplował swoich światowych marzeń, ale otworzy swoje serce oraz liczne serca powierzonych sobie wiernych – zauważył bp Jan Piotrowski i zachęcał, aby „nie bać się konkurencji świata”, gdyż nic nie zastąpi kapłańskich dłoni, sprawujących liczne sakramenty.

– Życzę, abyśmy pod opieką Maryi wszyscy żyli doświadczeniem uczniów na drodze do Emaus i ochoczo biegli do innych z tą najpiękniejszą nowiną: widzieliśmy Pana – On Zmartwychwstał – zakończył biskup kielecki.

W takcie liturgii odbył się tradycyjny obrzęd odnowienia przyrzeczeń kapłańskich. W procesji z darami do ołtarza przyniesiono także oleje przeznaczone do poświęcenia. Bp Jan Piotrowski poświęcił olej namaszczenia chorych pod koniec modlitwy eucharystycznej. Przed końcowym błogosławieństwem odbyła się także konsekracja krzyżma, czyli oliwy zmieszanej z balsamem. Poświęconych olejów używa się do niektórych sakramentów: krzyżma do chrztu, bierzmowania, i kapłaństwa, zaś oleju chorych do sakramentu namaszczenia chorych.