Bp Piotrowski: Wielki Post jest czasem umocnienia całego zastępu cnót

Wielki Post jest czasem łaski i nawrócenia, umocnienia wiary i całego zastępu cnót, w który Bóg nas wprowadza w przyjętych sakramentach świętych – mówił dzisiaj w kieleckiej bazylice bp Jan Piotrowski przewodnicząc uroczystej liturgii Środy Popielcowej.

Nawiązując do obrzędu posypania głowy popiołem – „publicznego aktu Kościoła” zastrzegł, że nie ma on w sobie nic z magii, ale jest podparty głęboką teologią, przypomniał, że okres Wielkiego Postu wymaga od wiernych przede wszystkim „przemiany serc”, do czego prowadzą praktyki wielkopostne: modlitwa, jałmużna, post. Nazwał je „pobożnymi ćwiczeniami zadanymi przez Boskiego Nauczyciela”.

– Jałmużna uwalnia człowieka od chciwości i pomaga odkryć, że drugi człowiek jest jego bratem (…), post nas przebudza i sprawia, że stajemy się bardziej wrażliwi na Boga i bliźniego – mówił.

Biskup w sowich rozważaniach przypomniał, że Środa Popielcowa zaprasza do refleksji nad „sobą samym, nad jakością życia, jego wyzwaniami i nadzieją”. Przestrzegał przed „nowoczesnym festiwalem naszego życia, który odciąga nas od źródła łaski”, jak „przysłowiowy handel wymienny, korzystny na krótki czas”.

Zauważył, że „nawrócenie nie jest nowością chrześcijańską, że było już owocem pierwszego przymierza, że jest także owocem Bożej pedagogii, wychowania człowieka do wierności, miłości, godności”.

– Na drodze wołania o nawrócenie człowieka Pan Bóg jest niesłychanie cierpliwy- podkreślał biskup przypominając sens Bożego miłosierdzia jako „drogi, która łączy Boga i człowieka” i daje nadzieję bycia kochanym na zawsze.

Zaznaczył także, że nawrócenie ma swoje oblicze, czego wyrazem jest modlitwa i świadectwo życia, zachęcał do dyskrecji, pokory, wewnętrznej uczciwości w praktykach wielkopostnych.

Zachęcając do zaniesienia Dobrej Nowiny bliskim, hierarcha przestrzegał także przed „liberalnymi mesjaszami, szafującymi pustymi obietnicami”, które nie powinny wypełniać ludzkiego życia.

Przypomniał, że Wielki Post nie jest czasem pogardy dla ludzkiego życia, ale czasem odnowy.

Po zakończeniu homilii nastąpił obrzęd posypywania głów popiołem. Najpierw bp Andrzej Kaleta posypał szczyptą popiołu głowę bp. Jana Piotrowskiego, następnie biskupi posypali głowy współcelebransów i wszystkich wiernych.