Bp Płoski: spróbujmy przeżyć Wielki Post dostrzegając ukryte dobro

– Żyjemy w świecie, w którym łatwo usłyszeć pieśń narzekania. Spróbujmy przeżyć Wielki Post, dostrzegając ukryte dobro – mówił dziś podczas porannej Mszy św. w katedrze polowej bp Tadeusz Płoski. Dziś Środa Popielcowa, która rozpoczyna w Kościele katolickim czterdziestodniowy okres Wielkiego Postu.

– Wielki Post jest próbą spojrzenia w oczy śmierci. Bez strachu i obaw co dalej. Kiedy proch zsypuje się po naszych głowach chcemy uciec od jego ulotności do nadziei – mówił w homilii biskup polowy. Bp Płoski przypomniał, że Wielki Post jest czasem, który daje szansę na uwolnienie się z „więzów egoizmu”. Zachęcił do wspierania ubogich, kosztem własnych przyjemności. Przestrzegł przed demonstracyjnością wielkopostnej jałmużny, która „nie może być zagłuszaniem wyrzutów sumienia”. – Chrystus wzywa, abyśmy czynili dobro w ukryciu. Ludzie mogą dostrzec dobro, ale autor tego dobra winien być nieznany – powiedział.

Biskup polowy zaapelował do szukania „ukrytego wokół nas dobra”. – Autentyczne dobro nie chce się manifestować, ono czyni wszystko, aby otoczenie go nie dostrzegało. Taka jest jego natura – powiedział. – Przeżyjmy ten Wielki Post bez narzekania, z dziękczynieniem za dobro otrzymane i dokonane – zachęcał.

Wraz z bp. Płoskim Mszę św. koncelebrowali ks. kmdr Leon Szot, kanclerz Kurii Polowej WP, ks. płk SG Zbigniew Kępa, notariusz Kurii Polowej oraz ks. ppłk Jan Osiński, wicekanclerz. Na znak rozpoczęcia Wielkiego Postu biskup i towarzyszący mu kapelani posypali głowy wiernych popiołem.

Środa Popielcowa rozpoczyna w Kościele katolickim okres Wielkiego Postu czyli czterdziestodniowej pokuty. Ma on pobudzić katolików do podjęcia zdecydowanej drogi osobistej odnowy i nawrócenia. Post trwa do Wielkanocy, która w tym roku przypada 4 kwietnia.
Okresy i dni pokuty są w Kościele katolickim specjalnym czasem ćwiczeń duchowych, liturgii pokutnej, pielgrzymek o charakterze pokutnym, dobrowolnych wyrzeczeń, jak post i jałmużna, braterskiego dzielenia się z innymi, m.in. poprzez inicjowanie dzieł charytatywnych i misyjnych. Z liturgii znika radosne "Alleluja" i "Chwała na wysokości Bogu", a kolorem szat liturgicznych staje się fiolet. Istotą pozostaje przygotowanie wspólnoty wiernych do największego święta chrześcijan, jakim jest Wielkanoc.