Bp Polak na obchodach 60-lecia polskiej parafii w Oldham w Anglii

Polska wspólnota parafialna w Oldham w Anglii świętowała 25 września 60. rocznicę istnienia. W jubileuszowych uroczystościach uczestniczył delegat Konferencji Episkopatu Polski ds. duszpasterstwa emigracji bp Wojciech Polak.

Przypominając krótko początki parafii bp Polak podkreślił, że jej dzieje są ściśle związane z ludźmi, którzy ją tworzyli – pierwszym proboszczem śp. ks. Bolesławem Polakiem, późniejszymi duszpasterzami, a także tymi wszystkimi, którzy przez lata na te tereny przybywali.

„Trzeba nam przede wszystkim dziękować za tych wszystkich, którzy w różny sposób, ochoczo i z wiarą, odpowiadali: idę Panie. Widzieli, że pomimo przyrodzonych ludzkich ograniczeń wspólnota Kościoła – jak mówił kiedyś Benedykt XVI – to rzeczywiście fascynująca perspektywa: jesteśmy powołani, by żyć jak bracia i siostry Jezusa, być czuć się synami i córkami tego samego Ojca. To wielki dar, który przewyższa wszelkie czysto ludzkie idee i nadzieje” – przypomniał słowa papieża bp Polak.

Zachęcał również, aby „tak właśnie patrzeć na wspólnotę parafialną, aby widzieć źródło, przy którym się gromadzimy, nadzieje, które nie umierają, życie, które prawdziwie jest życiem. I nie my jesteśmy źródłem tego życia – tłumaczył dalej biskup pomocniczy gnieźnieński. – Jest ono darem Tego, który – jak napisał św. Paweł – uniżył samego siebie, stawszy się posłusznym aż do śmierci, i to śmierci krzyżowej”.

„Ważne jest więc, aby fundamentem naszego parafialnego życia, podstawową zasadą naszej obecności w tej wspólnocie, był właśnie On, Jezus Chrystus, obecny w swoim Słowie i w Eucharystii” – dodał bp Polak.

Polska wspólnota parafialna w Oldham istnieje od 1951 roku. Została założona przez śp. ks. Bolesława Polaka i Polaków osiadłych w mieście po II wojnie światowej. Kolejnymi duszpasterzami parafii byli: ks. dr Józef Woźniak i ks. Edward Soska. Od marca 2011 roku obowiązki proboszcza pełni ks. Marek Zygadło.

W 1971 roku parafia nabyła od sióstr pallotynek budynek dawnej szkoły, który zaadaptowano na Dom Parafialny. Organizowano w nim spotkania i zabawy integrujące polską społeczność na emigracji. Służy on wspólnocie do dziś.

Po wejściu Polski do Unii Europejskiej pomoc i wsparcie w parafii znajdowali Polacy przybywający do Anglii w poszukiwaniu pracy. Napływ rodaków, głównie młodych ludzi, miał znaczący wpływ na ożywienie kurczącej się polskiej wspólnoty. Nowi parafianie pomogli także w remoncie Domu Parafialnego.