Bp Rojek do neoprezbiterów: sam Bóg będzie mówił do ludzi przez wasze usta

W katedrze zamojskiej bp Marian Rojek udzielił święceń kapłańskich pięciu diakonom diecezji zamojsko-lubaczowskiej. – Sam Bóg będzie mówił do ludzi przez wasze usta – powiedział do neoprezbiterów hierarcha.

W homilii bp Rojek przywołał ewangeliczny obraz Dobrego Pasterza, który nie tylko idzie i szuka życiowo pogubionych, ale też nie czyni im żadnych pretensji. – Po prostu cieszy się z tego, że ich odnalazł. Co powie o tym każdy z kapłanów? A przecież mamy być na wzór naszego Pana. To jest droga i kierunek dla was drodzy bracia neoprezbiterzy – mówił.

Hierarcha zwrócił uwagę, że decydując się na kapłaństwo, kandydaci przekazują siebie Chrystusowi na własność. – Ja zaś na mocy apostolskiego urzędu, będę na was nakładał dłonie, potem uczynią to obecni tu kapłani. Będę nad wami się modlił i wówczas w mocy Ducha Świętego zwiąże się z wami sam Chrystus – powiedział.

Bp Rojek zauważył, że poprzez posługę nowo wyświęconych sam Bóg będzie troszczył się o swój lud. – Gdy będziecie przepowiadali Ewangelię, sprawowali Eucharystię i inne sakramenty, gdy będziecie się pochylali nad biednymi i chorymi, to On sam będzie mówił do ludzi przez wasze usta tak, by oni Jego słowa dostrzegali i słyszeli w waszym głosie. Przez waszą służbę On chce swoją owczarnię przekonać o tym, że ich zna, że wie wszystko o ich troskach i potrzebach i że ich bardzo kocha – mówił.

Biskup zamojsko-lubaczowski zaznaczył, że powołaniem i posłaniem kapłańskim jest nieść miłość Dobrego Pasterza do ludzi. – Dlatego nasz Pan czyni was swoimi przyjaciółmi i powierza wam każdego człowieka, którego On nabył bezcenną swoją krwią. W wasze ręce przekazuje miłujący dar Bożego miłosierdzia i sakramentalnego pojednania. Wy tę miłość Pana macie czynić widoczną dla ludzi i osiągalną – mówił.

Kaznodzieja przestrzegał przed pragnieniem by mieć coraz więcej, a wskazywał, że konieczna jest „droga rezygnacji, prostoty, umiarkowania, skromności, poprzestawania na małym i życia bez roszczeń”. – Wtedy będziemy nieskończenie bogaci bogactwem, jakim jest sam Chrystus. I jedynie to bogactwo zabierzemy ze sobą na tamten świat. A dobra materialne, kanonie, tytuły, prałatury, profesury, biskupstwo po tamtej stronie życia nie będą zaszczytem, ale przedmiotem odpowiedzialności za większą łaskę i zadanie, jakie nam tutaj Dobry Pasterz zlecił – podkreślił.

Nowo wyświęceni księża przygotowywali się do kapłaństwa w Wyższym Seminarium Duchownym diecezji zamojsko-lubaczowskiej w Lublinie.