Bp S. Gębicki, biskup pomocniczy włocławski, obchodzi 10. rocznicę sakry

W uroczystość Objawienia Pańskiego mija 10. rocznica święceń biskupich Stanisława Gębickiego – biskupa pomocniczego diecezji włocławskiej. Sakrę przyjął w katedrze włocławskiej 6 stycznia 2000 r. jako pierwszy polskim biskup konsekrowany w roku Wielkiego Jubileuszu. Jubilat będzie przewodniczył Mszy św. dziękczynnej w katedrze włocławskiej dziś o godz. 18.30. Homilię wygłosi biskup-senior tej diecezji Bronisław Dembowski, który 10 lat temu był głównym konsekratorem jubilata.

Już 5 stycznia, w przeddzień rocznicy swej sakry, o godz. 6.30 w kościele seminaryjnym św. Witalisa we Włocławku bp Gębicki przewodniczył uroczystej Mszy św. wraz z profesorami WSD i z udziałem miejscowych alumnów i pracujących w seminarium sióstr zakonnych. Biskup dziękował Bogu za wybranie i miniony czas posługi dla dobra Kościoła. Na zakończenie Mszy św. podziękował serdecznie za wspólnotę seminaryjną, którą traktuje jak swoją rodzinę, a seminarium, jak dom, do którego zawsze chętnie powraca. Prosił o modlitwę w swojej intencji.

O modlitewnym wsparciu zapewnił biskupa rektor seminarium ks. prał. Jacek Szymański. Składając życzenia, przypomniał atmosferę wydarzeń sprzed 10 lat, zapisane w pamięci szczegóły uroczystości sakry biskupiej. W imieniu całej wspólnoty życzył, by bp Gębicki ciągle zadziwiał się Chrystusem – Jego miłością, przyjaźnią, prowadzeniem.

Bp Stanisław Gębicki urodził się 8 lipca 1945 roku w Witkowie (powiat Lipno, parafia Zaduszniki, diecezja włocławska). Po maturze kształcił się w Wyższym Seminarium Duchownym we Włocławku w latach 1963-69. 19 czerwca 1969 w katedrze włocławskiej wyświęcił go na kapłana ówczesny administrator apostolski diecezji włocławskiej bp Jan Zaręba. W latach 1970-79 uzupełniał studia specjalistyczne na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie, uwieńczone doktoratem z sakramentologii na podstawie rozprawy "Katecheza i teologia wiary w odnowionej liturgii rzymskiej chrztu dorosłych".

Po powrocie do kraju, przez dwa lata (1979-81) był notariuszem Kurii Diecezjalnej i kapelanem biskupa Jana Zaręby. W latach 1981-83 pełnił funkcję ojca duchownego w swym dawnym seminarium duchownym, a przez następnych 9 lat (1983-92) jego wicerektora. Od połowy 1992 roku do chwili nominacji biskupiej sprawował urząd kanclerza Kurii Diecezjalnej we Włocławku. W 1992 roku został odznaczony godnością kapelana Jego Świątobliwości.

11 grudnia 1999 r. Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym diecezji włocławskiej. Święcenia biskupie przyjął 6 stycznia 2000 roku w katedrze włocławskiej.