Bp Socha: nasza diecezja powinna być wdzięczna za budowanie fundamentów wiary na tym terenie

„Nasza diecezja powinna być wdzięczna za budowanie fundamentów wiary na tym terenie” – mówił podczas Mszy św. w Dniu Życia Konsekrowanego senior diecezji zielonogórsko – gorzowskiej bp Paweł Socha, który przewodniczył Eucharystii u ojców kapucynów w parafii św. Antoniego Padewskiego i św. Stanisława Kostki w Gorzowie Wielkopolskim.

Bp Socha prosił wiernych o szczególną modlitwę w intencji osób życia konsekrowanego i dziękował siostrom zakonnym i kapłanom za posługę, przypominając, że po wojnie właśnie na terenie Ziem Zachodnich, kiedy brakowało kapłanów, pracowało tu ponad 800 sióstr. W samym Gorzowie było ok. 100. Natomiast w całej diecezji 1/3 kapłanów pochodziła z rodzin zakonnych.

„Wtedy posługiwali z całym oddaniem dla ludu ze Wschodu. Tym bardziej nasza diecezja powinna być wdzięczna za budowanie fundamentów wiary na tym terenie. Księża jeździli od wioski do wioski na rowerach, mieliśmy tu pionierów i męczenników” – przypomniał duszpasterz, zauważając, że dziś jest więcej kapłanów diecezjalnych, natomiast wielu zakonnych wyjechało za wschodnią granicę i do innych placówek zagranicznych.

„Modlimy się dziś modlitwą dziękczynną za świadectwo ich wiary i miłości Bożej, a także o powołania, po to by charyzmaty jakimi Bóg obdarza Kościół mogły się rozwijać dla dobra duchowego i doczesnego” – powiedział kapłan, który szczegółowo omawiał fragmenty listu biskupów polskich zatytułowanego : „Osoby konsekrowane świadkami Miłosierdzia Bożego”.

Biskupi w liście przywołali dwie postacie polskich świętych z grona osób konsekrowanych: św. Faustynę Kowalską i św. Maksymiliana Kolbego. Święci ci stali się szczególnymi świadkami Miłosierdzia. Św. s. Faustyna poprzez przekazanie światu orędzia o Bożym Miłosierdziu, św. Maksymilian – poprzez ofiarę własnego życia.

Hierarcha powiedział, że biskupi zauważają, iż największym dramatem tego świata jest smutny człowiek, którego oczy są smutne, biedne i pełne łez. – Na to liczymy, że dzięki waszej posłudze nie będzie takich smutnych oczu. Wystarczy zobaczyć uśmiechniętą katechetkę, do której chętnie biegną dzieci i chcą się spotkać, czy tych, którzy odwiedzają chorych ludzi w szpitalach. Nigdy nie nadejdą czasy, kiedy będzie można zaniechać swojego powołania, bo zawsze będą ludzie potrzebujący pomocy – zaznaczał bp Socha, podkreślając, że papież Franciszek ogłosił Rok Życia Konsekrowanego w tym celu aby wierni i kapłani uświadomili sobie rolę i znaczenie tego typu życia jako świadków Boskiej miłości i ofiary jaką złożył Chrystus.

Obecnie w diecezji zielonogórsko-gorzowskiej pracuje blisko 200 sióstr z 21 zgromadzeń zakonnych oraz ok. 100 zakonników z 10 zgromadzeń. 4 kobiety zostały włączone do stanu dziewic konsekrowanych, 2 – do stanu wdów konsekrowanych.

Ofiary zbierane w tym dniu do puszek przeznaczone zostaną na potrzeby zakonów kontemplacyjnych.

Życie konsekrowane polega na doskonalszym oddaniu się Chrystusowi. Dokonuje się ono najczęściej poprzez złożenie ślubów zobowiązujących do zachowania tzw. rad ewangelicznych: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa. Wierni powołani do tego stanu życia stają się członkami zgromadzeń zakonnych lub wybierają którąś z indywidualnych form życia konsekrowanego. Poszczególne zgromadzenia zakonne realizują swą misję angażując się bądź w działalność ewangelizacyjną, duszpasterstwo, posługę na rzecz ubogich i potrzebujących, albo poświęcając się wyłącznie modlitwie.

W święto Ofiarowania Pańskiego Kościół wspomina przyniesienie Dzieciątka Jezus do świątyni jerozolimskiej, gdzie na jego spotkanie wychodzą Symeon i Anna, przedstawiciele ludu Izraela rozpoznający w Jezusie oczekiwanego Mesjasza i Zbawiciela wszystkich narodów. W tym dniu wierni gromadzący się w kościołach biorą udział w procesji ze świecami, co ma wyrażać ich gotowość na spotkanie z Chrystusem oraz pragnienie prowadzenia takiego życia, w którym inni ludzie mogą dostrzec światło Chrystusa.