Bp Solarczyk: Bez wiary w Boga nie było niepodległości Polski

Wiara budowała naszą wspólnotę narodową dając siłę do walki o wolność – powiedział bp Marek Solarczyk. Uroczystą Mszą św. w konkatedrze Matki Bożej Zwycięskiej na stołecznym Kamionku, świątyni będącej pomnikiem za „Cud nad Wisłą” rozpoczęły się w diecezji warszawsko-praskiej główne obchody setnej rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości. W czasie liturgii dziękowano Bogu za suwerenność polecając kapłanów którzy oddali życie w służbie Rzeczypospolitej. Eucharystii przewodniczył bp Romuald Kamiński.

– Bez głębokiej skruchy i nawrócenia naszych przodków, nie byłoby w 1920 roku niepodległości Polski – powiedział proboszcz konkatedry ks. kan. Wacław Madej przypominając, że fundamentem bez którego bezowocne byłyby wszelkich ludzkie wysiłki była modlitwa. – Pierwszy autorem odzyskania niepodległości był sam Bóg, który nad nami się zmiłował – zaznaczył duchowny.

– Nie możemy zapomnieć o tych, którzy byli świadkami wiary, świadkami miłości Boga i Ojczyzny, którzy poświęcili swoje życie by bronić honoru i godności. Nie możemy ich pominąć, czy przechodzić nad tym co na zostawili do porządku dziennego, bo to jest tajemnica uwielbienia Chrystusa w życiu i w śmierci – mówił w czasie homilii bp Marek Solarczyk.

Zwrócił uwagę, że siłą tych którzy w kolejnych pokoleniach z oddaniem podejmowali swoje powołanie oraz odpowiedzialność za losy narodu był Jezus Chrystus. – Jakże wielu było tych obrońców tajemnicy Boga, a więc czystości łaski, honoru poświęcenia i jakże wiele musieli pokonać trudności. Oni zawsze pili z tego czystego źródła Bożej godności, miłości, szacunku, dlatego nigdy się nie złamali, nigdy nie odeszli od tego źródła. Nie pozwoli też innym przekonać się, żeby iść za tym co robi większość. Chronili źródło Boga w sobie i byli tym źródłem dla innych – mówił kaznodzieja.

– Nieocenioną rolę w podtrzymywaniu ducha wiary w narodzie odegrali kapłani. Wielu z nich – jak ks. Ignacy Skorupka w 1920 roku, stanęło u boku tych którzy ginęli – powiedział bp Solarczyk. – Jest on symbolem niepoliczalnej grupy tych, którzy byli obok, którzy byli dla innych, którzy nieśli im tajemnicę Boga, którego obecności nikt i nic nie jest w stanie człowiekowi odebrać – mówił kaznodzieja.

Zwrócił również uwagę na narodotwórczą rolę wiary. – Z jedności z Bogiem wypływa jedność między ludźmi. Ona jednoczyła Polaków pozwalając przezwyciężać trudy i dając nadzieję na ostateczne zwycięstwo – powiedział bp Solarczyk. Symbolem tego są groby gen. Jakuba Jasińskiego, Tadeusza Korsaka i poległych w dobie insurekcji kościuszkowskiej, czy mogiły tych, którzy oddali życie w walkach pod Olszynką Grochowską w 1830 r., które stoją obok konkatedry – dodał duchowny.

Przywołał postać ks. Jana Golędzinowskiego – oddanego kapłana, więźnia na Pawiaku, w Oświęcimiu, który w końcu zginął w Dachau, ks. Franciszka Garncarka – proboszcza kościoła na Kamionku, duszpasterza u św. Augustyna na Muranowie, który został zabity w grudniu 1944 r. za pomoc udzielaną Żydom. – Jest on dla nas świadkiem wspólnoty przekraczającej Kościół, przekraczającej tylko jedno postrzeganie Boga, wspólnoty jednoczącej to co jest darem Boga ofiarowanym człowiekowi – powiedział bp pomocniczy diecezji warszawsko-praskiej.

Na koniec wspomniał postać bł. ks. Jerzego Popiełuszkę, który pracował na terenie diecezji warszawsko-praskiej i którego pogrzeb odbył się dokładnie 34 lata temu. – Niech przykład tych którzy do nas odeszli a którym należy się nasz szacunek i cześć bo tak wiele im zawdzięczamy, umocni naszego ducha, by również i w naszym życiu i w naszej śmierci Bóg został uwielbiony – podsumował bp Solarczyk.

Po liturgii odbyła się procesja na przykościelnym cmentarzu kamionkowskim w czasie której polecano Bogu tych, którzy odeszli ginąc w walce o wolność Ojczyzny.

Wśród osób pochowanych na nim są Polacy i Szwedzi polegli podczas wojny polsko-szwedzkiej, czyli tzw. potopu w 1656 roku oraz pomordowani przez wojska rosyjskiej w dniach tzw. Rzezi Pragi, w roku 1794.

Znajduje się tam także pomniki gen. Jakuba Jasińskiego i Tadeusza Korsaka poległych w dobie insurekcji kościuszkowskiej. Pomnik ofiar powstania listopadowego z 1830 r. oraz mogiła obrońców Warszawy w bitwie pod Olszynką Grochowską w czasie wojny polsko-rosyjskiej w 1831 r.