Bp Solarczyk na Drodze Krzyżowej: w znaku krzyża poznajemy miłość Boga

– Wiara pozwala nam w znaku krzyżu rozpoznać Miłość Boga – podkreślił bp Marek Solarczyk podczas Diecezjalnej Drogi Krzyżowej, która przeszła wieczorem 30 marca ulicami warszawskiej Pragi.
Ruszając spod pomnika Kościuszkowców przy ulicy Okrzei wierni podążyli ulicami Kłopotowskiego i Floriańską do pomnika Księdza Ignacego Skorupki ustawionego przed katedrą, gdzie błogosławieństwa końcowego udzielił uczestnikom warszawsko-praski bp pomocniczy Marek Solarczyk.

Tegoroczne rozważania przygotowane przez ks. Marka Nowaka nawiązywały do rozpoczynającego się w październiku roku wiary. Jak podkreśli kaznodzieja – wiara wymaga czujności i zaangażowania. – „Wraz z jej rutyną umiera ludzkie sumienie” – powiedział.

Kaznodzieja przypomniał, że bycie człowiekiem wierzącym to przyjęcie odpowiedzialność za innych. – Spotykamy w naszym życiu tak wiele osób – o wielu z nich zapomniałem, innych zlekceważyłem, niektórym nie potrafię przebaczyć, jeszcze inni znudzili mnie swoją codziennością, normalnością czy udowadnianiem swoich racji, a Bóg pyta mnie dziś: gdzie jest twój brat – zwrócił uwagę w rozważaniach kaznodzieja podkreślając, że za ludzkimi deklaracjami powinny iść także czyny.
Nawiązując do tajemnicy obnażenia Chrystusa ks. Nowak pytał: „Czy moje życie jest tak czyste, klarowne, że mogę stanąć w każdej chwili przed Bogiem i przed drugim człowiekiem nie obawiając się, że coś może być powodem mojego zawstydzenia, czy skandalu. A może mój bezwstyd to już takie życie, w którym nawet nie odczuwam wstydu upadku?”

Zdaniem kaznodziei współczesny człowiek ucieka od bólu – przestaliśmy płakać nad ludzkim cierpieniem, uciekamy przed nim, zakrywamy je, zmykamy pod kluczem izolując od świata. Spotkanie z twarzą pooraną bólem jest zawsze nie w porę, nie na miejscu, jest dla nas zawstydzające – podsumował ks. Nowak.
To dzięki wierze w Krzyżu możemy zobaczyć tajemnicę Bożej Miłości – podkreślił na zakończenie Diecezjalnej Drogi Krzyżowej bp Marek Solarczyk. Zachęcał on aby odkrywając ten dar zanieść go innym.

Drewniany krzyż niosły kolejno poszczególne stany Kościoła i grupy społeczno-zawodowe. Podobne procesje przeszły ulicami wielu parafii całej diecezji warszawsko-praskiej.