Bp Stułkowski: gdy jesteśmy w kościele, stajemy się Kościołem – wspólnotą

– Będąc w kościele – stajemy się Kościołem, wspólnotą. W świątyni parafialnej rodzimy się na nowo – powiedział bp Szymon Stułkowski w Zielonej koło Żuromina (diecezja płocka), z okazji 100-lecia konsekracji kościoła parafialnego.

Bp Stułkowski przywołując ewangelicznego Zacheusza zauważył, że dziś Pan Jezus, tak jak kiedyś z grzesznikiem Zacheuszem, zadaje się z nami – grzesznikami. – Jesteśmy słabi i grzeszni, ale nosimy w sobie Boga. Potrzebujemy miejsca, aby On wysłuchiwał naszych modlitw i przebaczał nam, byśmy rodzili się na nowo – powiedział w homilii.

Porównał kościół z życiem człowieka. Stwierdził, że w życiu świątyni są dwa etapy, podobnie jak w życiu człowieka: świątynię trzeba zbudować, a potem poświęcić, czyli jakby ochrzcić, oddać na własność Panu Bogu. W życiu człowieka najpierw są narodziny, a potem chrzest. „od momentu chrztu nosimy w sobie Boga, jesteśmy świątynią”.

– Mamy dwa kościoły: zbudowany i ten, którym my jesteśmy. Ten pierwszy piszemy z małej litery, a ten drugi, żywy, z dużej litery, ponieważ chodzi o nas ochrzczonych. Jeden kościół potrzebuje drugiego Kościoła. Dzięki kościołowi stajemy się Kościołem, wspólnotą – podkreślił.

Kaznodzieja zaakcentował, że to w świątyni, a nie na łonie natury, spotykamy się z Bogiem w sposób szczególny, a najważniejszym miejscem jest ołtarz, który jest jak Golgota. Drugim tak ważnym miejscem jest chrzcielnica, „w której zostaliśmy zanurzeni w śmierci Jezusa”. Jednocząc się z Jezusem, człowiek staje się świątynią.

Bp Szymon Stułkowski poświęcił także tablicę jubileuszową dedykowaną między innymi budowniczemu kościoła ks. Pawłowi Burawskiemu.

Gospodarzem uroczystości w Zielonej był ks. mgr Andrzej Rosiak (proboszcz od roku 2010). Jednym z jej elementów była publikacja „«Dom Boga i brama nieba”» (Rdz 28,17). Z historii kościoła pw. św. Marcina w Zielonej w 100. rocznicę jego konsekracji (1924-2024)” autorstwa ks. dr. Wojciecha Kućki, wykładowcy akademickiego i dyrektora wydziału ds. rodzin Kurii Diecezjalnej w Płocku. Autor książki przedstawił też parafianom i gościom rys historyczny zabytkowej świątyni parafialnej.

***

Parafia pw. św. Marcina w Zielonej powstała prawdopodobnie w drugiej połowie XIV w. z fundacji rodu Świnków. Kościół parafialny pw. Świętej Trójcy i prawdopodobnie św. Marcina i Marii Magdaleny ufundowali członkowie rodziny Świnków – Zielińskich około 1380 roku.

W 1598 roku wspomniany jest drewniany kościół, a główny ołtarz mieścił tryptyk z rzeźbą Najświętszej Maryi Panny w środku. Około roku 1750 kościół spłonął lub został rozebrany z powodu złego stanu. W tym samym miejscu około roku 1764 kolator Jakub Zieliński, kasztelan raciąski wzniósł nowy, lecz także drewniany kościół.  Od 1740 roku parafia nie miała proboszcza, a nabożeństwa odprawiali jezuici z Żuromina. Prace budowlane przy kościele dokończył dopiero ks. K. Zieliński w 1773 roku.

Obecny murowany kościół powstał dopiero w 1908 roku dzięki ks. Pawłowi Burawskiemu, proboszczowi parafii Zielona w latach 1906-1930, według projektu architekta W. Ciechanowskiego (w 1912 roku przewróciła się jednak wieża, co mogło wskazywać na jakieś błędy budowlane). Kościół konsekrował 24 sierpnia 1924 roku arcybiskup Antoni J. Nowowiejski. We wnętrzu kościoła umieszczono ołtarze przeniesione ze starej świątyni ( XVIII w. ). W ołtarzu głównym znajduje się obraz Matki Bożej Różańcowej w otoczeniu św. Dominika i św. Katarzyny Sieneńskiej z XVIII w., ozdobiony sukienkami i koronami z XVIII w.