Bp Stułkowski: uczmy się rozwiązywać problemy na drodze dialogu

– Prośmy, aby ofiara naszych sióstr i braci przyniosła błogosławieństwo dla Polski i by Polska mogła odnawiać się w duchu Jezusowej Ewangelii – mówił bp Szymon Stułkowski podczas obchodów 63. rocznicy Poznańskiego Czerwca. Biskup pomocniczy poznański odprawił Mszę św. w intencji ofiar pierwszego wolnościowego zrywu w komunistycznej Polsce.

W Mszy św. celebrowanej w kościele oo. Dominikanów w Poznaniu wzięli udział m.in. uczestnicy Poznańskiego Czerwca 1956 r., stowarzyszenia i organizacje kombatanckie, władze samorządowe, wojewódzkie, parlamentarzyści, przedstawiciele Związku NSZZ „Solidarność”, Wojska Polskiego, Policji, Straży Miejskiej oraz harcerze.

Wierni modlili się za uczestników wydarzeń sprzed 63 lat oraz w intencji ojczyzny.

W homilii bp Stułkowski przypomniał, że pomnik ofiar Poznańskiego Czerwca stanowią dwa krzyże połączone poprzeczną belką. – Jeden wspomina rok 1956, a na drugim widnieją inne ważne daty polskiej walki o wolność i niepodległość. Obok nich wyrasta orzeł. Oby nigdy nie musiał stać się trzecim krzyżem – apelował kaznodzieja.

Zauważył, że dwa pionowe krzyże spina poprzeczna belka. – Każdy z nas ma swój krzyż i idzie z nim przez życie. Ten drugi jest Jezusa. Jezus, niosąc krzyż, niesie i nasz krzyż – tłumaczył ks. biskup.

Podkreślił, że modląc się za ofiary Poznańskiego Czerwca, chcemy prosić Jezusa, „abyśmy umieli zaufać Panu Bogu, Jego mądrości i wizji życia, jaką nam proponuje”.

Bp Stułkowski nawiązał też w homilii do obchodzonej dziś uroczystości Najświętszego Serca Pana Jezusa. Przypomniał, że Serce Jezusa jest symbolem Bożej miłości, źródłem życia i świętości. Zaznaczył, że z przebitego Serca Pana Jezusa wypłynęły Krew i woda.

– Krew to Eucharystia, a woda to chrzest. W ten sposób rodzi się Kościół i sakramenty. Weszliśmy w ten strumień, w doświadczenie życia wiecznego w godzinie naszego chrztu. Ci, którzy oddali życie za Ojczyznę, uczestniczą już w pełni życia – stwierdził kaznodzieja.

Zaapelował, by ofiara życia, którą złożyli mieszkańcy stolicy Wielkopolski w 1956 r., przyniosła błogosławiony owoc Polsce, a nas, współczesnych nauczyła rozwiązywania problemów na drodze dialogu.

Wcześniej kwiaty złożono m.in. pod tablicą pamiątkową na bramie Fabryki Pojazdów Szynowych (dawna W3) H. Cegielski, gdzie o godz. 6 rano 28 czerwca 1956 r. rozpoczął się strajk generalny, który przerodził się w wielotysięczną manifestację, a następnie w walki uliczne.

Przed południem uroczystości odbyły się też przy ulicy Kochanowskiego, gdzie padły pierwsze strzały do robotników. Złożono kwiaty przy pomniku poległych, wcześniej uroczystości miały miejsce na pobliskim skwerze Trzech Tramwajarek.

Po liturgii poczty sztandarowe, przedstawiciele władz miasta, samorządowych i wojewódzkich przemaszerowali pod pomnik Poznańskiego Czerwca ‘56 na pl. Mickiewicza. Tam odbył się Apel Poległych, złożono kwiaty i znicze.

Poznański Czerwiec 1956 był pierwszym w PRL strajkiem generalny i wystąpieniem ulicznym. Rankiem 28 czerwca robotnicy Zakładów Przemysłu Metalowego H. Cegielskiego rozpoczęli strajk i wyszli na ulice. Do protestu dołączali się inni mieszkańcy Poznania.

Tragicznym symbolem tamtych wydarzeń stał się Romek Strzałkowski, 13-letni uczeń niosący biało-czerwony sztandar, który przejął od rannych tramwajarek. Chłopiec został zastrzelony przez funkcjonariuszy bezpieki.

Demonstracje zostały krwawo stłumione przez komunistyczne władze. Po pacyfikacji protestów zatrzymano blisko 700 mieszkańców Poznania, a ponad 300 poddano brutalnemu śledztwu. Oskarżono 21 osób, z których większość otrzymała kilkuletnie wyroki. Propaganda PRL bagatelizowała Poznański Czerwiec jako „wypadki czerwcowe” lub ostentacyjnie przemilczała.

Jan Paweł II podczas pierwszej wizyty w stolicy Wielkopolski w 1983 roku pragnął przybyć pod pomnik Ofiar Poznańskiego Czerwca, ale ówczesne władze Polski nie wyraziły na to zgody. Uczynił to podczas pielgrzymki do Polski w 1997 roku, kiedy po raz drugi odwiedził Poznań.

W 2006 roku, w 50. rocznicę tragicznych czerwcowych wydarzeń, Sejm ustanowił 28 czerwca Narodowym Dniem Pamięci Poznańskiego Czerwca 1956. Święto jest uhonorowaniem „bohaterów, których odwaga i patriotyzm stały się kamieniem węgielnym późniejszych antykomunistycznych zrywów w Polsce”