Bp T. Lityński: jesteśmy wezwani, aby jak Jezus stawać się pokarmem dla głodnych i spragnionych

Wszyscy jesteśmy wezwani, aby być jak Jezus, aby czynić jak Jezus, stawać się pokarmem dla tych, którzy są głodni i spragnieni – powiedział biskup zielonogórsko-gorzowski Tadeusz Lityński podczas Mszy Wieczerzy Pańskiej z obrzędem obmycia nóg 18 kwietnia w kościele pw. Pierwszych Męczenników Polski w Gorzowie Wlkp.

W homilii podkreślił, że Jezus, który oddaje życie za nas, przypomina nam, że my także mamy żyć w postawie ofiary, w postawie daru dla Boga i dla drugiego człowieka. „Życie ludzkie, w którym nie ma poświęcenia, daru dla drugich, w perspektywie Pana Boga jest mało warte. Życie, w którym jest ofiara i poświęcenie, które staje się darem dla drugich, nabiera wartości” – zaznaczył kaznodzieja.

Zauważył, że uczniowie Jezusa – apostołowie są pierwszymi kapłanami, którzy kontynuują umywanie naszych nóg, czyli oczyszczanie nas z grzechów. „Kontynuują także karmienie nas Ciałem Jezusa. Wielki Czwartek jest w szczególny sposób dniem kapłanów. Dzisiaj do południa Msza św. Krzyżma, w tej świątyni wypełnionej kapłanami, którzy po raz kolejny odnowili swoje przyrzeczenia kapłańskie” – stwierdził biskup.

„Kiedy Jezus przemienił chleb i wino w swoje Ciało i Krew, powiedział nie tylko: bierzcie, ale także: to czyńcie na moją pamiątkę. I te słowa dotyczą każdego z nas! Wszyscy jesteśmy wezwani, aby to czynić. W sposób bezpośredni przekazując Ciało Pańskie jak kapłani lub uczestnicząc przez modlitwę i świadectwo wiary w przyjmowaniu Bożego Pokarmu. Wszyscy jesteśmy wezwani, aby być jak Jezus, aby czynić jak Jezus, stawać się pokarmem dla tych, którzy są głodni i spragnieni” – tłumaczył pasterz diecezji.

Zauważył, że misterium Wielkiego Czwartku daje nam głęboki wgląd w istotę Boga i pozwala zrozumieć, czym jest prawdziwa miłość. „To, co najpiękniejsze i najcenniejsze, rodzi się w bólu i cierpieniu. Nie ma miłości bez bólu i cierpienia. Miłość prawdziwa to nie szukanie siebie ani cudowne uczucia. Prawdziwa miłość to przebijanie własnego ja, własnego egoizmu, to obumieranie siebie, oddawanie wszystkiego, co się posiada, temu, kogo się kocha” – podkreślił mówca.

„Wiemy, że oddalenie się od Jezusa powoduje osamotnienie i grzech. Chciałbym w tym miejscu przeprosić za nasze grzechy w posłudze kapłańskiej, za zdradzone zaufanie wiernych do kapłanów, ale jednocześnie pragnę uwielbić Boga przez kapłaństwo wielu świadków wiary, jak chociażby za bł. księdza Jerzego, który nie pozwolił się zwyciężyć złu, ale zło dobrem zwyciężył, za nieprzeciętne kapłaństwo św. Jana Pawła II czy bpa Wilhelma Pluty” – dodał bp Lityński.

Podczas liturgii hierarcha obmył nogi przedstawicielom parafii.

Jutro bp Tadeusz Lityński będzie przewodniczył liturgii Wielkiego Piątku w zielonogórskiej konkatedrze.