Bp Tyrawa: poprzez stawianie sobie wymagań życie staje się lepsze

„Poprzez stawianie sobie wymagań, podwyższanie poprzeczki, życie staje się lepsze. Człowiek jest szczęśliwszy. Bo szczęście to nic innego jak satysfakcja z realizacji swojego życia” – powiedział bp Jan Tyrawa. Ordynariusz bydgoski spotkał się z wiernymi wieczorem w Środę Popielcową w bydgoskiej katedrze.

Hierarcha podkreślił, że rozpoczynając Wielki Post Środą Popielcową, w symbolicznym geście posypania głów popiołem, mamy uświadomić sobie pewną „rozpiętość” człowieka. – Widzimy dwie skrajne szczeliny, w których człowiekowi przyszło egzystować. Z jednej strony jest to wielkość człowieka, o którym powiedziano, że został uczyniony nie mniejszym od aniołów, a z drugiej strony znajduje się jego marność. Kim jestem? Prochem i pyłem – mówił.

Zwracając się do kapłanów, kleryków i wiernych, stwierdził, że ten szczególny czas ma być okazją do refleksji nad życiem człowieka. – Życiem, które może być banalne, bezrefleksyjne, ale i świadome celu, sensu, potrzeby realizacji pewnych wartości, ideałów. Ten czas ma nam uświadomić, że sensem życia człowieka jest realizowanie siebie poprzez poświęcenie dla wartości, ideałów, które Bóg mu ukazuje. Jeśli zaufa Bogu i pójdzie za Nim, stanie się szczęśliwszy – powiedział.

Na zakończenie biskup Tyrawa odwołał się do tekstu – książki-wywiadu Benedykta XVI „Światłość świata”. – Słowa w niej zawarte wpisują się w cały okres Wielkiego Postu. Ojciec Święty mówi: „Prawdziwemu człowieczeństwu nie odpowiada banalność życia, które sobie po prostu płynie. Tak jak i nie odpowiada mu nastawienie na wygodę jako lepszy sposób życia, na dobre samopoczucie jako jedyną treść pojęcia szczęścia. Trzeba dostrzegać konieczność postawienia wymagań byciu człowiekiem i dopiero przez to właśnie otwiera się droga do większego szczęścia. Bycie człowiekiem jest jak chodzenie po górach, w których zdarzają się trudne wspinaczki. Dopiero jednak dzięki nim udaje nam się dotrzeć tak wysoko, że możemy doświadczyć piękna życia”. Wielki Post jest tym czasem, w którym człowiek ma dostrzec potrzebę tego nieustannego wspinania się w górę. By mógł być bardziej szczęśliwy – zakończył hierarcha.