Bp Wątroba: konsekracja to gotowość, aby coś stracić, by ktoś inny mógł zyskać

Konsekracja oznacza gotowość, aby coś stracić, by ktoś inny mógł zyskać. To gotowość do ofiary, do spalania się, umniejszania, znikania, po to, aby ktoś inny otrzymał światło i ciepło – mówił bp Jan Wątroba do osób konsekrowanych zgromadzonych w katedrze rzeszowskiej z okazji Dnia Życia Konsekrowanego.

W święto Ofiarowania Pańskiego w katedrze rzeszowskiej na modlitwie spotkały się osoby konsekrowane z diecezji rzeszowskiej. Po godzinnej adoracji Najświętszego Sakramentu uczestniczyli w Mszy św., której przewodniczył bp Jan Wątroba. Eucharystię koncelebrowali: ks. Stanisław Mac, emerytowany proboszcz parafii katedralnej, ks. Stanisław Kamiński, wikariusz biskupim ds. zakonnych oraz w większości duchowni zakonni.

W homilii bp Wątroba zwróciła uwagę, że konsekracja służy innym ludziom. „Konsekracja jest dla posłania. Jesteście posłani do świata z orędziem Dobrej Nowiny, głosząc słowem i życiem prawdę o Chrystusie, który przyszedł jako światło, także jako znak, któremu sprzeciwiać się będą. Szczególnym miejscem posłania osób konsekrowanych w świecie są ludzie młodzi. Z wielką satysfakcją patrzymy, jak w polskim Kościele, w naszej diecezji, tak wiele sióstr ojców i braci jest obecnych w życiu ludzi młodych, od najmłodszych lat, od przedszkola, przez szkoły wszystkich szczebli, obecnych przez katechezę, prowadzenie grup duszpasterskich, ruchy i wspólnoty, na rekolekcjach, pielgrzymkach, koncertach, w świetlicach, oratoriach – wszędzie tam spotykamy zaangażowanych i kochający ludzi młodych siostry i braci, osoby konsekrowane” – podkreślił biskup.

Kaznodzieja zwrócił uwagę, że podążenie drogą rad ewangelicznych wiąże się z ofiarą. „Służba i miłość dużo kosztują, pochłaniają wiele sił i zdrowia. W takiej miłości człowiek się spala jak świeca, jak gromnica. Ona też jest symbolem ewangelicznego radykalizmu i ofiarniczego wymiaru życia osób konsekrowanych. Powołanie do życia naznaczonego ofiarą, wymagającego ofiary, aby dać coś z siebie innym, takie powołanie jest wpisane w pierwszą konsekrację, która jest źródłem wszystkich innych form konsekracji Jest to sakrament chrztu świętego. Zgodzić się na przyjęcie chrztu oznacza przyjąć ten dar – gotowość, aby coś stracić, by ktoś inny mógł zyskać. To gotowość do ofiary, do spalania się, umniejszania, znikania, po to, aby ktoś inny otrzymał światło i ciepło” – mówił duchowny.

W ostatniej części homilii bp Wątroba przywołał postać Jacka Krawczyka, zmarłego w 1991 r. studenta Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego (Jacek Krawczyk urodził się w Rzeszowie, a mieszkał w Palikówce. Podczas nauki w II LO w Rzeszowie rozpoczął pracę charytatywną w Domu Rencistów w Rzeszowie. Od 1985 r. studiował na Wydziale Teologicznym KUL. W Lublinie również zaangażował się w działalność charytatywną. Na urlopie dziekańskim pracował w stacji pogotowia jako sanitariusz. W 1989 r. zdiagnozowano u niego chorobę nowotworową. Zmarł w wieku 25 lat. Przed śmiercią zawarł związek małżeński z Ewą. Obecnie trwają starania o jego beatyfikację). Biskup podkreślił rolę osób konsekrowanych w jego dojrzewaniu chrześcijańskim. „Kiedy rozpoczął naukę w Rzeszowie na jego drodze do szkoły pojawił się klasztor ojców bernardynów i tam wstępował do kościoła. We wspólnocie ojców bernardynów spotkał ojca, który stał się jego duchowym powiernikiem, kierownikiem i spowiednikiem. Ojciec pomagał mu rozeznać powołanie i wspierał w duchowych poszukiwaniach. Jacek odkrył powołanie do służby ludziom biednym i chorym. Mówię o tym, abyście, jako osoby konsekrowane, towarzyszyli ludziom młodym. Z kolei postać, osoba, przykład Jacka Krawczyka może posłużyć wszystkim, którzy chcą pokazać młodzieży wzór chrześcijańskiego życia” – powiedział hierarcha.

Na zakończenie homilii biskup przywołał słowa z nagrobka Jacka Krawczyka: „Stoję przed tajemnicą własnego życia, wiele rzeczy naprawdę nie rozumiem, ale ufam Temu, który mnie prowadzi” (grób znajduje się na cmentarzu w Strażowie).

Po homilii osoby konsekrowane odnowiły przyrzeczenia i śluby.

Na terenie diecezji rzeszowskiej mieszka, modli się i pracuje blisko 500 osób konsekrowanych.
W 64 domach zakonnych żeńskich pracuje 329 sióstr zrzeszonych w 20 instytutach zakonnych, a w 11 domach zakonnych męskich – 130 zakonników zrzeszonych w 9 instytutach. Ponadto działają instytuty świeckie oraz wdowy i dziewice konsekrowane.