Bp Zając: serce człowieka ma być miejscem obecności Boga

Serce człowieka ma być miejscem obecności Boga – mówił w czasie homilii bp Jan Zając. Hierarcha przewodniczył Mszy świętej i adoracji Najświętszego Sakramentu w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie – Łagiewnikach w ramach pielgrzymki do kościołów stacyjnych archidiecezji krakowskiej.

W czasie homilii biskup odniósł się do starotestamentalnego Kodeksu Świętości i podkreślił, że obowiązkiem każdego człowieka jest dążenie do stawania się coraz bardziej miłosiernym i doskonałym: – Świętość Boga wzywa do doskonałości, jest jedynym punktem odniesienia – mówił biskup. – Jeśli Bóg jest święty, to każdy z nas ma prawo i przywilej świętości – dodał. Jak zaznaczył, droga do jej osiągnięcia nie jest łatwa, ale sam Chrystus pokazał, jak należy się o nią starać. – O tym wszystkim mówi nam Słowo Boże: „Nie będziesz kraść, nie będziesz kłamał, nie będziesz uciskał bliźniego, nie będziesz złorzeczył” – mówił bp Zając.

– Miłość stanowi miarę, jaką Bóg będzie nas oceniał – powiedział biskup. Dodał, że to właśnie „serce człowieka ma być miejscem obecności Boga”, a ewangelia w jasny sposób „oświeca tę prawdę zawartą już w Starym Testamencie”.

Biskup przypomniał także wielkich świętych, którzy mogą stać się wzorem na drodze do nieba. – Święta Faustyna uczy nas zaufania do Chrystusa, a święty Jan Paweł II pomaga nam wypełniać powołanie, mówiąc do nas „Nie lękajcie się!” – przekonywał. Nawiązał także do zbliżającej się beatyfikacji Hanny Chrzanowskiej, przypominając, że służebnica Boża może uczyć nas służby drugiemu człowiekowi, zwłaszcza temu, który jest chory i potrzebujący.

Kaznodzieja wyraził także nadzieję na to, że w niebie znajduje się Helena Kmieć. – Dziś pierwsza rocznica jej pogrzebu. Uczmy się od niej, jak pięknie żyć, aby kiedyś móc dojść do chwały nieba – zakończył.

Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w krakowskich Łagiewnikach było kolejnym kościołem stacyjnym archidiecezji krakowskiej. Odpowiada ono rzymskiemu kościołowi św. Piotra w Okowach i ma przypominać o cudownym uwolnieniu św. Piotra z więzienia. Podobnie jak kiedyś Bóg wyzwolił Piotra z kajdan, tak dziś wyzwala nas – dzięki swojemu miłosierdziu – z kajdan grzechu.