Bratysława: W. Bartoszewski odebrał nagrodę św. Adalberta-Wojciecha

Władysław Bartoszewski odebrał na zamku w Bratysławie z rąk prezydenta Republiki Słowackiej Ivana Gasparowicza międzynarodową nagrodę św. Adalberta-Wojciecha za 2007 rok. Laudację na cześć laureata wygłosił były kanclerz Niemiec Helmut Kohl.

Władysław Bartoszewski otrzymał tę nagrodę za wybitną działalność polityczną na rzecz Europy.
„Mimo przejścia przez hitlerowski obóz koncentracyjny, a potem więzienia reżimu komunistycznego, Bartoszewski pozostał wierny swoim ideałom: stawiał opór bezprawiu, spieszył z pomocą prześladowanym oraz walczył o wolność, sprawiedliwość i pojednanie” – napisano w uzasadnieniu.
Międzynarodowy Komitet przyznał Nagrodę św. Wojciecha Władysławowi Bartoszewskiemu również za to, że jako minister spraw zagranicznych i ambasador pozyskał dla Polski uznanie i wielki szacunek. Jako naukowiec i eseista sformułował perspektywy dla pokojowego i opartego na równowadze rozwoju Europy. W centrum jego życia znalazły się sprawy pojednania między Niemcami i Polakami oraz występowanie na rzecz solidarności między chrześcijanami a Żydami.
„Kluczowym punktem jego europejskiego życiowego świadectwa jest pojednanie między Niemcami i Polakami, a także nieustanne starania o porozumienie i solidarność między chrześcijanami i Żydami” – podkreślał przy wręczaniu nagrody abp Henryk Muszyński, metropolita gnieźnieński.
Po uroczystości, w intencji dostojnego laureata została odprawiona msza św. w konkatedrze św. Marcina w Bratysławie. Liturgie koncelebrowali: abp Henryk Muszyński, Jana Sokol z Trnawy i bp Franciszek Tondra, ordynariusz spiski, przewodniczący Konferencji Biskupów Słowacji.
Istniejąca od 1989 r. prywatna Fundacja św. Adalberta-Wojciecha, mająca swoją siedzibę w Krefeld w Niemczech, została założona przez niemieckiego przemysłowca Paula Kleinewefersa w Krefeld i jest wzorowana na Międzynarodowej Nagrodzie Karola Wielkiego przyznawanej przez władze Akwizgranu. Celem Fundacji jest wspieranie duchowej i kulturowej integracji Europy.
Od 1995 do 1999 roku fundacja przyznawała rokrocznie Nagrodę św. Wojciecha osobom, które wniosły wkład w integrację duchową i kulturową Europy Środkowej i Wschodniej z resztą naszego kontynentu.
W skład 12-osobowego komitetu, który wybiera kandydata do nagrody, wchodzi po trzech przedstawicieli z krajów, na terenie których działał św. Wojciech: Czech, Polski, Węgier i Słowacji.
Stałymi członkami komitetu są zawsze ambasadorzy krajów „świętowojciechowych” akredytowani w Niemczech. Obok ambasadora RP w Niemczech Polskę reprezentuje metropolita gnieźnieński abp Henryk Muszyński oraz b. minister spraw zagranicznych RP Władysław Bartoszewski.
Pierwszym laureatem Nagrody św. Wojciecha był b. premier RP Tadeusz Mazowiecki. Otrzymał ją w Pradze z rąk prezydenta Republiki Czeskiej Vaclava Havla. Wśród dotychczasowych laureatów nagrody są nieżyjący już kardynałowie Franz König z Wiednia i Frantisek Tomaszek z Pragi, a także były prezydent Czech Vaclav Havel, pierwszy premier Węgier wybrany w wolnych wyborach Jozef Antall i były kanclerz Niemiec Helmut Kohl.