„Surfujący Anioł” coraz bliżej beatyfikacji

Znany w Brazylii jako „Surfujący Anioł” lekarz i kleryk Guido Schäffer (1974-2009) jest coraz bliżej beatyfikacji. Dekret o heroiczności cnót Brazylijczyka, który w wieku 34 lat utopił się w trakcie surfowania po falach Atlantyku, kilka tygodni przed święceniami diakonatu, podpisał 20 maja papież Franciszek.

Schäffer, który zagorzałym surferem i pobożnym dobroczyńcą, jako lekarz w domu sióstr Misjonarek Miłości pomagał bezpłatnie narkomanom i bezdomnym. W 2008 roku wstąpił do seminarium duchownego, pragnąc zostać księdzem katolickim.

Według mediów brazylijskich, w jego uroczystościach pogrzebowych, którym przewodniczył arcybiskup Rio de Janeiro, Orani João Tempesta, uczestniczyło ponad 1500 osób. Już wkrótce po pogrzebie pojawiły się pierwsze doniesienia o cudownych uzdrowieniach za jego wstawiennictwem. W 2015 roku abp Tempesta otworzył jego proces beatyfikacyjny.

Do beatyfikacji Schäffera potrzebne jest jeszcze uznanie cudu za jego wstawiennictwem. w razie wyniesienia na ołtarze byłby pierwszym świętym z Rio de Janeiro.

*

Zwano go „Surfującym Aniołem” i „San Francisco Carioca” (Świętym Franciszkiem z Rio de Janeiro). Pokazał, jak żyć zgodnie z nauczaniem Kościoła. „Był człowiekiem wielkiej wiary, pasjonatem słowa Bożego, bardzo wrażliwym na innych – mówił o nim o. Roberto Assis Lopes OSB, wikariusz biskupi archidiecezji ds. kanonizacyjnych. – W dniu jego pogrzebu kościół Matki Bożej z Copacabany był pełen biskupów, księży i świeckich, którzy widzieli w nim młodego człowieka, który głęboko kochał Boga”.

Guido Vidal França Schäffer urodził się 22 maja 1974 roku w mieście Volta Redonda koło Rio de Janeiro. Ukończył szkołę medyczną. Zajmował się bezdomnymi u boku sióstr misjonarek miłości, działał także na rzecz Indian. Nie rezygnował przy tym ze swej wielkiej pasji, jaką był surfing. W 2002 roku w klasztorze benedyktynów w Rio de Janeiro rozpoczął przygotowania do kapłaństwa, które kontynuował od 2008 roku w archidiecezjalnym seminarium św. Józefa. 1 maja 2009 roku utonął podczas surfowania w Oceanie Atlantyckim na plaży Recreio dos Bandeirantes w dzielnicy Barra da Tijuca.

W czasie pogrzebu arcybiskup Rio de Janeiro „zbliżył się do trumny, zdjął swoją stułę i położył ją na ciele Guido. Powiedział wówczas: «Nie zdążyłeś zostać kapłanem tu, na ziemi, ale na pewno nim już jesteś w niebie»” – wspominał ks. Grzegorz Paderewski, polski misjonarz pracujący w Brazylii. Jego zdaniem „Guido Schäffer to święty wyjątkowo pasujący na nasze czasy”.

Wiadomości o jego oddaniu ludziom ubogim, poszukiwaniu głębokiej zażyłości z Bogiem i gorliwości ewangelizacyjnej spowodowały, że jego grób szybko stał się często odwiedzanym miejscem. Archidiecezja zaczęła zbierać informacje na jego temat i w 2014 roku, zaledwie pięć lat po jego śmierci zwróciła się do Stolicy Apostolskiej z prośbą o zgodę na rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego, którą szybko uzyskała.

W uroczystym rozpoczęciu jego procesu beatyfikacyjnego licznie uczestniczyli miłośnicy surfingu ze swymi deskami w dłoniach. Doczesne szczątki sługi Bożego przeniesiono w styczniu 2015 roku do kościoła Matki Bożej Pokoju w dzielnicy Ipanema.

O. Lopes wyjaśnia, że morze pociągało Schäffera nie tylko jako miejsce przygody, gdyż dzięki niemu czuł się także bliżej Boga. „Guido wiele rozważał nt. nieskończoności Boga. A morze było dla niego znakiem tej nieskończonej tajemnicy Boga. Miejscem kontemplacji i ciszy. To tu spotykał się z Bogiem” – tłumaczy benedyktyn, który dobrze znał młodego surfera. Usłyszał od niego, że chciałby umrzeć w morzu, gdyż dla surfera morze jest jakby częścią jego DNA. Jednocześnie na plażach Rio de Janeiro Guido ewangelizował innych surferów. Założył grupę „Surferzy Maryi”, w której odmawiano różaniec.

Jako lekarz pracował w szpitalu Santa Casa da Misericórdia (Święty Dom Miłosierdzia), starając się leczyć nie tylko ciała, ale i dusze pacjentów. Nawet już będąc klerykiem, przychodził jeszcze do szpitala jako wolontariusz. Po święceniach chciał tam wrócić jako kapelan. Prof. Milton Arantes wspomina swą ostatnią rozmowę z Schäfferem w przeddzień jego śmierci. „30 kwietnia 2009 roku był w moim gabinecie. Długo rozmawialiśmy o moich wątpliwościach w wierze. On zawsze okazywał wielką pewność co do istnienia Boga” – mówi lekarz. I przyznaje, że na wiadomość o śmierci Guido poszedł do kościoła, żeby się za niego pomodlić. „Był to mój pierwszy powrót do Kościoła, dzięki wierze, jaką przekazał mi Guido” – dodaje profesor.

Zdaniem o. Lopesa, życie Guido Schäffera było jasnym dowodem na to, że można szukać świętości w codziennym życiu. „Był normalnym młodym człowiekiem, który zakochiwał się, uprawiał sporty, po prostu żył pełnią życia. I był chrześcijaninem, czyli żył w więzi z Bogiem za sprawą modlitwy, kontaktu z Pismem Świętym i dokumentami Kościoła, w dialogu z innymi, w tym z najuboższymi. Był chłopakiem wolnym, spontanicznym, twardo chodzącym po ziemi. Był bardzo autentyczny, także w upodabnianiu się do Chrystusa” – uważa benedyktyn, który wielokrotnie prowadził długie rozmowy z Guido i był pod wrażeniem jego duchowości i znajomości Biblii.

Więcej informacji o słudze Bożym można znaleźć poświęconej mu oficjalnej stronie internetowej (guidoschaffer.com.br).