Brody Poznańskie: pogrzeb najstarszego kapłana w Polsce

Tłumy wiernych uczestniczyły w pogrzebie ks. Kazimierza Heruda, który w wieku 104 lat zmarł w ubiegłą niedzielę w Poznaniu. – Najstarszy kapłan naszej archidiecezji stanął u kresu swej pielgrzymki ziemskiej. Z pełnym przekonaniem można odnieść do niego słowa św. Pawła: dobrą walkę stoczyłem, bieg ukończyłem, wiarę ustrzegłem – mówił podczas Mszy św. pogrzebowej abp Stanisław Gądecki.

Metropolita poznański przewodniczył Mszy św. w kościele pw. św. Andrzeja Apostoła w Brodach, którą koncelebrowało kilkudziesięciu kapłanów. – Najstarszy kapłan polski! W jego życie wpisał się ogrom historii – mówił na rozpoczęcie Mszy św. abp Gądecki. – Śp. ks. kanonik Kazimierz Herud wpisuje się złotymi zgłoskami w tysiącletnią historię archidiecezji i staje się jasnym drogowskazem dla wszystkich, którzy decydują się naśladować Chrystusa – mówił metropolita poznański.

Homilię wygłosił ks. Wojciech Raczkowski, przyjaciel zmarłego. – Ks. Herud spełniał swą posługę kapłańską z niezwykłym poświęceniem i uczynnością – mówił w homilii ks. Raczkowski. Kaznodzieja przypomniał kolejne placówki wikariuszowskie i proboszczowskie ks. Heruda.

Ks. Raczkowski wspomniał także w homilii o trudnych latach II wojny światowej, zwłaszcza cierpieniach podczas pobytu w Dachau, do którego był wywieziony i gdzie zginął jego brat. – Jeden tylko raz ks. Herud podzielił się smutnym wspomnieniem żołnierzy hitlerowskich, którzy więźniów przedstawiali jako bezrobotnych ze Wschodu – mówił ks. Raczkowski.

Najstarszego kapłana w Polsce pochowano na cmentarzu parafialnym w Brodach Poznańskich.

Kazimierz Herud przyszedł na świat w Droszewie koło Kalisza 13 grudnia 1906 roku, jako dwunasty z piętnaściorga dzieci. Wyświęcony na kapłana przez Prymasa Augusta Hlonda w 1933 roku, był wikariuszem w Chodzieży i Poniecu. Podczas II wojny światowej był więziony w obozie koncentracyjnym w Dachau.
Po wyzwoleniu obozu przez wojska alianckie został kapelanem w Polskiej Misji Wojskowej przy Brytyjskiej Armii Renu. Ks. Herud powrócił do Polski w 1946 roku. Objął parafię w Radlinie, której proboszczem przed wojną był jego rodzony brat. W latach 1952-81 był proboszczem w Brodach Poznańskich. W 75. rocznicę urodzin, 13 grudnia 1981 roku, zamieszkał w domu księży emerytów w Poznaniu-Antoninku.