Busko Zdrój: wigilijne obchody 40-lecia kuracyjnej parafii i kościoła św. Brata Alberta

Słynna z dzieł miłosierdzia i Izby Chleba oraz z posługi dla kuracjuszy, parafia św. Brata Alberta w Busku – Zdroju w wigilię 24 grudnia świętowała jubileusz 40 – lecia, pod przewodnictwem bp. Jana Piotrowskiego.

Uroczystą jubileuszową Eucharystię koncelebrowali obecny proboszcz ks. Andrzej Jankoski i byli proboszczowie, ks. Franciszek Berak i ks. Marek Podyma.

Historię parafii na początku uroczystości przypomniał ksiądz proboszcz.

– 40 lat temu 24 grudnia 1983 r. bp Stanisław Szymecki erygował naszą wspólnotę parafialną, która od tego czasu jednoczy się wokół bardzo ważnego celu: budowania jedności i braterstwa wierzących Chrystusa oraz zdążania w komunii miłości ku życiu wiecznemu. Nasza parafia jednoczy się także w budowaniu i trosce o kościół parafialny pw. św. Br. Alberta, który konsekrowany 10 lat temu przez biskupa kieleckiego Kazimierza Ryczana nadal jest upiększany na większą chwałę Boga – mówił.

Homilię wygłosił biskup kielecki, wprowadzając nią w obchody Bożego Narodzenia i nawiązując do wątków historycznych z życia parafii.

-To wyjątkowy dzień dla Kościoła katolickiego i wszystkich ludzi dobrej woli – mówił, wyrażając wdzięczność Bogu i ludziom za 40 lat buskiej parafii.

– W tej części uroczego Buska narodziło się nowe Betlejem – Dom Chleba – dom parafialny i kościół parafialny św. Br. Alberta, którego kardynał Karol Wojtyła nazwał „bratem naszego Boga” – podkreślił. – Posłuszeństwo w wierze kolejnych pokoleń parafian, pielgrzymów i kuracjuszy ożywiało tę wspólnotę. Przez lata idzie ona za Jezusem Chrystusem, który jest Drogą, Prawdą i Życiem i oddaje cześć Bogu, który jest Miłością – podkreślił bp Piotrowski. Przypomniał, że chwałą Boga, jak uczył św. Ireneusz z Lyonu, „jest żywy człowiek”.

– Z tym większą radością Bogu w Trójcy Jedynemu wyśpiewajmy jubileuszowy hymn wdzięczności „Ciebie Boga wysławiamy” – mówił biskup kielecki, modląc się wraz z wiernymi, „aby ta pełna uroku świątynia gromadziła wiernych przy Jezusie Chrystusie”.

Pasterka o godz. 24, sprawowana pod przewodnictwem bp. Andrzeja Kalety była kolejną Mszą św. za 40 lat buskiej parafii.

Przez Busko w skali rocznej przewija się ok. 100 tys. kuracjuszy, co wpływa na rozbudowę infrastruktury w mieście, na rodzaj zatrudnienia, ale i na duszpasterstwo. Kuracjusze korzystają przede wszystkim z obiektów sakralnych na terenie parafii św. Brata Alberta, co dyktują względy topograficzne.

Parafia św. Brata Alberta w Busku-Zdroju została powołana w wigilię 1983 r. dekretem ordynariusza diecezji kieleckiej, bp. Stanisława Szymeckiego. W chwili powstania parafia dysponowała jedynie małą kaplicą św. Anny w parku zdrojowym i zabytkowym kościółkiem w Chotelku. Nie miała plebanii, sal katechetycznych, placu pod nowy kościół.

W 1988 r. zatwierdzone zostały plany budowy kościoła, autorstwa mgr inż. arch. Władysława Markulisa i inż. Bogdana Cioka. Kościół pw. św. Brata Alberta stał się jednym z najważniejszych obiektów nie tylko sakralnych, ale także architektonicznych i kulturalnych, odwiedzanych przez kuracjuszy oraz turystów z całego świata licznie przybywających do Buska-Zdroju.

Najciekawszymi elementami zdobiącymi kościół są: 14  witraży przedstawiających aniołów w historii Starego i Nowego Testamentu, plafony na suficie – 10 Przykazań Bożych, portrety czterech Ewangelistów. Na posadzce zostały wyryte starochrześcijańskie  symbole drogi do zbawienia. Na głównej ścianie ołtarzowej został wykonany techniką skrafitto fresk w klimacie sztuki bizantyjskiej, nawiązującej do fresków bizantyjskich, fundowanych w pobliskiej Wiślicy przez króla Władysława Jagiełłę.

Parafia liczy ponad 5 tys. mieszkańców.

Jedną z jej atrakcji jest regionalna Izba Chleba, stanowiąca swoistą lekcję o ewangelicznym ziarnie i miejsce warsztatów wypieku podpłomyków oraz nawiązanie do postaci patrona św. br. Alberta.