Bydgoszcz: modlitwa i wykłady z okazji Dnia Dziecka Utraconego

W bydgoskim kościele św. Jadwigi Królowej odbyła się we wtorek wieczorem Msza św. w intencji rodziców, którzy stracili dzieci przed i po urodzeniu. Z okazji przypadającego Dnia Dziecka Utraconego Diecezjalne Duszpasterstwo Chorych i Służby Zdrowia przygotowało również cykl wykładów: „Grób dziecka zmarłego przed urodzeniem jako przejaw poszanowania życia ludzkiego i humanizacji opieki nad chorymi”.

Ks. Leszek Chudziński, który przewodniczył Eucharystii, zauważył, że zaczyna się coraz głośniej mówić o dzieciach utraconych. – Chcemy dotrzeć do wiernych i społeczeństwa z przesłaniem ewangelicznego poszanowania życia. Naszym celem jest zwrócenie uwagi na rodziców, którzy utracili dzieci bez względu na wiek i współuczestniczenie w ich cierpieniu – powiedział.

Duszpasterz chorych i służby zdrowia dodał, że każdego dnia – jako kapelan szpitala – spotyka się z cierpieniem młodych rodziców. – Nie ma dnia, abym nie widział łez matek na oddziale wczesnej patologii ciąży czy noworodków. Jeśli do łóżka chorego nie przyniesiemy siebie, nie przyniesiemy ze sobą miłości, to na nic zdadzą się wszystkie inne zabiegi – dodał ks. Chudziński.

Po wspólnej modlitwie rozpoczęły się wykłady. Małgorzata Bronka ze Stowarzyszenia Rodziców po Poronieniu uważa, że temat straty dziecka jest nadal zagadnieniem tabu. Według niej, bardzo niewiele osób ma odwagę, aby rozmawiać z rodzicami po utracie dziecka. – Może czasami wydaje nam się, że jak powiemy coś nie tak, to rodzicom sprawimy jeszcze większy ból. Jednak najbardziej boli milczenie i udawanie, że taki temat nie istnieje – powiedziała.

Psycholog Aleksandra Nowicka, rozwijając temat „Znaczenie pożegnania i pogrzebu dziecka utraconego w przeżywaniu żałoby przez rodziców”, odwołała się również do własnych doświadczeń. – Straciłam dwójkę swoich dzieci, więc widzę ten problem z wielu pozycji. Rodzic, któremu rodzi się żywe dziecko, kupuje mu łóżeczko, ubranka, pieści, dotyka, całuje. Rodzic, któremu dziecko zmarło, nie może mu nic dać w takim ludzkim wymiarze. Pozostaje ogromna potrzeba okazania tej miłości, jej wyrażenia. Takie okazje jak Dzień Dziecka Utraconego są sposobnością do tego, żeby temu dziecku powiedzieć, przekazać – kocham i pamiętam – powiedziała.

W jaki sposób może być zorganizowany zbiorowy pochówek dzieci zmarłych przed urodzeniem w warunkach polskich? Na to pytanie starał się odpowiedzieć Szymon Grzybowski. Lekarz z bydgoskiego Ośrodka Szkolenia Lekarza Rodzinnego rozpatrywał zagadnienie w kontekście realiów oraz trudności. – Mamy już wiele miejsc, w których znajdują się groby dzieci nienarodzonych. Pocieszające jest to, że te miejsca nie powstają w oderwaniu od rzeczywistości instytucjonalnej. Angażują się w to władze kościelne, władze miasta czy szpitala – powiedział.

Spotkanie było również przygotowaniem do święta św. Łukasza, który jest patronem Służby Zdrowia.