Bydgoszcz: poświęcenie kościoła ku czci patrona diecezji bł. bp. Michała Kozala

Czterysta dni roboczych – tyle trwała budowa kościoła ku czci patrona diecezji bydgoskiej bł. bp. Michała Kozala. Poświęcenia nowej świątyni dokonał biskup ordynariusz Jan Tyrawa.

Cały proces budowy do momentu konsekracji trwał dziesięć lat. – Kiedy objąłem posługę proboszcza, a było to 25 czerwca 2004 roku, wielu parafian nie wierzyło, że w tym miejscu można wybudować nowy kościół. Za nami czterysta dni roboczych i dzisiaj mamy tę świątynię – powiedział ks. Tadeusz Putz.

Pasterz diecezji z kolei podziękował wszystkim tym, którzy zaangażowali się w budowę nowej świątyni. Jednocześnie podkreślił znaczenie wspólnoty duchowej, która od tej pory jeszcze bardziej będzie pogłębiania. – Wyrażam wielką radość, że dokonujemy poświęcenia kościoła, który powstał całkowicie – od początku do końca – już w diecezji bydgoskiej. Począwszy od pierwszych kresek projektu, aż po jego całkowite wykończenie. Chcąc to upamiętnić, pragnę zostawić różę, którą można będzie umieścić w tym kościele – podkreślił. Róża jest odwołaniem do najwyższego odznaczenia papieskiego, jakie papież Paweł VI chciał przy okazji wizyty na Jasnej Górze przekazać kustoszom obrazu Matki Bożej Częstochowskiej. Jego nieobecność sprawiła, że wyróżnienie nie zostało nadane. Stało się to dopiero podczas pierwszej pielgrzymki do Polski Jana Pawła II.

Dokładnie 23 października 2004 roku rozpoczęto badania geologiczne terenu pod kościół. Następnie uzyskano warunki zabudowy terenu oraz otrzymano pozwolenie na budowę. – Symboliczne wbicie łopaty nastąpiło 22 sierpnia 2006 roku. Mówiąc wcześniej, że za dekadę odbędzie się konsekracja, wiele osób patrzyło na mnie z politowaniem. Udało się, z czego bardzo się cieszymy. Nie można pominąć zaangażowania wielu parafian i nie tylko. W rekordowym dniu do pomocy przyszły 103 osoby – dodał proboszcz.

W październiku 2006 roku miała miejsce pielgrzymka do Dachau, z której przywieziono kamień węgielny. Został on wmurowany 28 października 2006 roku, czyli równo dziesięć lat wstecz od dnia poświęcenia. Świątynia została wybudowana na bazie krzyża łacińskiego z elementami gotyckimi. Wieża, której serce stanowi dzwon, z kopułą i krzyżem sięga 37 metrów, zaś wnętrze przewidziano na 350 miejsc siedzących. Projekt wykonali architekt Małgorzata Świstowska i konstruktor Krzysztof Świstowski oraz architekt Tadeusz Gralik. Budynek został oddany do użytku 1 września 2015 roku. – Taki obraz placu, który jeszcze dziesięć lat temu zarośnięty był chwastami, a dziś wspaniale jest zagospodarowany z neogotycką bryłą i wieżą, musi budzić w sercach parafian i gości przybywających do tej części miasta podziw i uznanie dla budowniczych – powiedział prof. Arkadiusz Jawień.

Przewodniczący Rady Budowy Kościoła podkreślił, że drugi wymiar konsekracji jest jeszcze ważniejszy, bo duchowy. – Dziesięć lat budowy tej świątyni pozwoliło na zbudowanie wspaniałej wspólnoty parafialnej, połączyło ludzi w ich przekonaniach, wyzwoliło niesamowitą aktywność nie tylko organizacyjną, ale i duchową. Ludzie tworzący tę społeczność parafialną poczuli się nagle zauważeni, docenieni, a trudy budowy pokazały, jaka jest moc modlitwy i opieki Opatrzności Bożej – dodał profesor.

Sama parafia została erygowana 1 stycznia 1995 roku przez ówczesnego metropolitę gnieźnieńskiego abp. Henryka Muszyńskiego, zaś jej tereny wydzielono ze wspólnoty NMP z Góry Karmel. W sąsiedztwie kościoła znajduje się również Dom Księży Emerytów Diecezji Bydgoskiej. Dzięki ofiarności budynek stanął na gruncie podarowanym przez wspólnotę parafialną bł. Michała Kozala Biskupa i Męczennika.

Patron nowej świątyni, w której od początku jest szerzony jego kult, pełnił posługę biskupią w czasie II wojny światowej. Szykanowany i torturowany, trafił do obozu koncentracyjnego w Dachau. W 1943 roku został zabity zastrzykiem w obozowym baraku dla chorych. Błogosławionego biskupa Michała Kozala beatyfikował 14 czerwca 1987 roku w Warszawie św. Jan Paweł II.