Bydgoszcz: wspólnoty walczyliy o puchar ks. Franciszka Blachnickiego

Dziesięć zespołów reprezentujących wspólnoty parafialne Ruchu Światło-Życie z diecezji bydgoskiej walczyło w XII Oazowym Turnieju Piłki Halowej o puchar ks. Franciszka Blachnickiego, założyciela Oaz, polskiego kandydata na ołtarze.

Organizatorem rywalizacji była Fundacja „Światło-Życie” Ośrodek w Bydgoszczy, a całość została przeprowadzona w hali sportowej Zespołu Szkół Katolickich Pomniku Jana Pawła II. – Graliśmy o puchar sługi Bożego, którego trzydziestą rocznicę narodzin dla Nieba obchodzimy 27 lutego – powiedział organizator Ryszard Kochański. – Dziękując Bożej Opatrzności za naszego założyciela, gromadzimy się nie tylko na modlitwie, ale także na wspólnej sportowej rywalizacji – powiedział moderator diecezjalny Ruchu Światło-Życie ks. Maciej Tyckun.

Spotkania pełnią przede wszystkim funkcję wychowawczo-integracyjną, później dopiero sportową. – Ruch Światło Życie tworzą m.in. Oaza Młodzieżowa i Domowy Kościół, więc takie wspólne przebywanie na modlitwie i rekreacji sportowej służy pogłębianiu więzi i poznawaniu się nawzajem, a przede wszystkim odkrywaniu Pana Boga na co dzień w drugim człowieku – dodał Ryszard Kochański.

Dwie drużyny wystąpiły pod sztandarem Domowego Kościoła, a sześć – Oazy Młodzieżowej, z czego jedną stanowili klerycy. Pozostałe dwa zespoły były połączeniem obydwóch wspólnot. – Grając razem, czujemy przede wszystkim ducha wspólnoty, którego tak bardzo promował ks. Franciszek Blachnicki. Turniej jest też wyjściem na zewnątrz. Pokazaniem pewnej ewangelizacji. Spotykamy się całymi rodzinami, promujemy ducha zdrowej rywalizacji, wpajając to najmłodszym – powiedział Mariusz Matwiej, mąż i tata trzech córek, od 2008 roku – członek Domowego Kościoła.

Wśród drużyn turnieju trzy pierwsze miejsca zajęły kolejno reprezentacje: Oazy Młodzieżowej z parafii św. Marka w Bydgoszczy, Domowego Kościoła z parafii św. Marka w Bydgoszczy oraz Oazy Młodzieżowej z parafii Wniebowzięcia NMP w Złotowie.

***

Ks. Franciszek Blachnicki (1921-1987) podczas II wojny światowej walczył jako ochotnik w kampanii wrześniowej. Brał też udział w tworzeniu konspiracji antyhitlerowskiej w ramach Polskiej Organizacji Partyzanckiej i Związku Walki Zbrojnej. Był aresztowany przez gestapo, osadzony w obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu, skazany na karę śmierci, więziony następnie w więzieniach i obozach III Rzeszy.

W oczekiwaniu na wykonanie wyroku odkrył drogę wiary. Po ułaskawieniu był więziony w oflagach III Rzeszy, a po zakończeniu wojny wstąpił do Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie, które ukończył w 1950 r.

W projekcie uchwały podkreśla się, że był wizjonerem nowego ładu w Europie („post-sovieticum”), kwestionującego pojałtański system podporządkowania ZSRR wschodniej części naszego kontynentu, przygotowującego ludzi gotowych przyjąć odpowiedzialność za życie swoich narodów w nowej rzeczywistości.

Był także inicjatorem współpracy suwerennych narodów europejskich w latach 80. oraz twórcą Chrześcijańskiej Służby Wyzwolenia Narodów – stowarzyszenia skupiającego Polaków i przedstawicieli innych narodów Europy Środkowo-Wschodniej wokół idei tzw. suwerenności wewnętrznej bazującej na personalizmie chrześcijańskim.

Ks. Blachnicki był jednym z najdłużej prześladowanych duchownych katolickich w czasach PRL. Zorganizowano przeciwko niemu wiele prowokacji. W stanie wojennym rozsyłano za nim listy gończe i postawiono mu zarzut zdrady kraju. Jego działalność społeczno-patriotyczna była rozpracowywana przez polskie i niemieckie służby bezpieczeństwa. Został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1994) i Krzyżem Oświęcimskim (1995).

Ks. Blachnicki był też wybitnym teologiem pastoralistą, profesorem KUL. Formy jego działalności duszpasterskiej były wspierane przez kard. Karola Wojtyłę – Jana Pawła II, którego zainspirowały do podjęcia idei Światowych Dni Młodzieży.

Ks. Blachnicki był także działaczem trzeźwościowym, twórcą Krucjaty Wstrzemięźliwości, a następnie Krucjaty Wyzwolenia Człowieka, zrzeszającej setki tysięcy abstynentów i propagującej styl życia wolny od nałogów i uzależnień.

Ruch Światło-Życie został założony przez ks. Blachnickiego w latach 50. Jego celem była formacja dojrzałych chrześcijan, przeżywających swą wiarę w sposób głęboki i żywy. W ciągu kilkudziesięciu lat przez ruch oazowy przeszło kilka pokoleń młodych katolików.

4 listopada 1987 Fundacja Jana Pawła II w Rzymie przyznała Ruchowi Światło-Życie nagrodę „za bezprecedensową w Europie Środkowej pracę nad formacją religijną i moralną polskiej młodzieży, zmierzającą do ukształtowania w niej postawy pełnej odpowiedzialności za życie Kościoła i własnego narodu”.

Obecnie w Polsce w Ruch Światło-Życie zaangażowanych jest 90-100 tys. osób, z czego ok. 35 tys. to małżonkowie zgromadzeni w kręgach Domowego Kościoła, a reszta to grupy dziecięce oraz dorośli formujący się w tzw. Oazie Dorosłych.

Ruch rozwija się w 40 krajach na wszystkich kontynentach, m.in. w Chinach, Filipinach, Turkmenistanie, Afryce, Kenii, Zambii, Brazylii i Boliwii.

Trwający obecnie proces beatyfikacyjny kapłana jest bliski ukończenia. 30 września 2015 roku papież Franciszek podpisał dekret Kongregacji ds. Kanonizacyjnych stwierdzający heroiczność cnót czcigodnego Sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego. Do jego formalnej beatyfikacji potrzebny jest jeszcze cud.