Bydgoszcz: zakończenie jubileuszu 400-lecia charyzmatu wincentyńskiego (św. Wincentego a Paulo)

„Mam nadzieję, że jubileusz 400-lecia charyzmatu wincentyńskiego ukaże, jak ważna jest nasza posługa wobec tych wszystkich, którzy żyją na marginesie społeczeństwa i zachęci do rezygnacji z siebie, aby pomagać braciom i siostrom doświadczonym różnymi formami ubóstwa” – powiedział przełożony generalny Zgromadzenia Księży Misjonarzy ks. Tomaž Mavrič CM. W bydgoskiej bazylice katedralnej odbyły się uroczystości kończące obchody rocznicowe powstania charyzmatu św. Wincentego a Paulo.

Zwieńczeniem obchodów jubileuszu 400-lecia charyzmatu wincentyńskiego były uroczystości w bydgoskiej katedrze pod przewodnictwem biskupa Jana Tyrawy z udziałem bp. Pawła Sochy CM, ks. Tomaža Mavriča, przełożonego generalnego Zgromadzenia Księży Misjonarzy, księży superiorów i proboszczów z domów zgromadzenia i parafii z całej Polski i różnych zakątków świata, zaproszonych gości i wiernych świeckich.

Przełożony generalny Zgromadzenia Księży Misjonarzy ks. Tomaž Mavrič CM w homilii podkreślił, że w odpowiedzi na Jezusowe wezwanie Wincenty starał się pomagać w sposób całościowy ludziom znajdującym się na marginesie społeczeństwa. – Zaczął tam, gdzie ubóstwo było najdotkliwsze i przejawiało się w konkretnych sytuacjach: ubóstwo duchowe, emocjonalne, fizyczne, materialne. Małe ziarnko gorczycy, zasadzone w 1617 roku, dzisiaj wyrosło na wielkie drzewo, które nazywamy Rodziną Wincentyńską – podkreślił.

Rodzina ta – jak wyliczał przełożony generalny – składa się ze stowarzyszeń świeckich, zarówno mężczyzn, jak i kobiet, a także męskich i żeńskich zgromadzeń życia konsekrowanego. Liczy ponad 200 gałęzi i gromadzi około dwóch milionów osób. Rodzina Wincentyńska jest obecna w 150 krajach.

Jak stwierdził przełożony, Wincenty pragnął naśladować Jezusa, idąc drogą przez Niego wskazaną. Jezusa, który postawił ubogich w centrum swojej misji, w centrum swojego planu ewangelizacji, w centrum Królestwa Bożego. – Kiedy Wincenty odkrył ubogiego w sobie samym, kiedy doszedł do takiego momentu, że nie mówił już więcej „ubodzy”, ale mógł zawołać „my ubodzy”, wtedy dopiero stał się czytelnym znakiem, ponieważ otwarcie uznał swoją własną nędzę, swoją słabość i grzeszność – powiedział.

Ksiądz Mavrič zauważył również, że Wincenty odkrył nierozerwalną jedność pomiędzy modlitwą i służbą, sakramentami i służbą, tajemnicami wiary i służbą. – Wcielenie, Trójca Święta, Eucharystia i Maryja stały się filarami Jego duchowości, zaś cnoty prostoty, pokory, łagodności, dawania pierwszeństwa Jezusowi, a nie osobom i rzeczom – celem misji, celem zbawienia ludzi – dodał.

Charyzmat wincentyński, według przełożonego generalnego Zgromadzenia Księży Misjonarzy, to droga życia. Podkreślił, że św. Wincenty a Paulo przypomina, że „miłość jest twórcza aż do nieskończoności”. Wyraził jednocześnie nadzieję, że członkowie Rodziny Wincentyńskiej będą nadal poszukiwać nowych i twórczych sposobów, odpowiadając tym samym na potrzeby ubogich.

Jubileusz 400-lecia charyzmatu św. Wincentego a Paulo stał się wielkim świętem nie tylko dla księży misjonarzy i sióstr miłosierdzia, ale także dla tych wszystkich, którzy kochając Boga, „w trudzie rąk i pocie czoła”, pochylają się nad ubogimi. „Wielkie dzieło św. Wincentego a Paulo staje się (…) coraz bardziej aktualną odpowiedzią na problemy współczesnego świata. Jego postawa pozostaje wzorem obecnych czasów” – napisała w specjalnym przesłaniu do uczestników uroczystości premier Beata Szydło. List został odczytany przez wiceministra obrony narodowej Bartosza Kownackiego.

Zakończenie wielkiego jubileuszu, które odbywało się w Bydgoszczy, trwało trzy dni. W pierwszym dniu na Mszy Świętej zebrali się członkowie wszystkich grup apostolskich działających przy bazylice. W drugim dniu biskup senior diecezji zielonogórsko-gorzowskiej Paweł Socha CM udzielił święceń kapłańskich, a wieczorem odbył się koncert Polskiej Orkiestry Muzyki Filmowej pod batutą ks. Przemysława Pasternaka CM. Zwieńczeniem były niedzielne uroczystości pod przewodnictwem biskupa ordynariusza Jana Tyrawy.