Cenny Order należący do legendarnego dowódcy AK trafił do sanktuarium maryjnego

Żelazny Order "Gwiazdy Wytrwałości", który należał do legendarnego dowódcy AK gen. Antoniego Hedy otrzymało sanktuarium maryjne w Skarżysku-Kamiennej. Odznaczenie, które najbardziej cenił zmarły w ubiegłym roku żołnierz, przekazała jego córka Teresa Heda-Snopkiewicz.

Medal wybito w 1880 roku przez Kapitułę "Gwiazdy Wytrwałości" przez Muzeum Rapperswilskie w Szwajcarii. Dotychczas to odznaczenie otrzymało 32 najbardziej zasłużonych Polaków. 33 medal otrzymał gen. Heda. Wyróżnienie przyznawane jest "dla tych co za sprawę narodową do ostatniej kropli krwi walczyli i do końca wytrwali pod jej sztandarami – Usque ad finem".

W skarżyskim sanktuarium, które jest jedyną w Polsce wierną kopią Ostrej Bramy w Wilnie, jest ponad 1000 wotów złożonych w podziękowaniu za otrzymane łaski. Najdroższym i najcenniejszym to różaniec i piuska Jana Pawła II.

Gen. Antoni Heda urodził się 11 października 1916 r. w Małomierzycach, podczas wojny obronnej 1939 r. ppor. A. Heda walczył pod Iłżą, a następnie na Lubelszczyźnie. Po klęsce próbował przejść przez zieloną granicę, ale został schwytany przez NKWD. Osadzono go w twierdzy Brześć.

Po wybuchu wojny sowiecko-niemieckiej trafił do obozu jeńców rosyjskich, skąd udało mu się zbiec. Po powrocie w strony rodzinne podjął działalność konspiracyjną w ZWZ. Został komendantem podobwodu "Dolina". Wsławił się wówczas zdobyciem więzienia niemieckiego w Starachowicach i uwolnieniem ok. 80 ludzi. Spośród uwolnionych utworzył oddział. Po tym wyczynie komenda Okręgu Kielecko-Radomskiego AK pozwoliła Hedzie przejść do partyzantki. Walczył w składzie zgrupowania AK Jana Piwnika ps. "Ponury".

Po zakończeniu wojny gen. Heda pozostał w konspiracji, działając w ramach Ruchu Oporu Armii Krajowej, a następnie Delegatury Sił Zbrojnych. Na czele swojego oddziału wsławił się rozbiciem w nocy z 4 na 5 sierpnia 1945 r. komunistycznego więzienia w Kielcach, w którym UB i sowieccy funkcjonariusze "Smiersza" osadzili 374 więźniów. W wyniku tej akcji uwolniono kilkuset więźniów, przeważnie byłych AK-owców. Heda przypłacił to jednak wielką tragedią osobistą – poszukujący go ubecy aresztowali jego rodzinę i zamordowali dwóch braci.

Po akcji w Kielcach zaprzestał działalności konspiracyjnej – pod zmienionym nazwiskiem, jako Antoni Wiśniewski, wyjechał na Wybrzeże a później do Ostródy. Był poszukiwany przez UB i w 1948 r. został aresztowany w Gdyni. Otrzymał cztery wyroki śmierci, w końcu dzięki interwencji byłych oficerów AL, którzy współdziałali z nim w 1944 r., karę śmierci zamieniono na dożywocie. Siedział w więzieniach na Rakowieckiej, w Rawiczu i we Wronkach.

Wyszedł na wolność w 1956 r. objęty amnestią. W dalszym ciągu prowadził jednak działalność niepodległościową, m.in. działając w NSZZ "Solidarność". W 1981 r. został wybrany na Przewodniczącego Niezależnego Związku Kombatantów przy NSZZ "Solidarność". Podczas stanu wojennego został internowany w Białołęce. Przez wiele lat był doradcą kardynała Stefana Wyszyńskiego.

W dowód uznania jego zasług 13 grudnia 2004 r. został awansowany do stopnia generała brygady Polskich Drużyn Strzeleckich. W 2006 podczas obchodów Święta Narodowego 3 Maja mianowany został generałem brygady przez prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego.

Za swoje zasługi wojenne został odznaczony wieloma odznaczeniami, w tym dwukrotnie krzyżem Virtuti Militari i Krzyżem Walecznych. Zmarł po długiej i ciężkiej chorobie 15 lutego 2008 roku.