Chojnice: prymas Polski na 150-leciu obecności Sióstr Franciszkanek od Pokuty i Miłości Chrześcijańskiej

W Chojnicach 20 sierpnia świętowano 150-lecie obecności Sióstr Franciszkanek od Pokuty i Miłości Chrześcijańskiej. Z tej okazji prymas Polski powiedział, że „siostrę powinno poznawać się po świetle, które jest w niej i którym ubogaca całe otoczenie”.

Jubileuszowe uroczystości odbyły się w chojnickiej bazylice pw. Ścięcia św. Jana Chrzciciela. Mszy św. przewodniczył abp Wojciech Polak. We wstępie do Mszy św. prymas Polski podkreślił, że celem obchodu jest dziękowanie „we wspólnocie wiary i miłości za 150 lat obecności sióstr na tej pięknej ziemi”.

„Ta obecność sióstr to przede wszystkim obecność nieba” – mówił metropolita gnieźnieński. Dodał, że „siostrę powinno poznawać się po świetle, które jest w niej i którym ubogaca całe otoczenie”. Prymas podkreślił, że „siostry przynoszą nam światło Boga”.

Mszę św. z prymasem Polski koncelebrowali biskupi: Józef Szamocki z Torunia i Wiesław Śmigiel z Pelplina oraz około dwudziestu prezbiterów.

W homilii biskup Wiesław Śmigiel przypomniał historię przybycia zgromadzenia do Polski, które dokonało się w czasie zaborów. Hierarcha nawiązał do nawałnicy, które przed tygodniem wyrządziła szkody w otoczeniu Domu Prowincjalnego w Orliku. Mimo zniszczenia całego ogrodu, cmentarza, nienaruszone pozostały stacje przyklasztornej drogi krzyżowej oraz figura Maryi Niepokalanej. „W tym wydarzeniu może dostrzec symbol tego wszystkiego, co przeżyły siostry w Polsce przez minione 150 lat” – mówił biskup.

„Kiedy siostry przybywały do Chojnic, tutaj były wyrywane z korzeniami drzewa polskości. Teoretycznie w deklaracjach był dialog, tolerancja i szacunek, a w praktyce konfrontacja i germanizacja” – mówił biskup. Mimo tego, mieszkańcy serdecznie przyjęli siostry a one zaczęły posługę nie tylko wśród katolików, ale również wśród rodzin żydowskich i protestancki, z głęboką wiarą i oddaniem.

„W swojej posłudze w Chojnicach były wszędzie tam, gdzie człowiek potrzebował pomocy i gdzie wzywał je Kościół” – powiedział dalej hierarcha i zauważył, że trudny czas dla sióstr to również II wojna światowa i okres prześladowań komunistycznych.

Nawiązując do obecnej pracy sióstr franciszkanek, biskup pomocniczy dziękował za ich działalność. „Pomagacie w posłudze parafialnej, katechizujecie, wychowujecie, prowadzicie świetlice, troszczycie się o potrzebujących i pomagacie chorym i starszym w szpitalach, domach pomocy społecznej i hospicjach”.

Kaznodzieja zauważył ogromne zaangażowanie Zgromadzenia w życie duszpasterskie diecezji pelplińskiej z oddaniem i zgodnie z zawołaniem Zgromadzenia „Deus providebit – Bóg się zatroszczy”.

Na zakończenie Mszy św. przełożona prowincjalna zgromadzenia s. Mirona Turzyńska przypomniała, że cała wspólnota sióstr odprawiała dziewięciomiesięczną Nowennę dziękczynną z okazji jubileuszu. Siostra stwierdziła również: „Dziękujemy Bogu za ogrom Jego łask, którymi wspierał kolejne pokolenia sióstr, by swoją obecnością i posługą w różnych uwarunkowaniach społecznych mogły świadczyć o Bożej miłości wobec każdego, a zwłaszcza cierpiącego i najbardziej potrzebującego człowieka, szczególnie tutaj w Chojnicach”.

Na zakończenie prymas Polski parafrazując słowa św. Janem Pawłem II, życzył zgromadzeniu „dobrej drogi na następne lata”.

W niedzielnych uroczystościach między innymi wzięła udział przełożona generalna zgromadzenia s. Deborah Lockwood.

W obchodach wzięli udział przedstawiciele zakonów i zgromadzeń zakonnych z całej Polski oraz władze samorządowe Chojnic. Przybyły również siostry Franciszkanki z Holandii, Niemiec, Białorusi i Stanów Zjednoczonych.

Zgromadzenie Sióstr Franciszkanek od Pokuty i Miłości Chrześcijańskiej powstało 10 maja 1835 roku. Był to dzień, kiedy Katarzyna Damen wraz ze swoimi siostrami zamieszkała w domu zwanym „Krepplem”, który w tym czasie znajdował się poza wsią Heythuysen w Holandii.

Do Polski pierwsze siostry przybyły jesienią w 1867 roku do Chojnic. Obecnie w Orliku, na terenie diecezji pelplińskiej, znajduje się Dom Prowincjalny. Zgromadzenie prężnie się rozwija, czego wyrazem są nowe powołania do wspólnoty.

Siostry pracują w szpitalach, hospicjach, domach pomocy społecznej. Posługują w parafiach, katechizują, wspierają administrację kościelną, pracują jako zakrystianki i organistki. Bardzo angażują się w działalność charytatywną a także we współczesne formy nowej ewangelizacji. Jednym z ostatnich tego przykładów jest inicjatywa Domu Prowincjalnego w Orliku, jakim była Ekstremalna Droga Krzyżowa na Kaszubach.