Co 10. dziecko wyrasta bez rodziców

Wioski Dziecięce SOS apelują o wsparcie dla 220 mln dzieci na świecie, które wyrastają bez odpowiedniej opieki rodziców. Dzieci te są wykorzystywane na różne sposoby, bite, wypędzane – „teoretycznie mają prawa, ale nikt się o nich nie troszczy” – powiedział 17 marca w Monachium przewodniczący zarządu Wiosek Dziecięcych SOS, Wilfried Vyslozil. Poinformował, że pragnąc zwrócić uwagę na cierpienia tych dzieci i przyczynić się do poprawy ich sytuacji, otwarto kampanię #schaunichtweg (Nie patrz w bok).

Zwracając uwagę na „dramatyczne” liczby przedstawiciel Wiosek SOS podkreślił, że „do najbardziej zagrożonej grupy ludności w ogóle należą dzieci, które nie mają rodzin lub stoją wobec niebezpieczeństwa, że z powodu skrajnego ubóstwa, wojny, katastrofy i ucieczki swoje rodziny utracą”. Co dziesiąte dziecko bez ochrony na świecie nie będzie miało szans na bezpieczeństwo oraz na naukę.

W tym kontekście przedstawiciel Wiosek SOS przypomniał, że miliard dzieci na świecie w wieku od dwóch do 17 lat jest poddanych przemocy fizycznej, seksualnej i emocjonalnej. „Dzieci, doświadczające przemocy cierpią jej skutki przez całe życie” – powiedział Vyslozil i dodał, że 152 mln dzieci na świecie są zmuszane do pracy: w kopalniach złota, przemyśle tekstylnym, pracach polowych, a nawet jako dzieci-żołnierze.

Innym problemem jest według ekspertów ubóstwo dzieci: w skrajnej nędzy żyje na świecie ok. 385 mln. dzieci, wiele z nich cierpi głód. „Rozdźwięk między wymogami ONZ-owskiej Konwencji Praw Dziecka i jej realizacją jest przerażający” – powiedział Vyslozil i skonstatował: „To jest świadectwo ubóstwa dla naszego świata!”.

Niemal 50 mln dzieci jest w trakcie ucieczki ze stron rodzinnych. Te dzieci są narażone nie tylko na niebezpieczeństwo, że utoną w morzu, że umrą z głodu i pragnienia, często są bowiem także ofiarami handlu ludźmi, porwań, przemocy seksualnej lub też są bezprawnie więzione.

Ponadto, jak zauważył przedstawiciel Wiosek SOS, 520 mln dzieci na świecie nie jest objętych statystykami, „a pomoc i wsparcie być udzielone tylko wówczas, gdy są znane sytuacje zagrożenia”. Szczególną uwagą należy otoczyć sytuację tych dzieci, które są wykluczone i społecznie dyskryminowane. Są to m.in. dzieci bez opieki rodziców, dzieci z niepełnosprawnością oraz uchodźcy.