Czerna: ekshumowano kości męczennika Franciszka Powiertowskiego OCD

Ekshumacji, kanonicznego rozpoznania i przeniesienia doczesnych szczątków sługi Bożego Franciszka od św. Józefa (Jerzego Powiertowskiego) – zabitego przez Niemców w 1944 roku nowicjusza Zakonu Karmelitów Bosych – dokonano dziś na cmentarzu klasztornym w Czernej. Jak poinformowało Biuro Postulatorskie Krakowskiej Prowincji Karmelitów Bosych, wszystkie te kroki podjęto za zgodą Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych i Państwowego Inspektoratu Sanitarnego w Krakowie.

Sobotnie prace ekshumacyjne przeprowadziła piętnastoosobowa Komisja mianowana w tym celu w ubiegłym roku przez kard. Stanisława Dziwisza, arcybiskupa krakowskiego, na czele z o. dr. hab. Szczepanem T. Praśkiewiczem OCD, konsultorem Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, jako delegatem biskupim, i ks. dr. Andrzejem Scąbrem, kierownikiem referatu spraw beatyfikacyjnych w kurii metropolitalnej w Krakowie, jako promotorem sprawiedliwości. Na miejsce ekshumacji przybyli także nowy metropolita krakowski abp Marek Jędraszewski oraz postulator, o. prof. dr hab. Wiesław Kiwior OCD.

„Wydobyte z grobu ziemnego kości Sługi Bożego zostały oczyszczone, kanonicznie rozpoznane przez biegłych z anatomii i złożone do miedzianej trumienki, jaką hermetycznie zamknięto i opieczętowano lakową pieczęcią kurii metropolitalnej” – poinformowano w oficjalnym komunikacie. Zaznaczono, że zgodnie z wytycznymi prawa kanonizacyjnego i instrukcją Stolicy Apostolskiej „Sanctorum Mater”, doczesnym szczątkom nie oddawano czci publicznej, należnej relikwiom błogosławionych i świętych dopiero po oficjalnym orzeczeniu Kościoła w sprawach beatyfikacji i kanonizacji.

Po złożeniu doczesnych szczątków w ścianie kaplicy, przełożony prowincjalny Zakonu Karmelitów Bosych z Krakowa – o. Tadeusz Florek OCD, przewodniczył Mszy św. o beatyfikację sługi Bożego i przedstawił w homilii jego sylwetkę i przesłanie.

Jerzy Powiertowski, w Karmelu br. Franciszek od św. Józefa, urodził się w Warszawie 3 grudnia 1917 r. Pracował w zakładzie krawieckim swego ojca i zdobył tytuł czeladnika, przez 2 lata był też słuchaczem Wyższej Szkoły Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie. W marcu 1944 r. przybył do klasztoru karmelitów bosych w Czernej, gdzie 16 maja przyjął habit zakonny.

Gdy wybuchło Powstanie Warszawskie poprosił przełożonych, aby mógł ofiarować Bogu swoje życie, by nie zginął w nim nikt z jego najbliższych. Nikt z jego rodziny nie stracił życia w czasie powstania, sam zaś 24 sierpnia 1944 r., ze słowem „Jezu” na ustach, poniósł śmierć zastrzelony przez Niemców. W 2003 r. został objęty postępowaniem procesowym do beatyfikacji w drugiej grupie Polskich Męczenników z rąk niemieckich, na czele której stoi sługa Boży ks. Henryk Szuman z Bydgoszczy i 88 towarzyszy z całej Polski. Proces, przeprowadzony przez diecezję pelplińską, znajduje się obecnie w swej fazie rzymskiej i trwa opracowanie „Positio super martyrio”.

Jak zauważył o. Praśkiewicz, postawa sługi Bożego Franciszka od św. Józefa, przyznającego się do miłości wobec najbliższych i ofiarującego za nich własne życie, może stanowić antidotum na współczesny kryzys rodziny, o jakim pisze papież Franciszek w adhortacji „Amoris laetitia”, a wcześniej jeszcze pisał Jan Paweł II w adhortacji „Ecclesia in Europa”.

„W dzisiejszym społeczeństwie zauważa się bowiem niebezpieczne zjawisko kryzysów rodzinnych i podważa się samą koncepcję rodziny, kwestionując nie tylko wartość nierozerwalności małżeństwa, ale akceptując wręcz związki dwóch osób, w których różnica płci nie odgrywa istotnej roli. Nierzadko, zarówno rodzice, jak i dzieci, bezkrytycznie przyjmują błędne wzorce życia rodzinnego. Nader często propaguje się postawy hedonistyczne i pozbawione wszelkiej odpowiedzialności” – podkreślił zakonnik. Wskazał na takie zjawiska jak współżycie przedślubne, antykoncepcja, zabijanie nienarodzonych, małżeństwa „na próbę”.

„To wszystko stanowi ofertę, którą dzisiejszy świat przedstawia młodym ludziom. Wiąże się ona z cynicznym wyśmiewaniem modelu rodziny opartego na nierozerwalnym związku małżonków, na szacunku dzieci wobec rodziców i poszanowaniu ludzkiego życia od chwili jego poczęcia. Br. Franciszek swoją postawą uczy właśnie tego, uczy miłości i szacunku względem rodziców i rodzeństwa, uczy zatroskania o ich los, aż do ofiarowania za ich ocalenie własnego życia” – dodał o. Praśkiewicz.