Częstochowa: dziękczynienie za rewitalizację zabudowań poklasztornych parafii św. Zygmunta

„Tajemnica Eucharystii skupia w sobie historie, która była, jest, i która prowadzi ku przyszłości” – mówił w abp Wacław Depo, metropolita częstochowski 15 lutego podczas Mszy św. dziękczynnej za zakończoną pomyślnie realizację projekty rewitalizacji zabudowań poklasztornych paulińskich parafii św. Zygmunta w Częstochowie.

Mszę św. z metropolitą częstochowskim koncelebrowali m.in. abp senior Stanisław Nowak i ks. prał. Marian Wojcieszak, proboszcz parafii św. Zygmunta w Częstochowie. Uroczystości zgromadziły duchowieństwo, osoby życia konsekrowanego, władze samorządowe różnych szczebli.

W homilii abp Depo przypominając słowa poety Cypriana Kamila Norwida podkreślił, że „historia jest historią osób a nie tylko zbiorowiskiem faktów”. – W historię wpisujemy modlitwę i dzieje ludzi modlących się – mówił abp Depo.

Metropolita częstochowski wskazał na trzy pojęcia określające dziękczynienie: radość, wdzięczność i zobowiązanie. Arcybiskup przypomniał, że „radość płynie z wybrania i obdarowania”. – Wdzięczność jest trudnym zadaniem bo najpierw trzeba umieć dostrzec dobro i nie potraktować go jako czegoś, co się nam należy – wskazywał.

Odnosząc się do pojęcia zobowiązanie, abp Depo przypomniał, że „nie możemy zatrzymać się na darze, który jest naszym udziałem i trzeba pójść dalej”. – Ważne jest nasze zobowiązanie o większą wiarę i zawierzenie siebie Bogu na przyszłość – kontynuował abp Depo.

Wskazał również na wielkie znaczenie ewangelizacji i za zmarłym kard. Lustigerem podkreślił, że „brak wiary chrześcijanina w to, czym mogę być z pomocą łaski Bożej jest największą przeszkodą ewangelizacji”.

„Maryjo, powiedz Chrystusowi o nas. Powiedz Chrystusowi o naszym trudnym polskim dziś” – podsumował abp Depo.

Po Mszy św. odbyło się poświęcenie odnowionych i poddanych rewitalizacji zabudowań poklasztornych parafii.

Projekt rewitalizacji zabudowań poklasztornych paulińskich parafii św. Zygmunta w Częstochowie prowadzony był od 2012 r. Prace przy dawnych obiektach pozwoliły dotrzeć do pierwotnych założeń i prześledzić, w jaki sposób budowniczowie sprzed wieków rozwiązywali problemy projektowe i techniczne. W przypadku parafii św. Zygmunta prace te pozwoliły uzupełnić wiedzę o jej historii. W źródłach pisanych nazwa parafii pojawia się ok. 1325 r. Księża diecezjalni prowadzili ją do 1474 r., następnie została przekazana ojcom paulinom. Udało określić także czas powstania pierwotnego budynku klasztoru paulińskiego, który był zbudowany wzdłuż ul. Krakowskiej. Odkryte detale świadczą, że były to pierwsze lata XVI wieku. Klasztor był kilkakrotnie przebudowywany, skrzydło południowe – prostopadłe do najstarszej części, zbudowano w XVIII w. Licznych przeróbek dokonano w drugiej połowie XIX w., gdy wskutek carskich represji za pomoc powstańcom styczniowym zlikwidowano tutejszy klasztor paulinów, a parafię przejęli księża diecezjalni.