Drukuj Powrót do artykułu

Częstochowa: międzynarodowa konferencja z okazji jubileuszu parafii ewangelicko–augsburskiej

24 maja 2012 | 13:39 | ks. mf Ⓒ Ⓟ

„W służbie Bogu, Ojczyźnie i Częstochowie”, to temat międzynarodowej konferencji poświęconej stuleciu wmurowania i poświęcenia kamienia węgielnego kościoła ewangelicko–augsburskiego Wniebowstąpienia Pańskiego w Częstochowie, która odbyła się 23 maja w auli Wyższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Częstochowskiej.

Organizatorem Konferencji była parafia ewangelicko–augsburska w Częstochowie. Konferencja odbyła się pod patronatem biskupa diecezji katowickiej Kościoła ewangelicko–augsburskiego w RP Tadeusza Szurmana oraz abp. Wacława Depo, metropolity częstochowskiego.

W konferencji wzięli udział przedstawiciele różnych Kościołów chrześcijańskich, przedstawiciele władz samorządowych i uczelni częstochowskich.

„Dzięki takim konferencjom można zauważyć pewną aktywność w urzeczywistnianiu jedności” – mówił witając uczestników konferencji ks. dr Andrzej Przybylski, rektor Wyższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Częstochowskiej. Ks. Adam Glajcar, proboszcz parafii ewangelicko-augsburskiej w Częstochowie podkreślił, że „Częstochowa to wyjątkowe miejsce w historii polskiego chrześcijaństwa”.

– Dzisiaj musimy dostrzec prawdę, że historia jest pewną siłą wewnętrzną, którą budują ludzie. Równocześnie pamiętamy, że obok historii bardzo ważna jest wspólna modlitwa – powitał uczestników abp Wacław Depo.

Biskup diecezji katowickiej Kościoła Ewangelicko–Augsburskiego w RP Tadeusz Szurman podkreślił,że „jedność jest najważniejszym wyzwaniem naszych czasów,wyzwaniem dla nas jako chrześcijan”.

Podczas konferencji ks. Adam Glajcar mówił o historii parafii ewangelickiej w Częstochowie. – Historia częstochowskich ewangelików łączy się z rozkwitem przemysłu na tych ziemiach w początkach XIX stulecia – przypomniał.

O historyczno–kulturowym przesłaniu kościoła Wniebowstąpienia Pańskiego w Częstochowie mówiła mgr Patrycja Ryl. O życiu w Częstochowie w początkach XX w. i wpływie ewangelickich rodzin na życie miasta mówił Juliusz Sętowski, historyk z Ośrodka Dokumentacji Dziejów Częstochowy. – Ewangelicy mieli znaczący wpływ na życie społeczne, gospodarcze i kulturalne Częstochowy, zwłaszcza na rozwój przemysłu w mieście – mówił prelegent.

Ks. dr Jarosław Grabowski, diecezjalny referent ds. ekumenizmu wygłosił referat o genezie ruchu ekumenicznego w Częstochowie. Przypomniał m.in. jak ważna jest świadomość ekumeniczna i kształtowanie autentycznie ekumenicznej postawy. – Nawrócenie serca jest istotą i duszą ruchu ekumenicznego – mówił ks. Grabowski.

Prelegent wskazał również na rolę Jasnej Góry i „o jej ekumenicznej funkcji w promowaniu ekumenizmu duchowego”. Przypomniał również historię referatu ds. ekumenizmu w archidiecezji częstochowskiej i wskazał na niektóre wyzwania stojące przed ruchem ekumenicznym, takie jak m. in. większa ufność i otwartość, wspólne dzieła charytatywne, odwaga wiary – ekumenizm męczenników, wspólne przeciwdziałanie agresywnemu laicyzmowi i promowanie tygodnia ekumenicznego.

O tzw. Karcie Ecumenica mówił bp Paweł Anweiler, biskup diecezji cieszyńskiej Kościoła Ewangelicko–Augsburskiego i przewodniczący Śląskiego Oddziału Polskiej Rady Ekumenicznej. – Dokument ten nie znalazł zbyt dużego rezonansu w dyskusjach teologicznych. Niewielu teologów zajęło się tą „Kartą” – zauważył bp Anweiler.

O krzewieniu życia kulturalnego jako powinności chrześcijanina mówił ks. Piotr Zaborski dyrektor Radia Fiat. – Kultura może być bardzo pomocna w budowaniu wspólnoty – mówił ks. Zaborski.

„Kultura jest na usługach wiary. Nuty i instrumenty muzyczne nie mają metryki konfesyjności” – kontynuował dyrektor Radia Fiat.

Nauce i myśli teologicznej Marcina Lutra były poświęcone dwa referaty. O echach wystąpienia Marcina Lutra w sytuacji społeczno-religijnej w Polsce w XVI i XVII w. mówił bp Tadeusz Szurman. Natomiast o ekumenicznym wymiarze nauki Marcina Lutra mówił ks. prof. Marek Jerzy Uglorz z Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego, który podkreślił, że „dzisiaj nieekumeniczna teologia nie jest możliwa, bo podważałaby budowanie wspólnego domu”.

Uczestnicy wysłuchali również referatów nt. parafii i jej diakonijnej służby, który wygłosił Thomas Herkströter. O ekumenizmie w życiu parafialnym mówił ks. mitrat Mirosław Drabiuk, proboszcz prawosławnej parafii pw. Cudotwórczej Częstochowskiej Ikony Matki Boskiej w Częstochowie.

Natomiast tematowi Kościoła w Polsce na gruncie przemian społeczno-politycznych i relacjom państwo – Kościół swoje wystąpienie poświęcił dr Rafał Glajcar, wykładowca na Uniwersytecie Śląskim. Prelegent wyróżnił kilka okresów w relacjach państwo – Kościół w Polsce. Jego zdaniem w latach 1989-1993 Kościół był aktywny w sferze publicznej i politycznej. W okresie 1993-2005 zaczął się wycofywać z bezpośredniego zaangażowania w sferę życia publicznego i politycznego. W okresie 2005-2010 „aktorzy sceny politycznej przyszli po Kościół”. – Zaczął się okres instrumentalizacji Kościoła – mówił dr Glajcar.

Podkreślił również, że od listopada 2011 r. „rozpoczęły się próby wyeliminowania obecności Kościoła ze sfery życia publicznego”. – Pojawił się wojujący sekularyzm – zauważył wykładowca Uniwersytetu Śląskiego.

Zwieńczeniem konferencji było nabożeństwo ekumeniczne w kościele seminaryjnym pw. Jezusa Chrystusa Najwyższego i Wiecznego Kapłana, któremu przewodniczył abp Wacław Depo. W kazaniu abp Depo nawiązując do tematu konferencji „w służbie Bogu, Ojczyźnie i Częstochowie”, podkreślił, że „na historię trzeba patrzeć oczami Chrystusa jako na historię zbawienia człowieka. Stwierdził, że „łódź Kościoła płynie po wzburzonym morzu historii”, ale musimy pamiętać, że Pan jest. To jest powód chrześcijańskiej nadziei – mówił metropolita częstochowski.

Abp Depo przypomniał, że „wiara w Chrystusa jest przylgnięciem do Jego osoby. Jest zjednoczeniem się z Nim”. – Z Chrystusem nasze życie jest wędrówką do Domu Ojca. Nie jest bezmyślnym traceniem czasu i życiem bez sensu – mówił abp Depo. Nawiązując do Cypriana Kamila Norwida podkreślił, że „najtragiczniejszym słowem w języku polskim jest słowo „za późno”. – Módlmy się, oby nigdy nie było za późno na naszą wspólną drogę do Domu Ojca – zaapelował abp Depo.

Również bp Paweł Anweiler z Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego przypomniał,że „konieczne jest oddanie się działaniu Ducha Świętego, by w ten sposób stawać się świadectwem dobra i kształtować życie naszych Kościołów na fundamencie miłości”.
Natomiast ks. Adam Glajcar proboszcz parafii ewangelicko-augsburskiej na zakończenie podkreślił, że „wszystkich nas łączy ukierunkowanie na Chrystusa”. – Łączy nas Ewangelia – mówił ks. Glajcar.

Pierwsze wzmianki o ewangelikach w okolicy Częstochowy pochodzą z końca XVIII wieku. Jednak dopiero w roku 1802 na północ od Częstochowy powstała pierwsza ewangelicka kolonia tkaczy z Niemiec. Początkowo nazywała się ona Hilbach, a następnie Czarnylas. Opiekę duszpasterską nad czarnoleskimi ewangelikami sprawowali początkowo kapelani wojsk pruskich, a następnie duchowni ze Śląska, przede wszystkim z Tarnowskich Gór. Po powstaniu w roku 1820 parafii ewangelickiej w Wieluniu, ewangelicy z Czarnegolasu udawali się tam na nabożeństwa.

W roku 1852 rozpoczęto odprawianie nabożeństw w mieszkaniu prywatnym w Częstochowie. W latach 1870-1880 nabożeństwa odbywały się w domu modlitwy w alei Najświętszej Marii Panny nr 14. W dniu 8 października 1891 roku superintendent generalny ks. Paweł von Everth poświęcił dom modlitwy w Częstochowie przy ul. Ogrodowej 8. W roku 1905 władze rządowe zgodziły się na utworzenie w Częstochowie parafii ewangelickiej. Stało się to faktem w dniu 22 czerwca 1905 r. Administratorem był w tym czasie ks. Jan Buse z Piotrkowa Trybunalskiego. W roku 1909 ukonstytuował się komitet budowy kościoła. W dwa lata później sprzedano plac przy ul. Ogrodowej, gdzie znajdował się dotychczasowy dom modlitwy i zakupiono plac przy ul. Centralnej (obecnie ul. Śląska). 6 czerwca 1912 r., dokonano poświęcenia kamienia węgielnego pod obecny kościół ewangelicki w Częstochowie. Aktu poświęcenia kościoła dokonał w dniu 8 grudnia 1913 roku ks. bp dr Juliusz Bursche.

Kolejno duszpasterzami kościoła ewangelicko-augsburskiego w Częstochowie byli: ks. Leopold Wojak (1912 – 1953), ks. Ryszard Neuman (1953 – 1979), ks. Paweł Anweiler (1979 – 1991), ks. Henryk Kurzawa (1991 – 2000), ks. prof. ChAT dr hab. Marcin Hintz (2000 – 2011). Obecnie funkcję tę pełni od 2011 r. ks. Adam Glajcar.

Drogi Czytelniku,
cieszymy się, że odwiedzasz nasz portal. Jesteśmy tu dla Ciebie!
Każdego dnia publikujemy najważniejsze informacje z życia Kościoła w Polsce i na świecie. Jednak bez Twojej pomocy sprostanie temu zadaniu będzie coraz trudniejsze.
Dlatego prosimy Cię o wsparcie portalu eKAI.pl za pośrednictwem serwisu Patronite.
Dzięki Tobie będziemy mogli realizować naszą misję. Więcej informacji znajdziesz tutaj.
Wersja do druku
Nasza strona internetowa używa plików cookies (tzw. ciasteczka) w celach statystycznych, reklamowych oraz funkcjonalnych. Możesz określić warunki przechowywania cookies na Twoim urządzeniu za pomocą ustawień przeglądarki internetowej.
Administratorem danych osobowych użytkowników Serwisu jest Katolicka Agencja Informacyjna sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (KAI). Dane osobowe przetwarzamy m.in. w celu wykonania umowy pomiędzy KAI a użytkownikiem Serwisu, wypełnienia obowiązków prawnych ciążących na Administratorze, a także w celach kontaktowych i marketingowych. Masz prawo dostępu do treści swoich danych, ich sprostowania, usunięcia lub ograniczenia przetwarzania, wniesienia sprzeciwu, a także prawo do przenoszenia danych. Szczegóły w naszej Polityce prywatności.