Częstochowa: obchody Narodowego Dnia Pamięci „Żołnierzy Wyklętych” (zapowiedź)

Msza św. w intencji żołnierzy konspiracji niepodległościowej, wykład oraz przemarsz pod tablice pamięci i złożenie kwiatów – składają się na częstochowski program obchodów Narodowego Dnia Pamięci „Żołnierzy Wyklętych" w dniu 1 marca.

Mszy św. w intencji żołnierzy konspiracji niepodległościowej 1944–1963 w kościele pw. Najświętszego Imienia Maryi o godz. 10.00 będzie przewodniczył ks. Ryszard Umański, proboszcz parafii Najświętszej Maryi Panny Częstochowskiej.

Przed Mszą św. o godz. 9.00 wykład nt. „»Do wolnej i niepodległej Polski doprowadź nas Panie!« – Żołnierze Wyklęci w regionie częstochowskim 1945–1954” wygłosi Sławomir Maślikowski historyk z IPN. Po Mszy św. odbędzie się przemarsz pod tablice pamięci, by tam złożyć kwiaty.

Również 1 marca o godz. 15.30 w Bazylice na Jasnej Górze zostanie odprawiona Msza św. za Ojczyznę i w intencji żołnierzy konspiracji niepodległościowej.

Organizatorami obchodów są: Antykomunistyczny Związek Więźniów Politycznych, Konspiracyjne Wojsko Polskie, Jednostka Strzelecka 2028 im. Gen. bryg. Stanisława "Warszyca" Sojczyńskiego, Stowarzyszanie Solidarności i Niezawisłości, Stowarzyszenie WIR, Klub Gazety Polskiej, Stowarzyszanie Kibiców "Wieczny Raków" oraz OBEP IPN Katowice.

1 marca 1951 r. w mokotowskim więzieniu komuniści strzałem w tył głowy zamordowali przywódców IV Zarządu Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość – Łukasza Cieplińskiego i jego towarzyszy walki, którzy tworzyli ostatnie kierownictwo ostatniej ogólnopolskiej konspiracji kontynuującej od 1945 roku dzieło Armii Krajowej.

Po 1945 roku dziesiątki tysięcy żołnierzy nie złożyło broni. Powojenna konspiracja niepodległościowa była – aż do powstania "Solidarności" – najliczniejszą formą zorganizowanego oporu polskiego społeczeństwa wobec narzuconej władzy. Ostatni „leśny” żołnierz ZWZ-AK, a później WiN – Józef Franczak „Laluś” zginął w walce w październiku 1963 roku. Społeczność Żołnierzy Wyklętych tworzyło ponad pół miliona ludzi. Było to 150-200 tys. konspiratorów, zgrupowanych w oddziałach o bardzo różnej orientacji. 20 tys. z nich walczyło w oddziałach partyzanckich. Kolejnych kilkaset tysięcy stanowili ludzie zapewniający partyzantom aprowizację, wywiad, schronienie i łączność. Również była to grupa około 20 tys. uczniów z podziemnych organizacji młodzieżowych, sprzeciwiających się komunistom.