Częstochowa: 62. rocznica śmierci ks. Władysława Pająka – niezłomnego duszpasterza hutników

62 lata temu, 7 lipca 1949 r., zmarł ks. dr Władysław Pająk, propagator Akcji Katolickiej, niezłomny duszpasterz hutników w robotniczej dzielnicy Raków. „Ksiądz Władysław Pająk to był ktoś ważny w moim życiu. To był ktoś, kto był zawsze z nami hutnikami i rozumiał nasze problemy” – wspomina jeden z dawnych pracowników Huty Częstochowa.

Ks. Władysław Pająk urodził się 25 maja 1900 r. we wsi Przedmieście koło Sędziszowa w powiecie Ropczyce. Od września 1912 roku do maja 1919 roku uczył się w gimnazjum, przy Kolegium Męskim Księży Saletynów w Dębowcu koło Jasła. Po maturze, którą zdał w maju 1919 roku, ukończeniu studiów przygotowawczych oraz nowicjatu Księży Saletynów, rozpoczął studia na Uniwersytecie Katolickim we Fryburgu Szwajcarskim. Tutaj ukończył filozofię (1920-1923). Następnie rozpoczął studia teologiczne, które z kolei ukończył w Saulchoir-Tournai w Belgii.

19 grudnia 1925 roku w Tournai został wyświęcony na kapłana. Święceń kapłańskich udzielił mu bp Gastone Antonio Rasneur ordynariusz diecezji Tournai (Doornik) w Belgii. Następnie 11 listopada 1926 roku ks. Władysław Pająk uzyskał stopień doktora Świętej Teologii w kolegium dominikańskim prowincji Francji w Tournai.

Po święceniach kapłańskich pracował w Kolegium Księży Saletynów w Dębowcu koło Jasła. W październiku 1929 r. został wysłany do Belgii na palcówkę duszpasterską, by na prośbę Prymasa Polski kard. Augusta Hlonda podjąć pracę wśród polskich emigrantów. 5 listopada 1929 r. ks. Pająk podjął pracę duszpasterską jako kapelan Polskiej Misji Katolickiej w Hautrage–Etat, na okręg Mons.

W 1934 r. powrócił do Polski i podjął posługę kapłańską w diecezji częstochowskiej. Został skierowany przez bp Teodora Kubinę na wikarego w parafii Brzeźnica koło Radomska. Oficjalnie do diecezji częstochowskiej ks. Pająk został inkardynowany 2 lutego 1934 r. W tym samym czasie, 9 lutego 1934 r., uzyskał też indult sekularyzacji i formalne zwolnienie z zakonu Księży Saletynów.

Następnie pracował w Będzinie. Tutaj był m. in. prefektem w Szkole Podstawowej nr 6., proboszczem parafii św. Barbary. 16 grudnia 1938 r. ks. Władysław Pająk został mianowany asystentem kościelnym Akcji Katolickiej na okręg będziński, a w sierpniu 1939 r. bp Teodor Kubina powierzył mu stanowisko Sekretarza Generalnego Diecezjalnego Instytutu Akcji Katolickiej.

Po wybuchu drugiej wojny światowej, 9 listopada 1939 r. ks. Pająk został mianowany administratorem parafii Truskolasy. W parafii tej pracował przez cały okres II wojny światowej. Po wyzwoleniu spod okupacji hitlerowskiej, 15 lutego 1945 roku, ks. Władysław Pająk został proboszczem parafii pw. św. Józefa Rzemieślnika w Częstochowie-Rakowie.

Od samego początku pracy duszpasterskiej w Częstochowie ks. Pająk zaskarbił sobie sympatię parafian, szczególnie hutników. Przy parafii pw. św. Józefa wznawiały swoją działalność katolickie organizacji i stowarzyszenia: Żywy Różaniec, Sodalicja Mariańska Pań i Młodzieży Żeńskiej i Młodzieży Męskiej, Bractwo Matki Boskiej Pocieszenia, Trzeci Zakon Św. Franciszka, Krucjata Eucharystyczna dziewcząt i chłopców.

Obok pracy duszpasterskiej na parafii ks. Władysław Pająk pełnił jeszcze inne funkcje w diecezji częstochowskiej. W sierpniu 1945 r. został dyrektorem Związku „Caritas” Diecezji Częstochowskiej. Od 18 stycznia 1946 r. ks. Władysław Pająk został delegowany przez Kurię Diecezjalną do Miejskiej Rady Narodowej w Częstochowie. Jako członek MRN był „przedstawicielem duchowieństwa katolickiego".

Ks. Władysław Pająk zmarł 7 lipca 1949 r. Uroczystościom pogrzebowym przewodniczył bp Teodor Kubina. Pogrzeb ks. Pająka był wielką manifestacją przywiązania parafian do swojego duszpasterza. Został pochowany na cmentarzu na Rakowie.