Częstochowa: uczczono 41 rocznicę śmierci ks. Wojciecha Mondrego

Przed 40 laty zmarł ks. Wojciech Mondry pierwszy redaktor naczelny Tygodnika Katolickiego „Niedziela” (w latach 1926-1937), obrońca polskości na Warmii, pierwszy proboszcz parafii pw. św. Jakuba Apostoła w Częstochowie. Z okazji tej rocznicy wieczorem 20 grudnia w kościele pw. św. Jakuba Apostoła w Częstochowie została odprawiona uroczysta Msza święta.

Mszy św. przewodniczył ks. Jacek Garncarek, dyrektor Papieskich Dzieł Misyjnych archidiecezji częstochowskiej. Mszę św. koncelebrował i homilię wygłosił ks. Mariusz Frukacz redaktor tygodnika katolickiego „Niedziela”.

Ks. Frukacz przybliżył sylwetkę ks. Wojciecha Mondrego jako kapłana, który „kochał Chrystusa, Kościół, Ojczyznę”- Przez całe swoje życie starał się być wierny swojemu powołaniu kapłańskiemu i Ewangelii- mówił ks. M. Frukacz

„W duchu słów Maryi „niech mi się stanie według twego słowa” ks. Mondry czynił wiele dobra w dziele ewangelizacji jako współzałożyciel i redaktor „Niedzieli” oraz jako dyrektor Papieskich Dzieł Misyjnych w diecezji częstochowskiej”- kontynuował redaktor „Niedzieli”.

Kaznodzieja podkreślił, że także w dzisiejszych czasach „ślady zaangażowania apostolskiego i ewangelizacyjnego, które pozostawił po sobie ks. Mondry są dla nas wciąż aktualne”.

Ks. Wojciech Mondry urodził się 3 grudnia 1887 r. w Botowie, w powiecie szczytnowskim na Warmii, w parafii Biskupiec Reszelski. Odbył studia filozoficzne i teologiczne w Akademii Teologicznej im. kard. Stanisława Hozjusza w Braniewie. Święcenia kapłańskie otrzymał z rąk biskupa warmińskiego Augustyna Bludau w katedrze we Fromborku 5 lutego 1911 r.

Pracując w diecezji warmińskiej angażował się w działalność patriotyczną w celu podtrzymania kultury, wiary i ducha polskości. Przysparzało mu to wiele kłopotów i szykan ze strony władz pruskich. Gdy nastąpił okres walki plebiscytowej, który miał zdecydować o przynależności państwowej ziem warmińskich, ks. Mondry rozwinął aktywną działalność na rzecz sprawy polskiej jako członek miejscowej, powiatowej Rady Ludowej i opiekun ekspozytury Warmińskiego Komitetu Plebiscytowego. Władze pruskie znów zaczęły go nękać.

W marcu 1920 r. ks. Mondry został przeniesiony do jednej z dzielnic Wolnego Miasta Gdańsk nad granicę z Polską, jako administrator jednej z parafii. Pod koniec 1920 r. poprosił biskupa warmińskiego o zwolnienie z diecezji warmińskiej. Ks. Wojciech Mondry uzyskał przyjęcie przez biskupa polowego Wojska Polskiego Stanisława Galla, który zgodził się przyjąć go na kapelana wojskowego, choć na to nie wyrażały zgody władze pruskie. Ks. Mondry pełnił funkcję pomocniczego kapelana marynarki wojennej. Pozostając w Gdańsku zetknął się z pracą redakcyjną. Przyjął stanowisko redaktora działu religijnego w „Dzienniku Gdańskim” oraz administratora w „Towarzystwie Wydawniczym Pomorskim”. Od samego początku działalności redakcyjnej bliska była mu sprawa jedności wydawnictw katolickich. Za swoje zaangażowanie i odpowiedzialną pracę został wybrany członkiem dyrekcji „Zjednoczonych pism polskich”. Nie ograniczył się jedynie do pracy redakcyjnej. W lipcu 1921 r. został współzałożycielem i członkiem Tymczasowego Zarządu Towarzystwa Pomocy Naukowej dla studentów Polaków na Politechnice Gdańskiej. W tym samym czasie starał się o przyjęcie do diecezji kalisko-kujawskiej (włocławskiej). Biskup Stanisław Zdzitowiecki przyjął go do tej diecezji jeszcze w czerwcu 1921 r.

W grudniu 1922 r. ks. Wojciech Mondry opuścił Gdańsk. Przez bp. Zdzitowieckiego został skierowany do pracy duszpasterskiej w Częstochowie.

Po utworzeniu diecezji częstochowskiej przez papieża Piusa XI na mocy bulli „Vixdum Poloniae unitas” od pierwszego biskupa częstochowskiego Teodora Kubiny (1925-1951) ks. Mondry otrzymał propozycję zorganizowania redakcji i prowadzenia tygodnika diecezjalnego. Ks. Wojciech Mondry został redaktorem naczelnym „Niedzieli”, której pierwszy numer ukazał się w nakładzie ok. 7000 egzemplarzy, dnia 4 kwietnia 1926 r.

Redaktorem naczelnym „Niedzieli” ks. Wojciech Mondry był w latach 1926-1937. Praca ks. Mondrego została dostrzeżona i 26 września 1931 r. otrzymał od papieża Piusa XI odznaczenie „Pro Ecclesia et Pontifice”. Doceniona też została jego praca patriotyczna. 2 czerwca 1938 r. ks. Mondry został odznaczony przez Prezydenta RP Ignacego Mościckiego Medalem Niepodległości. Obok pracy redakcyjnej, na polecenie bpa Teodora Kubiny podjął się także innych zadań. Został delegatem Stowarzyszenia Pań Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo w diecezji częstochowskiej, a następnie dyrektorem papieskich dzieł misyjnych: Papieskiego Dzieła Rozkrzewiania Wiary św. Piotra Ap., Dziecięctwa Jezusowego i Związku Misyjnego Kleru. Za tę działalność otrzymał specjalne błogosławieństwo papieskie.

Następnie w latach 1937-1965 ks. Wojciech Mondry był proboszczem w parafii pw. Św. Jakuba Ap. w Częstochowie.

W czasie okupacji ks. Mondry rozwinął działalność charytatywną i społeczną. Współorganizował pomoc wysiedlonym Polakom z Gdyni. Gdy w Częstochowie został powołany „Społeczny Komitet Pomocy” (później Rada Opiekuńcza Miejska) ks. Mondry włączył się w sposób aktywny w jego prace, będąc zastępcą burmistrza Częstochowy Stanisława Rybickiego. Kiedy władze okupacyjne zakazału mu tej działalności w ukryciu pomagał nieść pomoc najbiedniejszym rodakom, wśród nich więźniom z więzienia na Zawodziu.

Po wojnie ks. Mondry pełnił wiele funkcji w diecezji m. in. współorganizował I Synod Diecezji Częstochowskiej w 1954 r..

Ks. Wojciech Mondry zmarł 20 grudnia 1969 r. i został pochowany w grobowcu księży kanoników kapitulnych na cmentarzu Kule w Częstochowie.