Była pierwszą kobietą ogłoszoną Doktorem Kościoła. Znana jest z przeprowadzenia reformy u karmelitów oraz z fascynujących dzieł mistycznych. 15 października Kościół wspomina św. Teresę z Avila.

Św. Teresa, zwana także „Wielką” oraz „Teresą od Jezusa” przyszła na świat w hiszpańskim Avila 28 marca 1515 r. jako Teresa de Ahumada. Jako młoda dama, ponoć wielkiej urody i gracji, uwielbiała tańczyć, czytać romanse i prowadzić bogate życie towarzyskie. Zatroskany o jej życie duchowe ojciec posłał ją do pensjonatu sióstr Augustianek. Teresa pozostając tam przez półtora roku jako wychowanka, zdobywa równowagę psychiczną i odzyskała utraconą pobożność, która wzrasta do tego stopnia, że słyszy w swej duszy pierwszy głos powołania do życia zakonnego. To postanowienie oznajmia swemu ojcu, który jednak nie wyraża na nie zgody. Teresa więc, aby marzenie spełnić, ucieka z domu i przywdziewa habit karmelitański.
Po kilku latach życia w zakonie zaczyna przeżywać pierwsze uniesienia mistyczne oraz słyszy wezwanie Chrystusa, aby przeprowadzić odnowę Karmelu. Dnia 24 sierpnia 1562 r. Teresa zakłada w Avila pod wezwaniem św. Józefa pierwszy klasztor Karmelitanek Bosych, zakonnic oddanych życiu modlitwy, umartwienia i samotności w ścisłej klauzurze. Równolegle podobną reformę przeprowadza św. Jan od Krzyża. Jeszcze za jej życia powstaje 18 klasztorów sióstr i 15 klasztorów braci. Umiera 4 października 1582 r.
Święta pozostawiła po sobie fascynujące pisma ascetyczno – mistyczne, które pośród licznych walorów literackich posiadają wielką wartość jako księgi duchowości chrześcijańskiej. To spod jej pióra wyszły „Księga życia”, „Droga doskonałości”, „Twierdza wewnętrzna”, „Księga fundacji” i inne pomniejsze dzieła.
W uznaniu ich znaczenia papież Paweł VI ogłosił św. Teresę z Avila, jako pierwszą kobietę w historii, doktorem Kościoła.

Byłą pierwszą kobietą ogłoszoną Doktorem Kościoła. Znana jest z przeprowadzenia reformy u karmelitów oraz z fascynujących dzieł mistycznych. 15 października Kościół wspomina św. Teresę z Avila.

Św. Teresa, zwana także „Wielką” oraz „Teresą od Jezusa” przyszła na świat w hiszpańskim Avila 28 marca 1515 r. jako Teresa de Ahumada. Jako młoda dama, ponoć wielkiej urody i gracji, uwielbiała tańczyć, czytać romanse i prowadzić bogate życie towarzyskie. Zatroskany o jej życie duchowe ojciec posłał ją do pensjonatu sióstr Augustianek. Teresa pozostając tam przez półtora roku jako wychowanka, zdobywa równowagę psychiczną i odzyskała utraconą pobożność, która wzrasta do tego stopnia, że słyszy w swej duszy pierwszy głos powołania do życia zakonnego. To postanowienie oznajmia swemu ojcu, który jednak nie wyraża na nie zgody. Teresa więc, aby marzenie spełnić, ucieka z domu i przywdziewa habit karmelitański.
Po kilku latach życia w zakonie zaczyna przeżywać pierwsze uniesienia mistyczne oraz słyszy wezwanie Chrystusa, aby przeprowadzić odnowę Karmelu. Dnia 24 sierpnia 1562 r. Teresa zakłada w Avila pod wezwaniem św. Józefa pierwszy klasztor Karmelitanek Bosych, zakonnic oddanych życiu modlitwy, umartwienia i samotności w ścisłej klauzurze. Równolegle podobną reformę przeprowadza św. Jan od Krzyża. Jeszcze za jej życia powstaje 18 klasztorów sióstr i 15 klasztorów braci. Umiera 4 października 1582 r.
Święta pozostawiła po sobie fascynujące pisma ascetyczno – mistyczne, które pośród licznych walorów literackich posiadają wielką wartość jako księgi duchowości chrześcijańskiej. To spod jej pióra wyszły „Księga życia”, „Droga doskonałości”, „Twierdza wewnętrzna”, „Księga fundacji” i inne pomniejsze dzieła.
W uznaniu ich znaczenia papież Paweł VI ogłosił św. Teresę z Avila, jako pierwszą kobietę w historii, doktorem Kościoła.