Diecezja opolska ma nowego biskupa

Diecezja opolska ma od dzisiaj nowego biskupa – Andrzeja Czaję. W katedrze w Opolu odbyły się dzisja święcenia biskupie oraz ingres. Za swoje zawołanie biskupie przyjął słowa „Trwać przed Tobą i Tobie służyć”.

Konsekratorem był abp Alfons Nossol, dotychczasowy biskup opolski, współkonsekratorami abp Damian Zimoń metropolita górnośląski oraz biskup gliwicki Jan Wieczorek. Dzisiejsza uroczystość była też pożegnaniem abp. Nossola, który odchodzi na emeryturę po 32 latach posługi w diecezji.
Uroczystość rozpoczęła się od procesji ulicami miasta z Kurii Diecezjalnej do Katedry, w której przeszli biskupi – m.in. abp Józef Kowalczyk nuncjusz apostolski w Polsce, abp Nossol, abp Zimoń, bp Wieczorek, bp-senior Jan Bagiński, kard. Franciszek Macharski z Krakowa, ordynariusze i biskupi pomocniczy m.in. z Wrocławia i Lublina a także duchowni z Kościoła ewangelicko-augsburskiego.

Na początku uroczystości abp Józef Kowalczyk podziękował abp. Nossolowi za 32 lata posługi biskupiej w diecezji. Wymienił jego zasługi w powstanie Wydziału Teologicznego przy Uniwersytecie Opolskim oraz za zaangażowanie w prace Konferencji Episkopatu Polski i ekumenizm. Nuncjusz apostolski dziękował też za 24 lata posługi bp. Janowi Bagińskiemu, który przechodzi na emeryturę po dwóch dekadach posługi jako biskup pomocniczy diecezji.

Homilię wygłosił abp Nossol. Odchodzący na emeryturę ordynariusz przedstawił charakterystykę diecezji opolskiej, którą nazwał „krainą myślącego serca i kochającego rozumu”. Przypomniał, że ziemia ta spełnia rolę pomostu między Wschodem i Zachodem. Jan Paweł II często przypominał mieszkańcom tej ziemi o ich twórczym wkładzie w dzieło jednoczenia Europy jako wspólnoty ducha, wspólnoty kultur i wartości. Europa musi bowiem nauczyć się oddychać obydwoma płucami. Abp Nossol podkreślał rolę Kościoła w tym procesie.

Przypomniał, że po wojnie, na te ziemie przybyli także ludzie z kresów wschodnich. Wszystkie tradycje, które stykają się tu stykają tworzą mozaikę „inności, która nie utożsamia się z obcością”. – Autentyczną innością można się wzajemnie ubogacać i doprowadzić do wzajemnej wymiany darami – powiedział arcybiskup cytując Jana Pawła II. Przypomniał, ze przed 1940 roku języki polski i czeski nie były przez ówczesnych biskupów nazywane językami obcymi, lecz językami serca. Biskupi troszczyli się o opiekę duszpasterską w tych językach. Dlatego po 1989 roku również język niemiecki na tym terenie stał się językiem liturgicznym.

Arcybiskup podkreślił konieczność otaczania troską duszpasterską mniejszość niemiecką, romską i ukraińską, bo są one bogactwem lokalnego Kościoła. W tej trosce pomaga też otwarcie na ekumenizm. Ekumenizm jest bowiem – jak podkreślał Jan Paweł II – imperatywem chrześcijańskiego sumienia i drogą Kościoła. Abp Nossol mówił o wzajemnym ubogacaniu się duchowością Kościoła rzymskokatolickiego, prawosławnego i Kościołów protestanckich.

Zdaniem abp Nossola, ważnym aspektem życia diecezji opolskiej jest również współpraca z lokalnymi władzami. – Cenię sobie wkład chrześcijańskich Kościołów w ogólne dobro ludzkiej woli, dobrej woli. – powiedział. Wydaje mi się również, że uczymy nasze społeczeństwo zdrowego patriotyzmu, który nie jest kształtem nienawiści, ale wciąż kształtem pogłębionej miłości – podkreślił abp Nossol po raz kolejny cytując Jana Pawła II.

Odchodzący na emeryturę arcybiskup podziękował diecezjanom za wsparcie i pomoc, jakich doświadczył w ciągu 32 lat posługi. Wyraził radość, że nowego biskupa zna od lat – ks. Czaja był uczniem abp. Nossola, to arcybiskup rekomendował do święceń kapłańskich, wysłał na studia, był recenzentem jego prac, a obecnie udziela mu święceń biskupich.

Po obrzędzie sakry, bp Czaja podziękował wszystkim zebranym za przybycie oraz wsparcie modlitewne. Przypomniał, że na swoim herbie biskupim umieścił słowa „Zmartwychwstałem i zawsze Jestem z tobą”, zaznaczając, że chciałby być mężnym świadkiem Zmartwychwstania, umacniać wątpiących w wierze, zagubionych i poturbowanych przez życie. Za swoje zawołanie biskupie wybrał słowa „Chcę trwać przed Tobą i wiernie Tobie służyć”. Nowy biskup poprosił o modlitwę diecezjan, szczególnie w trwającym obecnie Roku Kapłańskim. Podziękował także abp. Nossolowi za posługę w diecezji, podkreślając jego zasługi i dokonania. Poprosił o pomoc ze strony arcybiskupa-seniora, rady i wsparcie w trudnym dziele kontynuacji zadań podjętych przez abp. Nossola.

Ks. dr hab. Andrzej Czaja urodził się 12 grudnia 1963 r. w Oleśnie na Górnym Śląsku. W latach 1982-88 odbył studia filozoficzno-teologiczne w Seminarium Śląska Opolskiego w Nysie, zakończone obroną pracy magisterskiej pt. „Pneumatologiczny wymiar chrystologii we współczesnej polskiej literaturze teologicznej”.

W 1988 r. otrzymał święcenia kapłańskie i pracował jako wikariusz w parafii św. Józefa w Zabrzu. W latach 1989-93 r. specjalizował się z teologii dogmatycznej na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W 1993 r. został asystentem na Wydziale Teologii KUL, w 1994 r. adiunktem na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Opolskiego, a w 1999 r. na Wydziale Teologii KUL. W latach 1996-98 uzyskał stypendium naukowe w Ekumenicznym Instytucie Johanna Adama Mohlera w Paderborn w Niemczech. W roku 1994 doktoryzował się na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim na podstawie dysertacji pt. „Jedna Osoba w wielu osobach. Pneumatologiczna eklezjologia Heriberta Muehlena”.

W 2003 r. habilitował się na podstawie rozprawy pt. „Credo in Spiritum Vivificantem. Pneumatologiczna interpretacja Kościoła jako komunii w posoborowej teologii niemieckiej”. W 2004 r. został kierownikiem Katedry Pneumatologii i Eklezjologii na Wydziale Teologii KUL, a także kierownikiem Katedry Zasad Ekumenizmu na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Opolskiego w Opolu. W roku 2005 otrzymał tytuł profesora KUL, pełni także funkcję kuratora Katedry Teologii Rodziny KUL.